از منظر فقهای شیعه و کتب دینی حدث اصغر و اکبر چیست و چگونه برطرف میشود و چه تفاوتی با خبث دارد؟
اگر با واژه «حدث» برخورد کردهاید و معنی آن را در فقه نمیدانید، در این مقاله از ستاره به معنی حدث، انواع حدث، احکام مربوطه و تفاوت آن با خبث را به زبانی ساده و قابل فهم توضیح خواهیم داد.
معنی کلمه حدث چیست؟
معنی حدث در فقه
سبب: به معنی کاریست که طبق احکام طهارت را باطل میکند، مثل ادرار، مدفوع و یا جنابت.
مسبب: به معنی حالتی است که در نفس و روح انسان به وجود میآید و با وضو و غسل برطرف میشود.
تفاوت حدث اکبر و اصغر چیست؟
چه چیزهایی باعث حدث اصغر میشود؟
از نظر فقهای شیعه اعمال زیر مصداق حدث اصغر هستند و وضو گرفتن را لازم میکنند:
- خارج شدن ادرار، مدفوع و باد معده
- خوابی که به واسطه آن چشم نبیند و گوش نشنود
- چیزهایی که عقل را از بین میبرد مانند دیوانگی، مستی و بیهوشی
- استحاضه قلیله
چه چیزهایی باعث حدث اکبر میشود؟
از جمله اعمالی که از نظر فقها حدث اکبر است و با غسل کردن برطرف میشوند عبارتند از:
بیشتر بخوانید: حیض چیست و و مدت زمان حیض چند روز است؟
محدث کیست؟
طبق آنچه در کتاب فرهنگ فقه آمده به کسی که از او حدثی صادر شود، کبیر یا صغیر، مُحْدِثْ میگویند.
احکام شرعی حدث
- در صورت عدم دسترسی یا مجاز نبودن به استفاده از آب، تیمم بدل از وضو در حدث اصغر و بدل از غسل در حدث اکبر مجاز خواهد بود.
- حدث نقضکننده طهارت است و کسی که دچار حدث میشود (محدث) قبل از طهارت (وضو، غسل یا تیمم) نمیتواند اعمالی را که نیاز به طهارت دارد انجام دهد.
- رساندن جایی از بدن به نوشتههای قرآن بر محدث حرام است. این حکم در مورد نامهای خداوند، پیامبر (ص) و اهلبیت هم صدق میکند.
- تیمم بدل از غسل جنابت با حدث اکبر و اصغر از بین میرود و برای نماز خواندن وضو گرفتن لازم خواهد شد.
- آب استفاده شده برای رفع کردن حدث باید پاک باشد.
- اگر فرد در بین وضو یا غسل دچار حدث شد، وضو یا غسل او باطل است. بنابراین حدث اصغر در غسل جنابت باعث باطل شدن غسل میشود و اگر حدث اصغر بعد از غسل ایجاد شود باید برای نماز خواندن وضو گرفت.

از دیدگاه من و بر اساس بینش و باور فردی من، اگر یک انسان در طول زندگی دنیوی اش حتا یک بار وضو نگیرد و غسل و تیمم نکند و به صدای موئذن گوش ندهد و نماز نخواند و به سفر حج و زیارت خانه کعبه نرود و به مبدء و معاد و آخرت و قیامت و ولایت و امامت دینی اعتقاد و ایمان و امید نداشته باشد و حتا یک بار نام خداوند به زبان جاری نکرده باشد و به وجود خداوند باور نداشته بوده باشد، بابت آنها هرگز از طرف خداوند متعال مورد استنطاق و مؤاخذه و بازپرسی و بازجوئی و ملامت و سرزنش قرار نخواهد گرفت و به عذاب و سزای جهنمی محکوم و دچار و گرفتار نخواهد نشد. به کوری چشمان و کری گوشان سر و دل اهریمن یا ابلیس و یا شیطان آئینی و دینی.