نویسنده: بهاره قاسم پور
بروزرسانی: 11 آذر 1400
ستاره | سرویس سلامت – لیدوکائین نوعی بی حس کننده موضعی است که از آن در عمل‌های جراحی – دندانپزشکی و برای بی حسی دهان، گلو یا بینی استفاده می‌شود. در این مقاله با نحوه استفاده و عوارض جانبی اسپری لیدوکائین بیشتر آشنا خواهیم شد.
نحوه استفاده از اسپری لیدوکائین
۱. این اسپری را حتما مطابق با دستور پزشک مصرف کنید.
۲. میزان مصرف این اسپری بستگی به شرایط پزشکی شما دارد. در کودکان معمولا میزان مصرف این دارو براساس سن و وزن آن‌ها تعیین می‌شود.
۳. این دارو معمولاً پیش از جراحی و توسط پزشک در دهان یا گلو اسپری می‌شود. بی حسی دهان و گلو می‌تواند عمل بلع را با مشکل مواجه کرده و احتمال خفگی را افزایش دهد؛ بنابراین تا ۱ ساعت پس از استفاده از این اسپری، چیزی نخورید.
۴. ۵ دقیقه پس از استفاده از اسپری، منطقه مورد نظر بی حس خواهد شد. اگر محل مورد نظر بی حس نشد یا بی حسی آن از بین نرفت، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی اسپری لیدوکائین
از عوارض جانبی این اسپری می‌توان به حالت تهوع خفیف، خارش، تورم یا سوزش اشاره کرد. اگر این علائم از بین نرفتند، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض مصرف بیش از حد اسپری لیدوکائین
توجه داشته باشید که استفاده بیش از حد از این اسپری می‌تواند باعث بروز عوارض وخیمی شود. در صورت بروز عوارض زیر، مصرف دارو را قطع کرده و فوراً به پزشک مراجعه کنید. عوارضی مانند:
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- کاهش ریتم در تنفس یا تنگی نفس
- تغییرات ذهنی و خلقی (مانند گیجی، عصبانیت)
- لرزش و تشنج
- مشکلات بینایی (مانند دوبینی و تاری)
- وزوز گوش
- غش و ضعف
- آبی یا خاکستری شدن پوست
- خستگی غیرمعمول
- اختلال در ضربان قلب (آریتمی قلب)
واکنش آلرژیک وخیم نسبت به این دارو نسبتا نادر است. با این حال در صورت مشاهده هرگونه علائم آلرژیک از جمله بثورات پوستی، خارش و تورم صورت/زبان/گلو، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی فورا به پزشک مراجعه کنید.
موارد احتیاط درباره استفاده از اسپری لیدوکائین
- پیش از استفاده از این اسپری، اگر نسبت به آن یا دیگر دارو‌های بیهوشی مانند بوپیواکائین یا پریلوکائین آلرژی دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
- اگر مبتلا به بیماری های قلبی عروقی، بیماری‌های مربوط به کلیه، کبد یا اختلال خونی خاص همچون مِتهِموگلوبینِمی هستید، پیش از استفاده از این دارو، به پزشک خود اطلاع دهید.
- در زمان مصرف این اسپری، از انجام فعالیت‌هایی همچون رانندگی خودداری کنید.
- در زمان استفاده از این دارو، الکل یا ماری جوانا مصرف نکنید.
- کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه سرگیجه و خواب آلودگی، حساسیت بیشتری داشته باشند.
- استفاده از این دارو در دوران بارداری و شیردهی فقط باید با تجویز پزشک صورت بگیرد.
- دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید؛ دارو را در حمام یا یخچال نگذارید.
تداخلات دارویی
اگر همزمان با مصرف این اسپری، از دیگر محصولات لیدوکائین نیز استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است احتمال ابتلا به عوارض وخیم افزایش یابد.
به طور کلی، احتمال تداخل لیدوکائین با دیگر دارو‌ها نسبتا کم است. با این حال، در زمان تجویز این دارو بهتر است فهرست تمام دارو‌های مصرفی خود را به پزشک اطلاع دهید.
استفاده از اسپری لیدوکائین برای بهبود و کمک به انزال زودرس
لیدوکائین با کاهش حساسیت آلت تناسلی، احتمال انزال زودرس را در زمان معاشقه یا دخول کاهش می‌دهد. تاکنون از اثرات منفی این اسپری بر کیفیت ارگاسم، موردی گزارش نشده است.
نحوه استفاده از اسپری لیدوکائین بر روی آلت تناسلی
۱۰ الی ۱۵ دقیقه پیش از رابطه جنسی، لیدوکائین را به قسمت زیرِ سر و تنه آلت تناسلی خود اسپری کنید. سپس آلت را به صورت دایره وار مالش دهید تا اسپری جذب آن شود. میزان استفاده از این دارو، بستگی به شرایط شما دارد. اثر این اسپری می‌تواند تا سه ساعت طول بکشد.
توجه: اگر نسبت به این دارو حساسیت دارید، آن را روی آلت خود نمالید.
توجه: اگر شریک جنسی شما باردار است، بهتر است از این محصول استفاده نکنید.
توجه: اگر شریک جنسی شما باردار است، بهتر است از این محصول استفاده نکنید.
کلام آخر
به طور کلی از اسپری لیدوکائین می‌توان برای بی حسی دهان، گلو و بینی و همچنین درمان زودانزالی استفاده کرد. اما استفاده بیش از حد از این اسپری می‌تواند باعث بروز عوارض وخیمی همچون تنگی نفس، تشنج و اختلال در ضربان قلب شود و استفاده از این اسپری در دوران بارداری و شیردهی فقط باید با تجویز پزشک صورت بگیرد.
از انواع دیگر این دارو می‌توان به پماد لیدوکائین اشاره کرد که پیشنهاد می‌کنیم مطلب «پماد لیدوکائین چیست و در چه مواردی مصرف می‌شود؟» را نیز در سایت ستاره بخوانید. لطفا نظرات و پرسش‌های خود را درباره این مقاله با ما و دیگر مخاطبان ستاره به اشتراک بگذارید.
برگرفته از: webmd
