مفهوم و معنی شعر به نام خداوند جان و خرد

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر – در این بخش مفهوم و معنی شعر به نام خداوند جان و خرد به شما تقدیم می‌شود. این شعر از فردوسی و کتاب شاهنامه انتخاب شده است. این شعر که به عنوان یک شعر به نام خدا شناخته شده است، در بخش تحمیدیه قرار داده شده و در وصف خداوند است. با هم مفهوم و معنی این شعر از اشعار فردوسی را می‌خوانیم:

 

 

معنی شعر به نام خداوند جان و خرد

به نام خداوند جان و خرد

کزین برتر اندیشه بر نگذرد

با نام خداوند آفریننده جان و اندیشه، سرودن کتاب خود را آغاز می‌کنم؛ زیرا اندیشه انسان از این فراتر نمی رود و نمی‌تواند به عمق ذات خداوند دست یابد.

 

✰✰✰✰✰

 

خداوند نام و خداوند جای

خداوند روزی ده رهنمای

خدایی که صاحب و دارنده نام‌ها و مکان‌هاست و به آفریده های خود روزی می‌دهد و آن ها را به راه درست راهنمایی می‌کند.

 

✰✰✰✰✰

 

خداوند کیوان و گردان سپهر

فروزنده ماه و ناهید و مهر

خداوند صاحب سیاره کیوان و آسمان گردنده و روشنی بخش ماه و زهره و خورشید. (خداوند آن قدر دارای قدرت است که تمامی افلاک سیارات در ید قدرت او هستند.) {گردانْ سپهر به معنی آسمان گردنده و چرخان است. مردم در روزگاران گذشته از روی حرکت ستارگان در آسمان فکر می کردند که آسمان همیشه در حال چرخش است.}

 

✰✰مفهوم و معنی شعر به نام خداوند جان و خرد✰✰

✰✰✰✰✰

 

به بینندگان آفریننده را

نبینی، مرنجان دو بیننده را

برای دیدن خداوند به چشمان خودت فشار نیاور. چون هرگز نمی توانی او را با دو چشم خود ببینی. (خداوند موجودی مادی نیست که تو یا هر کس دیگری او را با چشم سر ببینند. این اعتقاد از عقاید شیعه است و فردوسی نیز فردی شیعی مذهب بوده است و در این بیت گوشه ای از اعتقادات خود را بیان می کند.) {بیننده در این بیت به معنی چشم است.}

 

✰✰✰✰✰

 

نیابد بدو نیز اندیشه راه

که او برتر از نام و از جایگاه

حتی اندیشه آدمی هم نمی تواند به خدا دست یابد؛ زیرا او از نام و مکان بالاتر است. (از آنجا که انسان در جهان مادی زندگی می‌کند، فکر و اندیشه او نیز در حد جهان مادی و بسیار محدود است و تنها مواردی مثل نام و مکان و مواردی از این دست را درک می کند، در صورتی که خداوند وجودی بالاتر از این هاست و هرگز انسان به کنه ذات خداوند نمی‌رسد.)

 

✰✰✰✰✰

 

ستودن نداند کس او را چو هست

میان بندگی را ببایدت بست

هیچ کس نمی تواند او را چنان که شایسته اوست ستایش کند، پس باید به بندگی و اطاعت از او کمر ببندد. {ستودن به معنی حمد و ستایش است و میان بستن به معنای آماده شدن برای کاری است.}

 

✰✰✰✰✰

 

توانا بود هر که دانا بود

ز دانش دل پیر برنا بود

هر کس دانا باشد، توانا هم می‌شود. از دانش دل انسان پیر جوان می‌شود. (دانش باعث می‌شود انسان پیر مانند جوانان زنده دل و زنده اندیش باشد.) {برنا به معنی جوان است.}

 

✰✰ مفهوم و معنی ساده شعر به نام خداوند جان و خرد ✰✰

 

متن کامل شعر بنام خداوند جان و خرد

به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد

خداوند نام و خداوند جای
خداوند روزی ده رهنمای

خداوند کیوان و گردان سپهر
فروزنده ماه و ناهید و مهر

ز نام و نشان و گمان برترست
نگارندهٔ بر شده پیکرست

به بینندگان آفریننده را
نبینی مرنجان دو بیننده را

نیابد بدو نیز اندیشه راه
که او برتر از نام و از جایگاه

سخن هر چه زین گوهران بگذرد
نیابد بدو راه، جان و خرد

خرد گر سخن برگزیند همی
همان را گزیند که بیند همی

ستودن نداند کس او را چو هست
میان بندگی را ببایدْتْ بست

خرد را و جان را همی سنجد اوی
در اندیشهٔ سخته کی گنجد اوی

بدین آلت رای و جان و زبان
ستود آفریننده را کی توان؟

به هستیش باید که خستو شوی
ز گفتار بی‌کار یکسو شوی

پرستنده باشی و جوینده راه
به ژرفی به فرمانْش کردن نگاه

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

از این پرده برتر سخن گاه نیست
ز هستی مر اندیشه را راه نیست

 

بهتر است بدانید فردوسی کتاب شاهنامه را از روی روایت‌های حماسی که از گذشته ها باقی مانده بود، سرود و تمام عمر خود را بر سر این راه گذاشت تا نام ایران و ایرانی همیشه زنده بماند و از آنجا که شاعری شیعی مذهب بود، مردم به او اجازه ندادند که در قبرستان عمومی دفن شود و او را در باغ شخصی خودش به خاک سپردند.

شما نیز نظر خود را درباره مفهوم و معنی شعر به نام خداوند جان و خرد در بخش «ارسال نظر» در پایین همین صفحه با ما و سایر خوانندگان در میان بگذارید. همچنین پیشنهاد می‌کنیم برگزیده زیباترین اشعار درباره خدا و بهترین اشعار درباره یاد خدا را نیز در ستاره بخوانید.