غزل شماره ۲۹ حافظ: ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
غزل شماره ۲۹ حافظ می‌گوید اگر بدون معشوق به بهشت بروم و آنجا از شراب‌های بهشتی به من بدهند، نزد…
غزل شماره ۲۸ حافظ: به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست
غزل شماره ۲۸ حافظ اشاره صریح به اقدامات خواجه قوام‌الدین وزیرِ شاه شیخ ابواسحاق و برگشت از عیش و عشرت…
غزل شماره ۲۷ حافظ: در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
غزل شماره ۲۷ حافظ از غزل‌هایی است که سرگذشتی عاشقانه را روایت می‌کند و به خوبی پیداست که مضمون آن…
غزل شماره ۲۶ حافظ: زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
غزل شماره ۲۶ حافظ در وزن، قافیه، معنا، مضمون و اسلوب بیان، حاصل اندیشه و تصحیح و تکمیل عده‌ای از…
غزل شماره ۲۵ حافظ: شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
غزل شماره ۲۵ حافظ از آغاز بهار و سرخوش بودن می‌گوید و در ادامه می‌افزاید خوشی این دنیا با سختی…
غزل شماره ۲۴ حافظ: مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست
غزل شماره ۲۴ حافظ جهان‌بینی شاعرش را بیان می‌کند که تسلیم شدن به حکم سرنوشت ازلی است یعنی تقدیر و…
غزل شماره ۲۳ حافظ: خیال روی تو در هر طریق همره ماست
غزل شماره ۲۳ حافظ با دو برداشت معنی می‌شود. عده‌ای آن را درباره درگیری‌های شاعر با سرکردگان مذهب و صاحبان…
غزل شماره ۲۲ حافظ: تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست
غزل شماره ۲۲ حافظ ده خصلت و ویژگی اخلاقی شاعرش را بیان می‌دارد و برای شناخت حافظ مانند یک چکیده…
غزل شماره ۲۱ حافظ: دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
غزل ۲۱ حافظ در زمان شاه شجاع سروده شده است. شاعر پس از یک چند مصاحبت با محبوبش، با ملامت…
غزل شماره ۲۰ حافظ: روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست
غزل شماره بیست را حافظ در مرحله جوانی و برای دفاع از رویه خود در پاسخ مخالفین سروده و تلاش…
غزل شماره ۱۹ حافظ: ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
غزل شماره نوزده حافظ در زمان اشغال شیراز و حکومت امیر مبارزالدین سروده شده که تا زمان حکومت شاه شجاع…
غزل شماره ۱۸ حافظ: ساقیا آمدن عید مبارک بادت
غزل شماره هجده حافظ در روزهای اول شوال و همزمان با ایام ورود مجدد شاه شجاع به شیراز، پس از…