عسل ماده‌ای شیرین و غلیظ است که توسط زنبور عسل از شهد گل‌ها جمع‌آوری شده و در کندوهایی که برای زنبوران قرار می‌دهند جای می‌گیرد. عسل خواص درمانی زیادی داشته و حاوی کلسیم، پتاسیم، سدیم، منگنز، آهن، مس، فسفر، منیزیم، گوگرد، پروتئین، ویتامین‌های گروه B، اسیدهای آمینه و اسیدهای آلی است. از آنجاییکه عسل درصد آب بسیار کمی دارد ماندگاری طولانی داشته و در شرایط طبیعی به راحتی فاسد نمی‌شود. این ویژگی عسل به همراه مواد مغذی فراوانی که در خود دارد آن را به یک اکسیر ارزشمند تبدیل کرده است. برخی از خواص عسل عبارتند از:
رنگ عسل می‌تواند از سفید روشن تا سیاه متغیر باشد. مرغوب‌ترین نوع عسل، عسل‌های تیره‌رنگ هستند که مواد معدنی بیشتری در خود دارند. از آنجاییکه این ماده شفابخش گران است تقلب در تهیه آن هم وجود دارد. معمولا تشخیص عسل مرغوب از نوع نامرغوب آن کار چندان آسانی است. یک راه برای تشخیص اصل بودن یا نبودن آن این است که مقداری عسل را داخل یک لیوان آب سرد بریزید. اگر قطره‌های عسل حل نشدند و ته لیوان ته‌‌نشین شدند، عسل اصل و مرغوب است، اما اگر در آب حل شد، احتمال اینکه آن عسل تقلبی باشد بیشتر است.
جالب است بدانید برای تولید نیم کیلوگرم عسل باید ۶۰ هزار زنبور، مجموعا ۵۵ هزار کیلومتر پرواز کنند و روی بیش از دومیلیون گل بنشینند تا بتوانند شهد لازم برای تولید این میزان از عسل را به دست آورند.
عسل یک خوراکی انرژی‌بخش بوده که دارای قند طبیعی است. از این ماده شیرین از گذشته تا به امروز برای تهیه انواع شربت استفاده می‌شود. عسل در زبان فارسی “انگبین” نام دارد.
