علت و علائم عفونت چشم و راه های درمان آن

ستاره | سرویس سلامت – عفونت چشم بیماریی است که در اثر نفوذ عوامل باکتریایی، ویروسی یا قارچی به بافت چشم یا بافت‌های اطراف آن بوجود می‌آید. هر یک از قسمت‌های جلویی چشم شامل قرنیه و غشای نازک و مرطوب و بخش خارجی چشم و داخل پلک‌ها یا همان ملتحمه (ملتحمه غشا مخاطی نازک و شفافی است که سطح داخلی پلک‌ها را مفروش کرده و بخش پیشین (قدامی) صلبیه را می‌پوشاند) و همچنین عصب باصره و شبکیه چشم در خطر بروز این بیماری قرار دارند.

 

علائم عفونت چشم چیست؟

یکی از علائم این بیماری پلک‌های متورم و حاوی ترشحات می‌باشد که باید به سرعت درمان شود. ترشحات زردرنگ خارج شده از چشم که باعث بسته شدن چشم عفونت کرده می‌شود، در واقع پاسخ طبیعی بدن به حمله باکتری‌ها و ویروس‌های عفونت زایی است که به لایه شفاف پوشاننده سطح چشم نفوذ کرده‌اند. در ادامه به سایر این علئم اشاره خواهیم کرد:

• صورتی یا قرمز شدن کره چشم (رنگ کره چشم در حالت عادی سفید می‌باشد.)
• ترشحات سبز، سفید یا زرد رنگ که در گوشه چشم جمع می‌شود
• اشک ریزی پیوسته از چشم
• احساس وجود سنگ‌ریزه یا هر جسم خارجی دیگر در چشم به هنگام پلک زدن
• خشک شدن پلک‌ها به هنگام خواب
• احساس وجود داشتن یک توده‌ی دردناک و قرمز در ریشه مژه‌ها

 

انواع عفونت چشم

این بیماری بر اساس علت بروز (باکتریایی و ویروسی) به انواع مختلفی دسته بندی می‌شود.

چشم صورتی یا کونژکتیویت (pink eye): یکی از عفونت‌های شایع چشم، چشم صورتی می‌باشد که در گروه سنی کودکان بسیار شایع می‌باشد. به همین دلیل مربیان مهدکودک‌ها و معلمان مستعد ابتلا به این بیماری هستند.

کراتیت آمیبی یا کراتیت اکانتوموبا: افرادی که از کنتاکت لنز استفاده می‌کنند در معرض ابتلا به این نوع عفونت قرار دارند که معمولا به علت شنا کردن فرد در شرایطی که لنز روی چشم قرار دارد ایجاد می‌شود. به همین دلیل اگر از لنز تماسی استفاده می‌کنید حتما قبل از شنا یا وارد شدن در وان حمام کنتاکت لنز خود را بردارید و یا بلافاصله بعد از بیرون امدن از اب کنتاکت لنز خود را ضد عفونی کنید.

کراتیت قارچی: این عفونت در سال ٢٠٠۶ به صورت یک همه گیری جهانی در کسانی که از لنز تماسی استفاده می‌کردند اتفاق افتاد. علت بروز این واقعه آلودگی محلول‌های نگهدارنده لنز بود. یکی دیگر از علت‌های این عفونت قارچ فوزاریوم است که معمولا در مواد ارگانیک و بیشتر بدنبال خراش چشمی متعاقب برخورد با شاخه های درختان اتفاق می‌افتد.

اندوفتالمیت: هنگامی‌که عامل میکروبی و بویژه عامل باکتریال به داخل چشم نفوذ کند بسیار مخاطره آمیز بوده و در صورت عدم درمان سریع و موثر باعث نابینایی می‌گردد. این عفونت چشم ممکن است به دنبال وارد شدن جسم تیزی به داخل چشم و یا به دنبال جراحی‌های چشمی مثلا جراحی کاتاراکت اتفاق افتد بطوری که در سوراخ شدن‌ها و آسیب های جدی چشمی ۴تا ٨٪ احتمال بروز اندوفتالمیت وجود دارد.

تراخم: تراخم نوع دیگری از عفونت‌های چشم می‌باشد که لایه داخلی پلک را درگیر کرده و در نهایت سبب اسکار (اسکار به آثار به جا مانده روی پوست بعد از بهبود یک آسیب پوستی می‌گویند) و جای زخم ناشی از آن می‌شود که بدنبال آن به داخل برگشتن پلک و برخورد آزاردهنده نوک مژه ها به قرنیه و بالاخره آسیب قرنیه را به دنبال خواهد داشت که همین موضوع به کوری فرد می‌انجامد. رعایت بهداشت مناسب و در دسترس بودن و استفاده از انتی بیوتیک‌های مناسب خوراکی نقشی اساسی در درمان و کنترل تراخم به عهده دارد.

 

راه های پیشگیری از عفونت چشم

این بیماری قابل سرایت به افراد دیگر می‌باشد؛ بنابراین در صورت بروز این بیماری در یکی از افراد نزدیک‌تان، نکات بهداشتی زیر را رعایت نمائید:

 

 

• دست‌های خود را با آب و صابون بشوئید. از آنجایی که دست‌ها مرتبا در تماس با آلودگی‌های باکتریایی، ویروسی و قارچی قرار دارند، این کار ساده‌ترین راه برای جلوگیری از انتقال این بیماری است.
• از لمس بی‌دلیل صورت و چشم‌های خود پرهیز کنید. اگر لازم است دارویی را به داخل چشم خود بریزید و یا کرمی را بر اطراف دور چشم خود بمالید، حتما قبل از این کار دست‌های خود را با آب و صابون بشویید.
• هنگامی که می‌خواهید چشمان خود را با لوازم آرایشی آرایش کنید از سالم بودن لوازم مورد استفاده اطمینان حاصل کنید. ممکن است مواد آرایشی فاسد شده باشند و یا مرغوب نباشند و چشم شما نسبت به آنها حساسیت داشته باشد.
• در صورتی که عفونت چشمی دارید، هرگز از لنزهای چشمی استفاده نکنید و اگر لنزهای شما به عفونت آلوده شده‌اند، قبل از استفاده مجدد، حتما آنها را ضدعفونی کنید.
• در محیط‌های دارای آب و هوای گرم و خشک، آلوده به مواد شیمیایی، پرگرد و غبار و هنگام وزش باد از چشم‌های خود محافظت کنید.

 

درمان عفونت چشم

درمان عفونت‌های ناشی از عوامل باکتریایی و ویروسی در چشم معمولا با قطره یا پماد آنتی‌بیوتیک موضعی صورت می‌گیرد. بسته به عامل زمینه‌ای که باعث بروز این بیماری شده است پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های ضد باکتریال یا ضد ویروسی که بصورت خوراکی نیز داده می‌شوند استفاده کند. اگر علائم شما بدتر شده یا تغییرکرد حتما فورا و مجددا به پزشک خود مراجعه نمایید.