ستاره | سرویس خانه داری – پهن کردن سفره هفت سین یکی از رسم و رسومات زیبا و محبوب میان ایرانیان است. داخل این سفره که هر ساله چند روزی مانده به سال نو، در منازل ایرانیان سرتاسر جهان پهن میشود، معمولا هفت جز که با حرف سین آغاز میشوند قرار میگیرد که شامل ۷ مورد از موارد زیر میباشد؛ سیر، سیب، سبزه، سنجد، سرکه، سمنو، سماق، سنبل، سکه، سپند، سپستان، سوهان، سوسن، سرمه، سنگک، سبزی، سیاهدانه.
به جز هفت موردی که با حرف سین آغاز میشوند، مرسوم است اجزا دیگری نیز در سفره هفت سین چیده شود که بر خلاف آن ۷ مورد، با حروف دیگر آغاز میشوند و برای زینتدادن یا کاملکردن مجموعه قرار داده میشوند.
از جمله این اجزا میتوان به آینه، کتاب قرآن (کتاب مقدس یا مجموعه اشعاری از قبیل دیوان حافظ و شاهنامه فردوسی)، شمعدان (در بعضی سنتها تعداد شمعها به تعداد فرزندان خانواده است)، تخم مرغ رنگی، میوه، گل، شیرینی، آجیل، نان، شیر، ماست، پنیر، گلاب، عسل، شکر، تنگ یا کاسه آب (معمولا حاوی برگ یا ماهی یا انار یا ترنج یا سایر مرکبات)، بیدمشک، بادبزن و سبزی خوردن است اشاره نمود.
نماد سنبل در سفره هفت سین:
سُنبُل نام سردهای از گلها است که در گذشته جزو تیره سوسنیان محسوب میشد. خاستگاه سنبل، شرق دریای مدیترانه، ایران، ترکمنستان و آفریقای جنوبی است.
گلهای سنبل خوشبو هستند و جنبه زینتی داند. دوره گلدهی آنها در اوایل بهار است و گلهای آن میتوانند به رنگهای سفید، صورتی، بنفش، قرمز، نارنجی، زرد یا آبی باشند.
از آنجا که گل سنبل با آمدن بهار می روید، آن را به عنوان نماد بهار بر سر سفره هفت سین میگذارند. بدان معنا که بهار آمده و ما امید آن داریم که ما نیز بهاری شویم.
البته از آنجا که سنبل نه کلمه پارسی است و نه خوراکی گفته میشود که نباید آن را جزو هفت سین اصلی به حساب آورد و فقط محض زیباترشدن و پرشدن سفره هفت سین، سر سفره قرار میدهند.