عفونت پروستات (پروستاتیت) و راه درمان آن

ستاره | سرویس سلامت – پروستات، عضوی گردویی شکل (و تقریبا به اندازه‌ی یک گردو) از دستگاه تناسلی مردانه است که در ابتدای مجرای ادراری در لگن خاصره قرار گرفته است. این غده‌ی سفت در بدن از قسمت غددی و قسمت عضلانی-همبندی تشکیل شده است که مجرای ادرار را احاطه کرده است. غده‌ی پروستات در دوران کودکی نسبتاً کوچک باقی می‌ماند و در سن بلوغ و تحت تاثیر تستوسترون شروع به رشد می‌کند. این غده در حدود سن ۲۰ سالگی به یک اندازهٔ تقریبا ثابت می‌رسد و تا سن حدود ۴۰ الی ۵۰ سالگی به همان اندازه باقی می‌ماند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳ سانتی‌مترمکعب است.

 

 

به التهاب و ورم غده پروستات، پروستاتیت یا عفونت پروستات گفته می‌شود که نتیجه‌ی آن ایجاد درد و مشکل در تخلیه ادرار است. این بیماری به دلایل متعددی از جمله عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود. بسته به علت بروز این بیماری، علائم آن می‌تواند به مرور یا یکدفعه بروز کند. همچنین این بیماری می‌تواند به سرعت، به خودی خود و یا با درمان برطرف گردد.

 

علائم پروستاتیت یا عفونت پروستات چیست؟

• درد در کشاله ران
• احساس سوزش یا درد به هنگام دفع ادرار
• تکرر ادرار به خصوص شب هنگام
• احساس نیاز اضطراری به دفع ادرار
• درد در ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد (پرینه)
• درد در ناحیه بیضه‌ها، ناحیه مقعد و اندام جنسی
• انزال همراه با درد
• درد در ناحیه لگن و اندام تناسلی
• گاهی اوقات علائمی همانند آنفولانزا

 

 

انواع پروستاتیت (عفونت پروستات)

این بیماری بر اساس نشانه‌ها و آزمایشات انجام شده توسط پزشک، به چهار نوع تقسیم بندی می‌شود: نوع حاد، التهابی بدون علامت، پروستاتیت مزمن باکتریایی، پروستاتیت مزمن بدون دلایل باکتریایی

نوع حاد: این نوع از این بیماری دارای علائمی شبیه به آنفولانزا می‌باشد که همزمان با شروع عفونت، علائمی همچون تب و لرز و حالت تهوع و استفراغ به همراه دارد که معمولا با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. این بیماری اغلب توسط انواع باکتری‌ها به وجود می‌آید و عفونت ممکن است از زمانی شروع شود که باکتری توسط ادرار به داخل غده پروستات نفوذ کند. پروستاتيت حاد ممکن است به پروستاتيت مزمن يا آبسه پروستات تبديل شود که در این شرایط جهت تخلیه‌ی آبسه پروستات نياز به جراحی می‌باشد.

پروستاتیت التهابی بدون علامت: همانگونه که از عنوان این بیماری پیداست، این نوع از التهاب و ورم غده پروستات بدون علائم بیان شده در بالا می‌باشد و تشخیص آن معمولا در بررسی نتایج آزمایش‌های دیگر صورت می‌گیرد. معمولا این نوع از این بیماری نیاز به درمان خاصی ندارد.

التهاب مزمن باکتریایی: نوع شایع پروستاتیت مزمن باکتریال، میکروب اشرشیاکلی می‌باشد. بر اثر این بیماری سلول‌های سفید خون (گلبول‌های سفید) در ادرار و خون افزایش می‌یابند و در طول این مدت علائم باکتری در ادرار افزایش می‌یابند. این نوع بیماری، ناشی از عفونت طولانی مدت پروستات می‌باشد. از هر ده مرد یک الی دو نفر (بیشتر دز رده‌ی سنی ۳۰ الی ۵۰ سال) در طول زندگی خود مبتلا به این نوع از عفونت پروستات می‌شوند. پروستاتیت مزمن باکتریایی به کمک داروهایی مثل ایبوپروفن و ایندومتاسین قابل درمان است.

التهاب مزمن بدون دلایل باکتریایی: این بیماری اغلب مربوط به پروستاتیت مزمن باکتریایی یا سندرم لگن دردناک مزمن می باشد. این بیماری حداقل ۳ ماه طول می کشد و اغلب افراد مبتلا به این بیماری، درگیر این نوع می‌شوند. در برخی آقایان تمامی علائم در طول زمان یک شکل است. علائم این نوع بصورت دوره‌ای گاهی شدید و گاهی خفیف می‌شوند که ممکن است در طول زمان و بدون درمان بهبود یابد.

 

راه های تشخیص عفونت پروستات یا پروستاتیت

این بیماری از روش‌های مختلفی همچون معاینه انگشتی از طریق مقعد (در این روش پزشک می‌تواند پروستات حساس و متورم را لمس کند)، آزمایش MRI، نمونه برداری پروستات، آزمایش خون و آزمایش ادرار قابل تشخیص است. برای تشخیص التهاب مزمن پروستات یا درد مزمن لگنی، پزشک باید سایر علل، علائم ادراری مانند سنگ کلیه، اختلالات مثانه و عفونت‌ها را رد کند تا به تشخیص این بیماری برسد.

 

علت پروستاتیت یا عفونت پروستات چیست؟

در اغلب نمونه‌های این بیماری علت بروز این بیماری شناخته نمی‌شود؛ با این حال برخی از دلایل بروز شامل موارد زیر می‌شود:

• اختلال در سیستم ایمنی
• اختلال در سیستم عصبی
• بروز آنتی‌بادی‌هایی که بر علیه سلول‌های پروستات عمل می‌کنند
• آسیب دیدگی غده پروستات یا اطراف آن

 

 

عوارض پروستاتیت (عفونت پروستات)

از عوارض این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• عفونت باکتریایی خون
• التهاب لوله مارپیچ متصل به پشت بیضه
• آبسه کردن پروستات (ایجاد حفره پر از چرک در پروستات)
• اختلال در مایع حمل اسپرم و ناباروری (این اختلال در اثر پروستاتیت مزمن بوجود می آید)

 

راه های درمان پروستاتیت یا عفونت پروستات

بسته به علت ایجاد کننده این بیماری، روش‌های درمان متفاوت می‌باشد. معمولترین روش درمان، از طریق مصرف آنتی‌بیوتیک می‌باشد که پزشک شما بسته به نوع باکتری عفونت زا، آنتی‌بیوتیک مناسب را برای شما تجویز می‌کند. دوره‌ی مصرف داروها معمولا ۴ الی ۶ هفته می‌باشد. نوع دیگری از داروهای مناسب برای این بیماری، داروهای بلوک کننده آلفا می‌باشد. این داروها عضلات گردنه مثانه، جایی که پروستات به مثانه می‌پیوندد را شل می‌کند. این درمان معمولاً در مورد پروستات‌هایی که علائم سوزش ادرار در آن‌ها وجود دارد تجویز می‌شود. مسکن‌ها نیز باعث کاهش درد و احساس راحتی در بیمار می‌شوند. البته برای انتخاب مسکن مناسب حتماً باید با پزشک مشورت نمود.

برای کاهش درد ناشی از عفونت پروستات می‌توانید در تشت آب گرم بنشینید. همچنین نشستن بر روی بالش و کوسن‌های بادی برای کاهش فشار بر روی پروستات موثر می‌باشد.

در درمان التهاب مزمن پروستات یا درد مزمن لگنی معمولاً آنتی‌بیوتیک‌ها تأثیری ندارند. تغییر دادن رژیم غذایی، حمام گرفتن با آب گرم و پرهیز کردن از مواد غذایی مانند الکل، نوشیدنی‌های حاوی کافئین و غذاهای تند و ادویه دار می‌تواند در درمان مؤثر واقع شوند. مصرف زیاد مایعات نیز می‌تواند کمک کننده باشد.

منبع: وبسایت دکتر وریانی