امروز، قلب ایران در مركزِ تهران می تپد. زیر آوار سنگینی كه آرزو می كنیم در آن نفس ها به شماره نیفتند و این غم انبوه بر سنگینی اش نیفزاید. در شرایطی كه همگی دل نگران جان هم وطنان گرفتار در تلی از خاك و آهن تلنبار شده ی ساختمانِ فروریخته ایم، نمی توانیم به چیزی جز رنج بی اندازه ی عزیزان امدادرسان و دلشوره ی دردناك بستگان بیاندیشیم. این آوار، كه امروز قلب هایمان را می فشارد پیش از آن كه از سنگ و خشت و فلز باشد، حاصلِ بی تفاوتی واضعان، اهمالِ ضابطان و حرص و آز مالكان است. دردآورتر از وخامت حال مصدومان، راهبندانی است كه ریشه در وخامت حال فرهنگ مان دارد. این حادثه، تلنگری دردناك است تا بیشتر به خویشتن بیاندیشیم. خدایا، در این بلای رسیده تنهایمان مگذار.
مجله اینترنتی ستاره