کافور چیست؟ + فواید و عوارض کافور

کافور و کاهش میل جنسی

فواید دارویی کافور

• خواص ضد التهابی آن یک درمان ایده‌آل برای مشکلات پوستی شامل آکنه، جوش، خارش پوست و بثورات پوستی است.
• استنشاق آن برای درمان سرفه سرماخوردگی و بسیاری از مشکلات تنفسی دیگر مانند گرفتگی بینی موثر است و بویدن آن جریان تنفسی را باز می‌کند و برای درمان سرفه‌های شدید و برونشیت استفاده می‌شود.
• یک درمان موثر برای درمان خانگی قارچی و عفونت‌های پوستی ویروسی است. محلول در آب آن، درماتیت عصبی، درد و خارش بیش از حد را تسکین می‌دهد.
• گردش خون را بهتر می‌کند و برای سلامتی قلب بسیار خوب است.
• همچنین در بهبود سریع‌تر زخم‌ها کمک می‌کند.
• به بهبود درد کمک می‌کند و موجب آرامش ذهن و بدن می‌شود.
• به درمان بیماری‌های مرتبط با اسهال و استفراغ کمک می‌کند.
• به عنوان یک عنصر در کرم‌های درمان مفاصل سفت بکار می‌رود.
• استنشاق منظم آن تا حد زیادی می‌تواند مشکلات تنفسی را کاهش دهد.
• همچنین، می‌تواند به درمان زگیل، نقرس، رماتیسم، بواسیر، و زخم‌های سرد و سوختگی جزیی از طریق استنشاق یا کاربرد موضعی کمک کند.
• در طب سنتی از این گیاه به صورت خارجی برای درمان روماتیسم ماهیچه‌ای و ناراحتی‌های قلبی استفاده می‌شود و از آن به عنوان بندآورنده خونریزی بینی، مفید در درمان آفت، تقویت کننده حواس و درمان چشم درد یاد می‌شود.

عوارض کافور برای بدن

• کافور از طریق تنفس بخار آن، جذب از راه پوست بدن، خوردن، تماس با پوست یا چشم وارد بدن می شود و می‌تواند روی سیستم گوارشی و سیستم عصبی مرکزی اثرات نامطلوب گذاشته و باعث مسمومیت سلول‌های کبدی شود.
• مصرف یا تماس طولانی مدت با این ماده باعث مسمومیت مزمن می‌شود که به علت خاصیت سمی و تاثیر زیاد آن بر بدن است.
• اثرات سمی کافور بعد از مصرف ۲ گرم ظاهر می‌شود و مقدار کشنده آن در بزرگسالان ۴ گرم و در کودکان ۱ گرم است.
• اثرات سمی آن شامل ناراحتی معده، ایجاد گاز معده، قولنج، تهوع و استفراغ، اسهال، اضطراب، هیجان، هذیان گویی، تشنجات صرع مانند و انقباض قلب است و علایمی که به ویژه در کودکان ظاهر می‌شود شامل هذیان، اسپاسم‌ها و اختلالات تنفسی است.
• بعد از دریافت مقداری از آن، تشنج به همراه افسردگی، آسیب کلیه‌ها، انقباض قلب و اغمای بعد از تشنج اتفاق می‌افتد.
• خوردن این دارو باعث احساس سرما و لرزیدن بدن و نیز تاری چشم و آنوریا( قطع دفع ادرار) می‌شود.
• گاه به دنبال استفاده از مرهم‌های روغنی آن، اگزمای تماسی ایجاد می‌گردد.
• استفاده موضعی از این گیاه نیز منجر به تحریک پوست و ایجاد مسمومیت‌های ناشی از جذب یا تنفس آن می‌شود.
• استفاده از آن در دوران بارداری و برای نوزادان ممنوع است.

کلام آخر

البته تمامی این اثرات و علایم زمانی است که بطور مستقیم آن را بخوریم یا بوی آن را استنشاق کنیم یا با پوست تماس پیدا کند و مقدار کمی از آن در غذا علامتی ایجاد نخواهد کرد. این گیاه برخی مواقع به عنوان جایگزین حشیش استفاده می‌شود، چراکه مصرف ۶ تا ۱۰ گرم از آن منجر به بروز نوعی مسمومیت توام با سرخوشی می‌گردد.