نویسنده: مروارید قاسمی
بروزرسانی: 9 فروردین 1404
منجیل، یکی از زیباترین جاذبه‌های پردشگری استان گیلان به شمار می‌رود و هرساله تعداد زیادی از مسافران به این شهر سفر می‌کنند؛ بااین‌حال، حادثه اخیر ریزش کوه در محور منجیل – رودبار این نگرانی را برای مسافران نوروزی به وجود آورده است که چه خطرات دیگری ممکن است همراه با این حوادث غیرمترقبه بروز کنند. ازسوی‌دیگر، داستان مارهای منجیل نیز از جمله موضوعاتی است که مسافران را دلواپس سفر به این منطقه می‌کند؛ به‌همین دلیل، لازم است که گردشگران نسبت به این موضوع آگاه باشند؛ البته بیشتر مارهای شمال غیرسمی هستند اما تعداد کمی از این مارها نیز زهر دارند و در صورت گزیدن می‌توانند جان قربانی را به خطر بیندازند. در این بخش از ستاره قصد داریم درباره مارهای شهر منجیل صحبت کنیم. همچنین، از آنجا که مارهای آبی سواحل دریای خزر گاهی می‌توانند خطرناک باشند، شما می‌توانید با اطلاع درباره خصوصیات مارهای آبی در این زمینه نیز به خطرات مارهای ساحلی آگاه شوید.
منجیل کجاست و چطور میتوان به آنجا سفر کرد؟
منجیل یکی از شهرهای شمالی ایران در استان گیلان و از جاذبه‌های گردشگری رودبار است. این شهر به‌عنوان مرکز تجاری شهرستان رودبار شناخته می‌شود. شهرستان منجیل در منطقه‌ای کوهستانی در دامنه شرقی سفیدرود واقع شده است. از تهران تا منجیل در حدود ۲۲۵ کیلومتر راه است و شما می‌توانید از جاده تهران – رشت و با عبور از شهرهای کرج، هشتگرد، آبیک، قزوین و کوهین به منجیل برسید. راه دیگر برای مسافرت و بازدید از جاذبه های دیدنی منجیل، عبور از بزرگراه قزوین ـ رشت است.
زبان مردم منجیل
زبان رایج مردم منجیل، ترکی است اما کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران، زبان‌های رایج در این شهر را ترکی و کردی و فارسی ذکر کرده است. همچنین، گویش‌های گیلکی رودباری نیز در این منطقه متداول است.
سوغاتی منجیل
سوغات منجیل، زیتون و فراورده‌های آن، لواشک، سیر، ترشی، رب انار، کلوچه و چای است. همچنین، اگر می‌خواهید از منجیل، زیتون تازه بخرید بهتر است این کار را با توجه به راهنمای انتخاب زیتون تازه انجام دهید.
مارهای سمی منجیل رودبار
کوه‌های جنگلی نوشهر، چالوس، بلده و نور در مازندران و طالش و ماسال و رودبار در گیلان محل زیست مارهای سمی هستند. این مارها در شکاف کوه‌ها، زیر بوته‌ها و درختان انبوه و در کنار چشمه‌های کوهستانی زندگی می‌کنند. اغلب این مارهای سمی غیرتهاجمی بوده و به انسان‌ها کاری ندارند، اما بی‌احتیاطی در برخورد با این مارها می‌تواند جان مسافران را به خطر بیندازد. گزارشات نشان می‌دهد هر ساله بالغ بر ۸۵درصد مارگزیدگی در رودبار اتقاق می‌افتد و بعد از رودبار نیز شهرستان‌های طارم و منجیل قرار دارند.
هجوم مارها به منجیل در سال‌های گذشته
در ۱۱ آبان ۱۳۶۶ رودخانه قزل‌اوزن با شدت بی‌سابقه ۲ هزار متر مکعب درثانیه، مارهایی به طول ۵۰ الی ۱۵۰ سانتی‌متر را که در بستر گل و لای در خواب زمستانه بودند، به منجیل هدایت کرد. در ۲۸ فروردین ۱۴۰۳ نیز خبری مبنی بر مشاهده مار در حاشیه استخر لاهیجان منتشر شد که با توجه به شروع فصل بهار و گرم شدن هوا، امری کاملا طبیعی است. به‌طور کلی، گیلان به‌دلیل وجود منابع غذایی مناسب، زیستگاهی مطلوب برای مارهای آبی از جمله «چلیپر» به شمار می‌رود که کاملا غیرسمی هستند و خطری برای شهروندان ندارند و با توجه به اینکه این گونه، شناگر خوبی در آب است، به‌راحتی در محدوده منابع آبی افزایش می‌یابد و ممکن است باعث هراس گردشگران شود.
