وسایل و تزیین سفره حضرت ابوالفضل

ستاره | سرویس خانه داری – پهن کردن سفره‌های نذری یکی از مراسماتی است که با هدف توسل به ائمه و مقربین درگاه الهی انجام می‌شود. درخواست و التماس به پیشگاه شخصیتی مانند حضرت عباس (باب الحوائج) و خواندن ذکر مصیبت آن حضرت می‌تواند اعتقادات ما را محکم تر از قبل گرداند. سفره حضرت ابوالفضل یکی از این راه‌های توسل است که اگر از منظر تجمل و افراطی گری به انحراف کشیده نشود، بسیار ستودنی است. در ادامه به بررسی سفره حضرت ابوالفضل، وسایل لازم درون آن و آداب و رسوم انداختن آن خواهیم پرداخت.

 

 

سفره حضرت ابوالفضل

سفره حضرت ابوالفضل برای برآمدن هر گونه حاجتی از قبیل شفای بیمار، سلامت مسافر، پیداشدن مال مسروقه و خلاص‌شدن از گرفتاری و به‌طورکلی رفع هرگونه خطر و بلا، مؤثر و مفید است. کسی که حاجت داشته باشد ابتدا نیت کرده با خود می‌گوید: “خدایا، خداوندا، اگر بیمار من شفا یابد یا مسافر من به سلامت برسد و یا فلان حاجتم برآورده شود، یک سفره ابوالفضل می‌اندازم”. وقتی به حاجت خود رسید باید هر چه زودتر به نذر خود عمل کند و برای انداختن و تزیین سفره حضرت ابوالفضل آماده شود.

 

 

 

اجرای این نذر و انداختن سفره حضرت ابوالفضل به این صورت است که صاحب نذر روزی را معین کرده، از عده‌ای از زنان و دختران همسایه و آشنا دعوت می‌کند که به منزل او بیایند. عصر همان روز سفره پاک و سفیدی در وسط اتاق پهن کرده و برای تزیین سفره حضرت ابوالفضل؛ چند کاسه آش رشته و چند ظرف شله زرد، کاچی، حلوا و نان و پنیر و سبزی و مقداری میوه از قبیل خربزه و هندوانه و سیب و گلابی و انار و انگور و مقداری آجیل با یک دیس ستاره پلو (عدس پلو) و دو بشقاب آرد داخل سفره می‌چیند.

چند دانه شمع هم روشن کرده و آن‌ها را داخل آردها یا خمیر داخل بشقاب قرار می‌دهد. بعد مقداری پنبه برداشته در روغنی که قرار است غذاهای نذری با آن تهیه شود فرو می‌برد. آن‌وقت پنج یا دوازده یا چهارده عدد چوب بطول تقریبی بیست سانتی‌متر و قطر پنج تا ده میلیمتر انتخاب کرده، بر سر هر یک از آن‌ها مقداری پنبه که به روغن آغشته شده باشد می پیچد و به این طریق پنج شمع شبیه به مشعل‌های کوچک به اسم پنج‌ تن آل عبا یا دوازده شمع به اسم دوازده امام یا چهارده شمع به اسم چهارده معصوم درست می‌کند و آن ها را در گوشه‌ای از سفره می‌گذارد.

 

 

وقتی مهمانان حاضر شدند و همه دور سفره نشستند یک روضه‌خوان زن بالای منبر می‌رود و روضه ابوالفضل را که عبارت از شرح سرگذشت غم‌انگیز حضرت ابوالفضل(ع) در روز عاشوراست با صدای بلند می‌خواند.

پس از ختم روضه هر یک از زنان مجلس، شمعی از میان سفره برداشته به نیتِ برآمدن حاجت خود آن را روشن می‌کند و در بشقاب آرد قرار می‌دهد و از حضرت ابوالفضل در دل درخواست می‌کند که حاجت او را نیز مانند حاجت صاحب خانه برآورد. پس از ختم این مراسم، به یاد واقعه عاشورا و مصبتی که بر حضرت ابوالفضل (ع) وارد شده است شربت می‌آورند و به هر یک از حضار یک لیوان شربت می‌دهند.

بعد آش رشته و عدس پلویی را که در سفره گذاشته‌اند بین حاضران تقسیم می‌کنند و در ضمن خوردن آش و پلو همه دست به دعا (دعای سفره حضرت ابوالفضل) برمی دارند. پس از آن مدعوین آنچه از سایر محتویات سفره میل داشته باشند میل می‌کنند و مقداری هم به عنوان تبرک در جیب یا دستمال خود می‌ریزند و برای عزیزان خود می‌برند و مجلس در این جا خاتمه می‌یابد. 

پس از رفتن مهمان‌ها، صاحب خانه آرد زیر شمع ها را برداشته الک می‌کند و با سایر خوردنی‌هایی که درون سفره باقی مانده است بین فقرا و مساکین تقسیم می‌کند و پسمانده آردها و غذاها و ضایعات داخل سفره را هم به آب روان سر می‌دهد.

بعد از این توضیحات کلی به سراغ تزیین سفره حضرت ابولفضل می‌رویم. در اینجا نمونه‌هایی زیبا از تزیین سفره حضرت ابوالفضل را برای شما آماده کرده‌ایم و امیدواریم از آن‌ها ایده گرفته و استفاده کنید.

 

 

از اینکه با بررسی، تزیینات و وسایل لازم برای سفره حضرت ابوالفضل همراه ما بودید بسیار سپاسگزاریم. لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در انتهای همین مطلب با ما به اشتراک گذارید.