۲۳ اصطلاح و ضرب المثل در مورد دروغ و دروغگویی با معنی

دروغ یکی از موضوعات پیچیده و مهم در زندگی اجتماعی و اخلاقی انسان‌هاست. دروغ گفتن می‌تواند به شدت اعتماد بین افراد را تخریب کند. وقتی کسی متوجه می‌شود که دروغ گفته شده، اعتمادش به فرد دروغگو کاهش می‌یابد و این می‌تواند روابط شخصی و حرفه‌ای را تحت تأثیر قرار دهد. معصومین در دین اسلام نیز در مذمت دروغگویی احادیث و روایات زیادی فرموده‌اند: امیر المومنین در جایی می‌فرمایند: «اَلْکاذِبُ مُهانٌ ذَلیلٌ؛ دروغ‌گو، حقیر و خوار است.»

اگر شما هم به دنبال انواع اصطلاحات و ضرب المثل در مورد دروغ و دروغگویی هستید همراه ستاره باشید.

انواع اصطلاح و ضرب المثل در مورد دروغ و دروغگویی

۱. دروغگو، کم ­حافظه است.

معنی: چون شخص دروغگو سعی دارد پرده بر حقیقت بپوشاند و حرف های غیرواقعی بر زبان بیاورد، قطعا در اوقات دیگری که راجع به آن موضوع صحبت کند نمی داند که چه دلیل غیرواقعی را در گذشته بیان کرده بوده؛ به همین دلیل ممکن است دروغ دیگری بسازد که در این صورت با حرف قبلی اش ناهماهنگی دارد و یا ممکن است ناخواسته حقیقت را فاش کند و به ضررش تمام شود.

۲. دروغگو، دشمن خداست.

معنی: شخصی که دروغ می‌گوید فکر می‌کند فردی زرنگ است؛ در صورتی که در قرآن جز گناهان کبیره است.

۳. دم خروس از جیبش پیداست.

معنی: این مثل بعد از عیان شدن دروغ و یا فریبکاری فرد بیان می شود

۴. آسمان و ریسمان بهم بافتن

معنی: دروغ و راست سر هم کردن ، حرفهای بی تناسب و بی ربط گفتن.

۵. با طناب پوسیده کسی به چاه رفتن

معنی: با حرف این و آن و یا آدم دروغگویی خود را به خطر انداختن ، اعتماد بیجا به کسی کردن.

۶. قسم حضرت عباس را باور کنم یا دم خروس را؟

کاربرد: این ضرب المثل در مورد افرادی گفته می‌شود که خیلی راحت قسم دروغ می‌خورند.

معمولا این ضرب المثل را به کسی می گویند که قصد دارد خود را بی گناه جلوه دهد و حقیقتی را از دیگران مخفی کند درحالیکه از این نکته غافل است که دست او رو شده است و همه به خطاکاری او پی برده اند و فرصتی برای مخفی کردن باقی نمانده است!

۷. آدم دروغگو، کلّه (ته) کلاهش سوراخ است.

معنی: این مثل در رسوایی و کم حافظه بودن دروغ گویان استفاده می شود و مأخذ آن، این حکایت است که شخصی در مجلسی دروغی گفت، دیگری برای اینکه او را رسوا کند، گفت: آنکه ته کلاهش سوراخ دارد, دروغ گفت. این شخص فوراً دست به کلاه خود بُرد که ببیند سوراخ کجاست.

۸. چراغ دروغ، فروغ ندارد.

معنی: کلام دروغ پایدار نیست و روزی فرد دروغگو رسوا خواهد شد.

۹. جهنم هم به این گرمی نیست

معنی: دروغی بگو که به عقل بگنجد ، این طور هم که تو ادعا می کنی نیست.

۱۰. از روباه پرسیدند: شاهدت کیست؟ گفت دمم

معنی: به دروغگویانی می گویند که دروغگوی دیگری را به شهادت می طلبد.

بیشتر بخوانید: حکایت پند آموز “جهان دیده بسیار گوید دروغ” از گلستان سعدی

۱۱. دروغ، بوی پیاز داغ می دهد.

معنی: حرف و کلام دروغ رنگ و بوی دیگری دارد و می‌توان آن را از صحبت درست تشخیص داد

۱۲. دروغ که از دور می آید، یک پایش می لنگد.

مفهوم: دروغگو در آن عالم، چهره ای زشت وقیافه ای منفور دارد که یکی ازخصوصیات آن، بوی گندی است که از قلبش خارج می شود که آسمانیان و ملکوتیان را از او بیزار ومتنفر می سازد. دروغگو در این جهان، رسوا وسخنانش نزد همه کس بی ارزش می باشد. می گویند: دروغ که ازدور می آید، یک پایش می لنگد، یعنی همه کس دروغ را تشخیص می دهد.

۱۳. دروغ، گل می دهد، ولی میوه نمی دهد.

معنی: دروغ خیلی هنر کند، کار شما را جلو می‌برد ولی خود شما را عقب می‌اندازد.

۱۴. دروغگو، زود مچش گیر می افتد.

۱۵. روی دروغگو، مثل ته دیگ، سیاه است.

تک بیتی‌های مشهور در مورد دروغ و دروغگویی

۱۶.

مکن دوستی با دروغ آزمای
همان نیز با مرد ناپاکْ­رای

(فردوسی)

۱۷.

هر آن کس که با تو نگوید درست
چنان دان که او دشمنِ جان توست

(فردوسی)

۱۸.

به صدق کوش که خورشید زاید از نفست
که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست

(حافظ)

۱۹.

زبان را مگردان به گرد دروغ
چو خواهی که تاج از تو یابد فروغ

(فردوسی)

۲۰.

به گرد دروغ، آن که گردد بسی
از او راست باور ندارد کسی

(سعدی)

۲۱.

دَمِ صبح کاذب بود زودمیر
ولی صبح صادق شد آفاق­گیر

(امیرخسرو دهلوی)

۲۲.

با ما کج و با خود کج و با خلق خدا کج
آخر قدمی راست بیا، ای همه جا کج

۲۳.

گر راست سخن گویی و در بند بپایی
به زان که دروغت دهد از بند رهایی

(سعدی)

لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در انتهای همین مطلب با ما و دیگر کاربران ستاره به اشتراک گذارید.