دعای شفای حیوان بیمار و مریض [راهکارهای قرآنی برای شفای حیوانات]

یکی از راه های بهبود بیماری ها توکل به خدا و خواندن دعای شفای مریض است که در آیات و روایات آمده است. در این میان برخی از افراد برای شفای مریض دعای چهل کلید را خوانده و برخی ختم سوره یس یا ختم انعام می‌گیرند. 

بروز بیماری ها سخت است چه در انسان‌ها و چه در حیوان‌ها، بیشتر بیماری‌ها با اینکه روش درمانی دارند ولی سختی هایی را به بیمار تحمیل می کند، در این مواقع یکی از بهترین راههای شفای بیماری و کسب بهبودی، توکل به خداوند و خواندن دعاهای مخصوص شفای بیمار است. در ادامه با دعای شفای حیوان همراه ما باشید.

دعای شفای حیوان بیمار با سوره نور

مرحوم كفعمی در مصباح خود آورده است:

اگر سوره نور را در طشت بنویسند و آن را با آب بشویند و حیوان بیمار از آن بنوشد و كمی از آن آب بر حیوان بپاشند بهبود می یابد. (از المصباح كفعمی، ص۴۵۶)

هر کس سوره نور را در ظرف مس بنویسید و آن را با آب محو کند(بشوید) و آبش را به حیوان بیمار بدهد و بر مقداری هم بر او بپاشد، ان حیوان از بیماری رهایی یابد.

دعای حفظ حیوان از چشم زخم

أَحْمَدُ بْنُ الْحَارِثِ از مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الصَّادِقِ (ع):

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ خَرَجَ عَيْنُ السَّوْءِ مِنْ بَيْنِ‏ لَحْمِهِ‏ وَ جِلْدِهِ‏ وَ عَظْمِهِ وَ عَصَبِهِ وَ عُرُوقِهِ فَلَقِيَهَا جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ ص فَقَالا أَيْنَ تَذْهَبِينَ أَيَّتُهَا الْعَيْنَةُ؟ قَالَتْ أَذْهَبُ إِلَى الْجَمَلِ فَأَطْرَحُهُ مِنْ قِطَارِهِ وَ الدَّابَّةَ مِنْ مِقْوَدِهَا وَ الْحِمَارَ مِنْ آكَامِهِ وَ الصَّبِيَّ مِنْ حَجْرِ أُمِّهِ وَ أُلْقِي الرَّجُلَ الثياب [الشَّابَ‏] الْمُمْتَلِئَ منْ قَدَمَيْهِ فَقَالا لَهَا اذْهَبِي أَيَّتُهَا الْعَيْنَةُ إِلَى الْبَرِّيَّةِ فَثَمَّ حَيَّةٌ لَهَا عَيْنَانِ عَيْنٌ مِنْ مَاءٍ وَ عَيْنٌ مِنْ نَارٍ وَ كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى عَيْنِ السَّوْءِ وَ عَبَسِ حابس [عَابِسٍ‏] وَ حَجَرٍ يَابِسٍ وَ نَفْسٍ نَافِسٍ وَ نَارٍ قَابِسٍ رَدَدْتُ بِعَوْنِ اللَّهِ عَيْنَ السَّوْءِ إِلَى أَهْلِهِ وَ فِي جَنْبَيْهِ وَ كَشْحَيْهِ وَ فِي أَحَبِّ خُلَّانِهِ إِلَيْهِ بِعَزِيمَةِ اللَّهِ وَ قَوْلِهِ‏ أَ وَ لَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْ‏ءٍ حَيٍّ أَ فَلا يُؤْمِنُونَ‏ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرى‏ مِنْ فُطُورٍ ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ حَسِيرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ. (ابنا بسطام، عبد الله و حسين، طبّ الأئمة عليهم السلام – قم: دار ا لشریف الرضی، دوم، ۱۴۱۱، ص۱۳۳-۱۳۴.)