اربعین، چهلم شهدای کربلاست و چند سالی است که به همین مناسبت مسلمانان، به خصوص شیعه های ایرانی سعی می کنند خود را با پای پیاده از اقصی نقاط ایران به کربلا و ضریح امام حسین و یارانش برسانند. اما این باعث نمی شود که حین پیاده روی اربعین احکام شرعی را نادیده بگیریم و در مورد احکامی مانند حکم شرعی حضور زنان در راهپیماعی اربعین بی توجه باشیم. اکنون به تاریخ اربعین ۱۴۰۳ نزدیک می شویم لازم دانستیم که در این نوشته از ستاره به بررسی این مساله بپردازیم.
حکم شرعی حضور زنان در راهپیمایی اربعین
اکثر مراجع تقلید در دوران معاصر معتقد هستند که این یک حرکت دینی بی نظیر است و باید هرچه باشکوه تر انجام شود. اما همچنین آن ها تاکید کرده اند که باید وجوه شرعی نیز کاملا در نظر گرفته شود. به طور مثال آیت الله خامنه ای و آیت الله تبریزی و مظاهری بر جواز حضور زنان، مشروط به رعایت حجاب، عفاف و رضایت شوهر فتوا داده اند.. برخی دیگر مانند رهبر انقلاب، آیت الله خمینی نیز به ارجحیت همراهی محارم برا زیارت اشاره کرده اند. اکثر این فتواها نیز به این دلیل است که در بیابان ها امنیت کامل وجود نداشته و باید حفاظت بانوان نیز در این فریضه دینی در نظر گرفته شود.
نظر آیت الله سیستانی در مورد حضور زنان در راهپیمایی اربعین
با رعایت حدود شرعی اشکال ندارد بلکه رجحان دارد.
نظر آیت الله مکارم شیرازی در مورد حضور زنان در راهپیمایی اربعین
نباید از شکوه اربعین چیزی کاست و شرکت زنان اشکالی ندارد؛ ولی جهات شرعی را باید کاملا رعایت نمایند و بهتر است که با محارم خود بروند.
فضیلت های پیاده روی اربعین
به گفته بسیاری از بزرگان، پیاده روی اربعین بسیار پر فضیلت است و خداوند به کسانی که برای اینکار اقدام می کنند پاداش بسیاری می دهد. حدیث در مورد اربعین و ثواب زیارت اربعین امام حسین (ع) بسیار زیاد است. به طور مثال امام صادق (ع) فرموده است:
«من خرج من منزله یرید زیاره قبر الحسین بن علی (ع) کان ماشیا کتبت له بکل خطوه حسنه و محا عنه سیئه…»
هر کس به قصد زیارت امام حسین(علیه السلام) پیاده از خانه اش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، برای او حسنه ای می نویسد و گناهی از او می زداید.
معاویه بن وهب، از اصحاب امام صادق(ع) نیز گفته است:
خدمت آن حضرت رسیدم. در مصلای خود در خانه اش نشسته بود و پس از نماز با خداوند راز و نیاز می کرد.
فاضل دربندی می گوید:
این پیاده بودن، یا به جهت فقیر بودن زائر است که نشان می دهد این زیارت، برخاسته از شوق و محبت است، یا به جهت آن است که زائر، خود را در برابر سلطان اقلیم جوانمردی و خورشید سپهر عصمت و شهادت، کوچک می شمارد و در راه او، رنج سفر پیاده را بر خود هموار می کند و هر دو ارزشمند است.