آمالگام یا کامپوزیت کدام یک برای ترمیم دندان مناسب تر هستند؟

آمالگام ها

آمالگام ها که با نام آمالکپ نیز شناخته می شود ماده‌ای غیر همرنگ دندان معمولا (نقره‌ای یا سیاه) است، که برای پر کردن دندان در مصارف دندانپزشکی از آن استفاده می‌شود. آمالگام دندانی، ترکیب فلز جیوه است با «پودر آمالگام». آمالگام ها بیش از ۱۵۰ سال است که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرند. این پرکننده ها آلیاژی از فلزات از جمله نقره، قلع، مس و جیوه ساخته می شوند. علیرغم وجود جیوه که نگرانی هایی را در مورد خطرات بالقوه سلامتی ایجاد کرده است، پرکننده های آمالگام توسط سازمان های مختلف بهداشتی از جمله انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) در صورت استفاده در مقادیر مناسب، ایمن تلقی شده اند. می توانید جهت خرید آمالگام دندانپزشکی از فروشگاه رازدنت دیدن فرمایید.

مزایای پر کردن با مواد آمالگام

دوام: مواد ترمیمی آمالگام به دلیل دوام و ماندگاری استثنایی خود شناخته شده اند. آنها می توانند نیروهای جویدن را بهتر از پرکننده های کامپوزیت تحمل کنند و برای استفاده در دندان های آسیاب و سایر دندان هایی که تحت فشار شدید گاز گرفتن قرار دارند ایده آل هستند.

مقرون به صرفه بودن: مواد دندانپزشکی آمالگام به طور کلی مقرون به صرفه تر از مواد کامپوزیت هستند، و آنها را به گزینه ای ارجح برای بیمارانی تبدیل می کند که به دنبال ترمیم مقرون به صرفه دندان هستند.

جایگذاری سریع: قرار دادن پرکننده های آمالگام در مقایسه با پرکننده های کامپوزیت به زمان کمتری نیاز دارد. این به این دلیل است که مواد آمالگام را می توان در یک بار ویزیت بدون نیاز به چندین لایه یا زمان پخت قرار داد.

تطبیق پذیری: مواد پر کننده آمالگام برای استفاده در نواحی مختلف دهان از جمله نواحی با رطوبت بالا مانند دندان های خلفی مناسب هستند.

معایب پر کردن آمالگام

زیبایی: یکی از اشکالات اولیه پرکننده های آمالگام، رنگ نقره ای آن است که می تواند از نظر بصری جذاب نباشد. زیرا رنگ آنها با رنگ دندان متفاوت باشد. این اختلاف رنگ به خصوص در نواحی دندان های جلویی جلوه زیبایی ندارد.

محتوای جیوه: علیرغم اینکه سازمان‌های بهداشتی آن را ایمن می‌دانند، وجود جیوه در پرکننده‌های آمالگام نگرانی‌هایی را برای برخی از افراد، به‌ ویژه افرادی که به قرار گرفتن در معرض جیوه حساس هستند، ایجاد می‌کند.

انبساط و انقباض: پرکردگی های آمالگام در پاسخ به تغییرات دمایی در دهان تمایل به انبساط و انقباض دارند که ممکن است به مرور زمان منجر به ترک یا شکستگی در دندان شود.

مواد کامپوزیت

مواد پر کننده‌ کامپوزیتی که به آن پرکننده‌ های همرنگ دندان یا سفید نیز گفته می‌شود، از مخلوطی از رزین و ذرات ریز شیشه یا کوارتز ساخته می‌شوند. بر خلاف مواد آمالگام، مواد کامپوزیت به ‌طور یکپارچه با رنگ طبیعی دندان ترکیب می‌شوند و نتیجه زیبایی‌شناختی بیشتری را ارائه می‌دهند. آنها می توانند رنگ طبیعی دندان را تقلید کنند و یا حتی دندان های سفید تری را در اختیار شما قرار دهند.

مزایای پر کردن کامپوزیت

زیبایی: یکی از مهمترین مزایای مواد پرکننده کامپوزیتی، توانایی آنها در تقلید ظاهر طبیعی دندان ها است. رزین کامپوزیت را می توان به گونه ای سفارشی کرد که با رنگ مینای دندان اطراف مطابقت داشته باشد و باعث می شود که پرکننده عملاً از بقیه دندان قابل تشخیص نباشد.

درمان محافظه کارانه: پر کردن کامپوزیت در مقایسه با پرکردن آمالگام به حذف کمتر ساختار دندان سالم نیاز دارد. این رویکرد محافظه کارانه به حفظ بیشتر دندان طبیعی کمک می کند و سلامت دندان را در درازمدت ارتقا می دهد.

استحکام باندینگ: پرکننده‌ های کامپوزیت از نظر شیمیایی به ساختار دندان متصل می‌شوند و پشتیبانی و تقویت بیشتری را فراهم می‌کنند. این استحکام اتصال به جلوگیری از نشت کمک می کند و خطر پوسیدگی مکرر را کاهش می دهد.

تطبیق پذیری: پرکردگی های کامپوزیت را می توان برای ترمیم دندان ها در جلو و پشت دهان استفاده کرد و آنها را به گزینه ای همه کاره برای ترمیم دندان تبدیل می کند.

معایب استفاده از کامپوزیت ها

دوام: در حالی که پرکننده‌های کامپوزیت در طول سال‌ها دوام خود را بهبود بخشیده‌اند، هنوز هم معمولاً دوام کمتری نسبت به پرکننده‌های آمالگام دارند، به‌ویژه در دندان های خلفی که در معرض نیرو های سنگین جویدن هستند.

هزینه: پر کردن کامپوزیت نسبت به پرکننده های آمالگام گران تر است، در درجه اول به دلیل هزینه بالاتر مواد و زمان اضافی مورد نیاز برای قرار دادن.

حساسیت تکنیک: قرار دادن پرکننده های کامپوزیت نیاز به تکنیک و مهارت دقیق دارد. حمل نادرست یا جداسازی ناکافی ممکن است منجر به خرابی زودرس یا پوسیدگی مکرر شود.

سخن پایانی

در بحث آمالگام در مقابل پرکردن کامپوزیت، هیچ پاسخ قطعی در مورد اینکه کدام انتخاب بهتر است وجود ندارد. هر دو ماده مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارند و انتخاب بهینه به عوامل مختلفی از جمله محل و وسعت حفره، ترجیحات زیبایی شناختی بیمار و محدودیت های بودجه آنها بستگی دارد.

برای بیمارانی که نگران زیبایی دندان های خود هستند و رویکرد محافظه کارانه تر را ترجیح می دهند، پرکردن کامپوزیت ممکن است گزینه بهتری باشد. از سوی دیگر، برای کسانی که دوام و مقرون به صرفه بودن را در اولویت قرار می دهند، پرکننده های آمالگام ممکن است انتخاب مناسب تری باشد.

در نهایت، تصمیم باید با مشورت یک دندانپزشک واجد شرایط گرفته شود زیرا آنها می توانند بهترین راهنمایی را با توجه به شرایط دندان های شما به شما ارائه دهند.