بیوگرافی فرناز رهنما و همسرش کیارش اعتمادی

ستاره | سرویس چهره ها – بیوگرافی فرناز رهنما و همسرش کیارش اعتمادی را در این مطلب بخوانید.

فرناز رهنما بازیگر زن سینما و تلویزیون ایرانی است. از کارهای معروف او می‌توان به بازی در سریال ساختمان پزشکان و همچنین فیلم بعد از ظهر سگی اشاره کرد.فرناز رهنما فعالیت خود را از سال ۷۹ آغاز و در تئاتر، فیلم و سریال های مختلفی ایفای نقش کرده و به گفته خودش با بازی در سریال پربیننده «ساختمان پزشکان» به شهرت رسیده است.

زمینه فعالیت : سینما

تولد : مهر ۱۳۶۰

اصفهان

ملیت : ایرانی

پیشه : بازیگر

سال‌های فعالیت : ۱۳۷۹ تاکنون

سینمایی

• بعد از ظهر سگی (۱۳۸۸)
• اقلیما (۱۳۸۵)
• تلویزیونی
• هفت سنگ (۱۳۹۲ علیرضا بذرافشان)
• ساختمان پزشکان (۱۳۸۹ سروش صحت)
• مأمور بدرقه (رمضان ۱۳۸۷ سعید سلطانی)
• زیر زمین (رمضان ۱۳۸۵ علیرضا افخمی)

تله فیلم

• سوگند (۱۳۹۲ فربد شکرایی)

 

من هیچ نسبتی با بهاره رهنما ندارم. نه خواهرش هستم و نه دختر عمویش حتی نسبت فامیلی خیلی دور هم با هم نداریم. اصلاً آنها اراکی هستند و ما اصفهانی، ضمن آنکه فامیلی من با کسره خوانده می‌شود، فامیلی بهاره با فتحه ، اما همچنان دوستان خوبی برای هم هستیم.

خانم رهنما این روزها کم کار هستید! دلیل خاصی دارد؟

اوضاع خیلی خراب است یعنی فیلم نامه های خوبی نوشته نمی شود، دستمزد خوبی هم نمی دهند این شرایط برای همه هست و خانه نشین شده ایم.با بودجه های محدودی که وجود دارد اوضاع خوب نیست و باید تجدیدنظری صورت گیرد تا بتوانیم به شرایط گذشته خود در سینما و تلویزیون برگردیم.

 

چه زمانی تصمیم گرفتید وارد حرفه بازیگری شوید؟

از دوران کودکی پدرم به شدت مشوق من بود و حتی در دوران تحصیل، پدرم با نام بردن از فیلم های مختلف اصرار داشت فیلم ها را به خوبی بشناسم که چه فیلمی را کدام کارگردان با چه بازیگرانی ساخته است و فیلم را ببینم. ولی سال۷۹ تصمیم گرفتم وارد عرصه تئاتر شوم بنابراین از راه درست بازیگری را انتخاب کردم و وارد دانشگاه شدم و فعالیت خود را شروع کردم.

 

عده ای معتقدند گذراندن دوره آموزش بازیگری و تحصیلات دانشگاه چندان اهمیت ندارد؟

صد درصد این دیدگاه اشتباه است چون وقتی دوره دانشگاهم به پایان رسید برای دور نشدن از مقوله بازیگری دوره ای در کلاس های بازیگری استاد «حمید سمندریان» گذراندم و سعی کردم تجربه هایی به دست آورم. به نظرم بازیگری شاخه هایی اعم از تحلیل شخصیت، شناخت موقعیت در فیلم نامه و خیلی چیزهای دیگر دارد که بحثی طولانی است و اگر به صورت آکادمیک بازیگری را نیاموزی، نمی توانی بازی های مختلفی ارائه دهی و ما خیلی از بازیگران را می بینیم که تحصیلات آکادمیک ندارند و همه نقش ها را یک جور بازی می کنند در صورتی که افرادی که از دانشگاه وارد این حرفه می شوند یا در تئاتر تجربه به دست آورده اند، فکر می کنم ۹۰-۹۵ درصد آن ها یک نقش را ۲ بار تکرار نمی کنند یعنی حداقل خلاقیت و ابداعی در کار خود می آورند و این نتیجه مثبت گذراندن تحصیلات آکادمیک است.

 

حالا اگر کارنامه بازیگری تان را تا این جا مرور کنید مهم ترین کاری را که باعث تثبیت موقعیت‌تان در سینما و تلویزیون شد کدام می دانید؟

وقتی در تئاتر «چشم اندازی از پل» در سال ۸۴ بازی کردم پیشنهادهای کاری بسیاری به من شد و اتفاق های خوبی برایم افتاد ولی با بازی در سریال «ساختمان پزشکان» بین مردم شهرت پیدا کردم اتفاقی که در سریال های «زیرزمین»، «مأمور بدرقه» یا فیلم های «اقلیما» و «بعد از ظهر سگی سگی» نیفتاد.

 

تصورتان از سینما نسبت به تصور زمانی که وارد این حرفه شدید چه تغییری کرده است؟

سؤال خیلی سختی است. آن موقع یادم است که دلم می خواست در یک سری فیلم ها بازی کنم یا فیلم‌هایی می دیدم می گفتم چه قدر خوب است من هم در آن فیلم بازی کنم ولی آن دوره دیگر گذشته است و اکنون فیلم خوبی نمی بینم که بخواهم آن تصور گذشته را داشته باشم به جز تعداد فیلم های انگشت شماری که دلم می خواست در آن گونه فضاها کار کنم. اکنون متأسفانه فیلم نامه ها بد و محدود است و پردازش و تنوع شخصیت در آثار دیده نمی شود. به نظرم کلیشه ای در ۵ سال گذشته در سینما اتفاق افتاده که روز به روز بدتر هم می شود. من از تئاتر وارد سینما و تلویزیون شدم و فکر می کردم چه دنیای قشنگی است اکنون اگر تئاتر موقعیت مالی خوبی برایم داشت که می توانستم امرار معاش کنم به طور قطع در سینما و تلویزیون کار نمی کردم.

 

اما برخی معتقدند بازیگران دستمزد خوبی می‌گیرند…

خیر این گونه نیست اکنون می گویند بازیگران خوب دستمزد می گیرند در صورتی که شاید یک بازیگر یک یا ۲ پیشنهاد کاری در طول سال داشته باشد ولی من به عینه می بینم که در اثری هم که کار می کنی دستمزدت را هم نمی گیری و بازیگری شغل محسوب نمی شود چون بازیگر ابزار کاری اش تلفن همراهش است و اگر تلفن زنگ بخورد سرکار می رود در غیر این صورت خیر و این بخش بدی است که هیچ تضمینی وجود ندارد. من یک سال است که از یک کار سینمایی و تئاتر دستمزدم را طلب دارم و وقتی این اتفاق می افتد فکر می کنید بازیگر چگونه باید زندگی اش را بچرخاند. متأسفانه بازیگر مجبور است به بازی در فیلم هایی تن بدهد که با بودجه کم ساخته و به شعور بیننده توهین می شود.

 

حرفه بازیگری را تا کجا ادامه می‌دهید؟

علاقه دارم آن قدر مسیر بازیگری ام ادامه داشته باشد که روزی بتوانم نقش مادربزرگ را در فیلمی بازی کنم یعنی مردم بگویند فرناز رهنما ۳۰-۴۰ سال است در این حرفه کار می کند و اکنون به این جا رسیده است. دلم می خواهد حتی اگر آهسته در این حرفه حرکت می کنم ولی پیوسته باشم یعنی می دانم این ریسک وجود دارد که حضور کمرنگی داشته باشم و فراموش شوم ولی فکر می کنم اگر کاری ماندگار باشد یا حداقل تلاش کنم بازیگر خوبی باشم شاید بتوانم با مافیای سینما و تلویزیون مبارزه کنم و بمانم.

فرناز رهنما و همسرش کیارش اعتمادی