حقایق واقعی درباره کارتون “داستان اسباب بازی‌” که نمی‌دانستید!

کارتون داستان اسباب بازی که مشترک توسط دیزنی و پیکسار ساخته‌شد، طوفانی در دنیای کارتون‌ها به پا کرد. این مجموعه فیلم که از چهار فیلم در دهه 2000 به محبوبیت و شهرت زیادی دست یافت، حاوی چند حقیقت جالب است که برای بسیاری از مردم ناشناخته است. این مطلب را تا آخر بخوانید، هر چه جلوتر بروید حقایق دارک و ترسناکی را متوجه خواهیدشد!

حقایق کارتون داستان اسباب‌بازی

۱- پیکسار می‌خواست اسباب‌بازی‌های ترسناک سید را در واقعیت تولید کند

باورنکردنی است اما پیکسار در ابتدا می‌خواست اسباب‌بازی‌های ترسناک سید مانند سر بچه روی عنکبوت را در دنیای واقعی در کنار باز و وودی بفروشد.

۲- اینکه چرا همه انسان‌های کارتون موی کوتاه داشتند بدون دلیل نیست

۳- وودی و باز براساس اسباب‌بازی‌های واقعی ساخته شدند

۴- داستان اسباب‌بازی یک، کوتاه‌ترین انیمیشن پیکسار بود

همین ۸۱ دقیقه هم کار پر چالشی برای انیماتورهایی بود که با دنیای اولیه انیمیشن‌سازی کار می‌کردند و هنوز همه چیز را کشف نکرده‌بودند.

۵- نوشتن آهنگ معروف این کارتون تنها یک روز طول کشید

آهنگساز این فیلم، رندی نیومن تنها یک روز زمان گذاشت تا آهنگ” تو در من یک دوست داری (You’ve Got a Friend In Me)” را بنویسد که مثل شاهکاری در دل‌ها جاودان شود.

۶- قرار نبود “وودی” شخصیت مهربان و خوب قصه باشد

قرار نبود وودی خوب باشد

در پیش‌نویس‌های قبلی، وودی فردی بی ادب، کنایه زن و بی ارزش بود. خیلی چیزها تغییر کردند و خوشبختانه وودی در نهایت به گاوچران دوست داشتنی تبدیل شد که همه ما می‌شناسیم.

۷- شخصیت سید تا همیشه به خاطر ترسی که از اسباب‌بازی‌ها گرفت تروماتیزه شد

درحالی که سید شخصیت شرور اصلی است، او واقعا هیچ کار شرورانه‌ای انجام نداده‌بود و برعکس پسری باهوش و خلاق بود که با اسباب‌بازی‌هایش خلاقانه رفتار می‌کرد و هیچ اطلاعی نداشت که آن‌ها زنده هستند!!! ما هم اطلاع نداشتیم! 

در داستان اسباب‌بازی ۳، سید کار بخور و نمیری دارد و آگاهی از اینکه اسباب‌بازی‌ها را عذاب می‌داد – یا به احتمال زیاد ترسی که اکنون از اسباب‌بازی‌ها دارد – در تعامل او با وودی به وضوح نقطه عطفی در قوس داستان بود. او در بزرگسالی زخم‌های آن برخورد را به دوش می‌کشید و تقریباً تا آخر عمر هم قطعاً خواهد داشت.

۸- اسباب‌بازی‌ها می‌توانستند از انسان باج‌گیری عاطفی کنند (اصطلاحا گس‌لایت)

«قواعد»‌ای که وودی در داستان اسباب‌بازی در مورد اسباب‌بازی‌هایی که احساسات خود را برای انسان‌ها آشکار می‌کنند، به آنها اشاره می‌کند، هرگز به وضوح بیان نمی‌شوند.

برای مثال، وقتی که وودی می‌خواهد خود را به سید نشان دهد، او ابتدا توجه سید را با استفاده از عبارات از پیش برنامه‌ریزی شده خود جلب می‌کند که برای سید غیرمعمول است اما قابل توجه نیست.

سپس وودی مستقیماً با سید صحبت می‌کند و تا زمانی که سید به معنای واقعی کلمه از ترس می‌لرزد حرکت و صدای واقعی خود را آشکار نمی‌کند و از سید به اصطلاح باج‌گیری عاطفی می‌شود.

۹- اسباب‌بازی‌ها واقعا توانایی شورش علیه انسان را داشتند

همانطور که در داستان اسباب‌بازی دیده می‌شود، به نظر می‌رسد هیچ عواقبی برای اسباب‌بازی‌ها وجود ندارد که ماهیت واقعی خود را برای انسان‌ها آشکار کند. از نظر تئوری، این بدان معناست که هیچ چیز مانع شورش آن‌ها علیه انسان نمی‌شود.

اگر وودی و باز آنقدر با اندی پیوند نداشتند،این کارتون قطعاً می‌توانست مسیر متفاوتی را دنبال کند!

۱۰- اسباب‌بازی‌ها مطلقا هیچ کنترلی روی زندگیشان نداشتند

در طول فیلم‌های داستان اسباب‌بازی، اسباب‌بازی‌ها برای خود سرگرمی‌هایی دارند و دوستی‌ها و گروه‌های اجتماعی برقرار می‌کنند. اما برخی به اندازه اسباب بازی های مورد علاقه اندی خوش شانس نیستند.

در داستان اسباب‌بازی ۲، وودی با پنگوئن ویزی روبرو می‌شود که ماه‌ها و شاید سال‌هاست که در قفسه اندی به دام افتاده است. اسباب بازی ها کاملاً تابع هوی و هوس صاحبان خود هستند. برای مثال، اسباب‌بازی‌هایی که در اتاق زیر شیروانی گیر کرده‌اند، باید در اتاق زیر شیروانی باقی بمانند.

در بیشتر شرایط، آنها مطلقاً هیچ کنترلی بر آنچه اتفاق می افتد ندارند و این حقیقتی دارک و ترسناک است.

لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در انتهای همین مطلب با ما به اشتراک بگذارید.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید