ستاره | سرویس چهره ها – بیوگرافی حبیب محبیان خواننده فقید ایرانی و عکس های او در ایران در ادامه این مطلب آورده شده است؛ همراه ما باشید.
بیوگرافی حبیب محبیان
حبیب محبیان در ۴ مهر ماه سال ۱۳۳۱ در شمیران تهران چشم به جهان گشود. در خانواده او برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند اما تنها خود حبیب به موسیقی حرفهای روی آورد. علیرغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقهٔ وی از ابتدا به گیتار بود. دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه ۶۰ میلادی اروپا شد و این باعث علاقهٔ بیشتر وی به موسیقی راک گردید. حبیب با شرکت در آزمون صدا و سیما، زیر نظر موسیقیدان بلند آوازه کشورمان استاد مرتضی حنانه به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد. در این کلاس سیمین غانم، هوشمند عقیلی، تورج شعبانخانی، هنگامه اخوان و… نیز شرکت داشتند. بعدها وی توانست به عنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود. وی بعد از ۲ سال از استخدام در رادیو و تلویزیون به خدمت سربازی رفت و در آنجا نیز خواننده باشگاه افسران بود. حبیب محبیان خدمت آموزشی خود را در کرمان و مابقی را در ارومیه گذراند.
حبیب پدر محمد محبیان خواننده ایرانی نیز میباشد. وی از معدود خوانندگانی است که در اجرای آهنگهایشان از گیتار دوازده سیم استفاده میکند. این هنرمند در سال ۱۳۸۸ همراه با خانوادهاش به ایران بازگشت و درصدد انتشار آلبومش در برآمد.
همسر اول حبیب، شادی نام داشت. احمدرضا تنها فرزند حبیب از وی است که در ایران زندگی میکند. روزی شادی در خیابان پایش پیچ میخورد و به علت آنکه احمدرضا را در آغوش داشته به زمین میافتد و در بیمارستان به دلیل حساسیت به آمپول پنیسیلین در عرض چند دقیقه فوت میکند. تقریباً همزمان با فوت همسر حبیب، مادر او نیز، بعلت حمله قلبی فوت میکند و این حوادث باعث میگردد که در اولین آلبومش یعنی مرد تنهای شب که در سال ۱۳۵۶ انتشار یافت بیشتر آهنگها را به یاد ایشان بخواند.
تصویر حبیب محبیان و پسرش محمد محبیان
عقاید حبیب محبیان
حبیب جزء معدود خوانندههای خارج از ایران بود که فعالیت سیاسی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران انجام نداده بود و خود وی و اقوامش جزء گروههای معاند حکومت ایران نبودهاند. از اینرو دولت دهم از آمدن وی به ایران استقبال کرد. خانواده او هنرمند و علاقه مند به موسیقی بودند. برادران او گرچه به صورت غیر حرفه ای، ولی برای دل خودشان ویولون میزدند.
ویژگیهای موسیقیایی حبیب محبیان
مرد تنهای شب آلبومی بود که بیشتر کارهایش همانند شعر، آهنگ و تنظیم از خود حبیب بود و با این کار توانست راه صد ساله را یک شبه تمام کند و محبوبیت زیادی بین مردم به دست آورد. او بیشتر آهنگ های این آلبوم را برای مرحوم مادرش و همسرش خواند تا این گونه درد دلش کمی آرام بگیرد. آهنگ هایی همانند “شهلای من” و “نگاهم” را به یاد همسرش خواند و دو آهنگ نیز به نام های “مادر” و خرس کوکی (ببار ای برف)” در سوگ مادرش خواند. حبیب در آهنگ های خود از اشعار شاعران معاصر مانند اشعار فرخی یزدی نیز استفاده کرده است.
حبیب علاوه بر خوانندگی آهنگساز قهاری نیز هست که علاوه بر ساختن آهنگ ترانه های خود اگر لازم بداند برای دیگر خوانندگان نیز آهنگسازی میکند. او استاد نوازندگی گیتار است و از معدود خوانندگانیست که در کارهایش از گیتار دوازده سیم استفاده میکند و در کنسرت هایش نیز یکی از نوازندگان گیتار خود اوست و در حین این که میخواند گیتار هم می زند.
صدای حبیب یک صدای زیبا، لطیف، دلنشین و پر احساس است که قابلیت های فراوان صدایش او را به یک خواننده منحصر به فرد تبدیل کرده است. یکی از ویژگی های مهم و بارز صدای او لرزش خاصی است که دارا میباشد و در خواندن گام بالا طوری صدای خود را میلرزاند که به جرات میتوان گفت که هیچ خواننده ای قادر به این کار نیست و همین قابلیت ها است که او را جزء خوانندگان صاحب سبک کرده است.
یکی از ویژگی های مهم و بارز صدای حبیب لرزش خاصی است که دارا می باشد و در خواندن گام بالا طوری صدای خود را میلرزاند که به جرات میتوان گفت که هیچ خواننده ای قادر به این کار نیست و همین قابلیت ها است که او را جزء خوانندگان صاحب سبک کرده است.
دو آلبوم اول او با نام های مرد تنهای شب و سلام همسایه که قبل از انقلاب منتشر شدند ریتمی آرام داشتند و بیشتر آهنگ های آن غمگین بودند. از سال ۱۳۶۰ به بعد که حبیب برای ادامه کار هنری به خارج رفت سه آلبوم به نام های آفتاب مهتاب، خورشید خانوم و همراز را بیرون داد که کاملاً با دو آلبوم قبلی متفاوت بودند ولی همه به سبک خود او خوانده شده بودند.
آلبوم همراز آلبومی شاد بود و با آهنگسازی خود حبیب دسته بندی شده بود. آلبوم های آفتاب مهتاب و خورشید خانوم که بیشتر آهنگ های آن سنتی بودند خوانده شد با این تفاوت که آفتاب مهتاب شاد بود ولی خورشید خانوم غمگین. بعد از آن، آلبوم آخه عزیزم چی میشه منتشر شد که باز به سبک خاص و زیبایی خوانده شده بود. بعد از این آلبوم پرطرفدارترین سبک حبیب شروع شد. او آلبوم صفر را ساخت و بعد از آن بزن باران، کویر باور، خداوندا و خانه کوچک را منتشر کرد که بسیار خوب مورد توجه قرار گرفت ولی در دو آلبوم بعدی خود پسرش را هم به عرصه خوانندگی آورد که در این آلبوم ها که جوونی و خودشه نام داشتند، بیشتر آهنگ هایی با ریتم تند و امروزی را اجرا کرد که زیاد با سبک خودش هم خوانی نداشت. آخرین آلبوم او هم تا اکنون ایران بانو است که مخلوطی از سه آلبوم قبلی است، یعنی از لحاظ سبک خواندن، هم به سبک امروزی است هم به سبک قدیمی حبیب.
بیشتر آهنگ های حبیب بر وزن اجتماعی هستند و نمونه های آن را میتوان از آهنگ های خداوندا، خانه کوچک، بنی آدم و … نام برد. بعد از آن، آهنگ های سیاسی بیشتر کارهای حبیب را تشکیل میدهند و نمونه بارز آن را میتوان از آهنگ های افق، بزن باران، خرچنگ های مردابی (یکی از اشعار محمد علی بهمنی)، گلسرخی و … نام برد. آهنگ های عاشقانه و دیگر آهنگ ها بقیه ی کارهای او را شکل میدهند.
دلنوشتهای از محمد محبیان برای پدرش
۴ سالیست که پدرم حبیب به ایران نقل مکان کرده است. او که ۳۰ سالی (پس از انقلاب) اجازه خواندن در ایران نداشت پس از بازگشت به ایران از کانالهای رسمی به دنبال جواز تولید موسیقی بوده اما متاسفانه به دلیل مخالفت شخصی چند نفری در ارشاد با او، این مجوز صادر نشد و در پردهای از ابهام بود.
حبیب همراه همسرش ناهید چند سالیست که در شمال ایران زندگی آرامی دارند اگر چه در رسانههای داخل و خارج بارها اخبار و گاه شایعات غرض ورزانه در مورد حبیب و زندگی و جواز فعالیتش در ایران منتشر شده بود که موجب تأسف من و هوادران حبیب میگردید.
من از زبان خودم باید بگویم که (اگر چه پدرم به شجاعت و راستی معروف است) تصمیم پدرم به نقل مکان به ایران در این شرایط حساس شجاعانهترین حرکت او در زندگی بوده است. من خود شاهد بودم که در سالهای پس از انقلاب پدرم در غربت چه رنجهایی را متحمل شد و در بازگشت به ایران نیز چه چیزهایی را کنار گذشت (مانند موقعیت سود آور کنسرتها و …) بدون شک ریش او سپید تر شده است ولی پوست او کلفت تر و صبرش بیشتر شده است. از یک سو بسیاری با سعه صدر و آغوش باز از حبیب استقبال کردند و از سویی معدودی افراد تمام سعی خود را کردند تا مانع کار او در ایران شوند. مانند همه جای دیگر دنیا هم افراد معتدل داریم و هم افراد ناراحت و افراطی!
“محکوم” اثر جدید حبیب پس از بازگشت به ایران
حبیب در سال ۱۳۸۹ درخواست خود برای دریافت مجوز انتشار آلبوم را ارائه کرد و اعلام کرد که میخواهد در ورزشگاه آزادی تهران کنسرت برگزار کند؛ و ادعا کرد که این کنسرت اگر ۱۰ شب هم برگزار شود، ۱۰۰ هزار نفری آزادی خالی نمیشود. اسفندیار رحیم مشایی (رئیس دفتر محمود احمدینژاد)، در واکنش به حضور حبیب در ایران گفت: «اینکه یک ایرانی بخواهد فعالیتی در داخل و خارج از کشور داشته باشد، مطابق چارچوب و قوانین آزاد است و مشکلی ندارد. فعالیت هنری در همه بخشها از جمله موسیقی برای همه هنرمندان در داخل و خارج از کشور آزاد است و برگشت به ایران برای کسی مشکلی ندارد.» اما حمید شاهآبادی معاون هنری وزیر ارشاد (دولت دهم) در سال ۱۳۹۱ گفت: «خوانندهای که به ایران بازگشته از وزارت ارشاد مجوزی ندارد و آنچه گفته و شنیده شده شایعه است.» در سال ۱۳۹۳حسین نوشآبادی (سخنگوی وزارت ارشاددولت یازدهم) گفت: «ایشان میتواند با توجه به نگاه و رویکرد دولت یازدهم به محتوای آثار فرهنگی و هنری، مجدداً به ارائه آلبوم خود برای اخذ مجوز اقدام کند. ارائه مجوز به آثار هنری ربطی به تولید در دولت قبل ندارد و ویژگیهای اثر ارائه شده در شرایط حاضر ملاک است.» سید احمد خاتمی (امام جمعه موقت تهران) در واکنش بهاین موضوع (حضور حبیب در ایران) گفت: «ایران جای خوانندههای لس آنجلسی نیست.»
مجوز انتشار فعالیتهای هنری حبیب در ایران
در بهمن ماه ۱۳۹۱ و پس از موزیک ویدیو محکوم به همراه سمیر زند (با نام اصلی محمدحسین خزعلی)، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفتگو با «شرق» هر گونه اعطای مجوز به این خواننده را رد کرد.
بازداشت حبیب محبیان در ایران
وی در ۱۷ تیر ۱۳۹۳ در ماسوله گیلان در حین گردش، توسط افراد لباس شخصی بازداشت و به مقامات انتظامی تحویل داده شد، وی در ۲۰ تیر ۱۳۹۳ با قید وثیقه آزاد شد. دلیل مشخصی برای بازداشت اعلام نشد. حبیب پس از آزاد شدن، یک نامه سر گشاده با عنوان «من در سرزمین مادریام بدون دلیل بازداشت شدم و بدون دلیل هم آزاد!» نوشت.
آلبومهای منتشر شده از حبیب
- مرد تنهای شب – ۱۹۷۷
- سلام همسایه – ۱۹۷۸
- آفتاب مهتاب – ۱۹۸۴
- همراز – ۱۹۸۸
- خورشید خانوم – ۱۹۹۰
- آخه عزیزم چی میشه – ۱۹۹۲
- صفر – ۱۹۹۴
- بزن باران – ۱۹۹۶
- کویر باور – ۱۹۹۹
- خداوندا – ۲۰۰۱
- خانه کوچک – ۲۰۰۲
- جوونی (همراه محمد) – ۲۰۰۴
- خودشه (همراه محمد) – ۲۰۰۶
- ایران بانو – ۲۰۰۸
مرگ ناباورانه حبیب محبیان در ۶۳ سالگی
حبیب محبیان، روز ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ به دلیل ایست قلبی در روستای نیاسته کتالم رامسر درگذشت. وی پیشینه مشکلات قلبی داشت و در اثر ایست قلبی در گذشت.