داستان محمدعلی کلی و شرکت نکردن در جنگ ویتنام

ستاره | سرویس چهره ها – داستان محمدعلی کلی و شرکت نکردن در جنگ ویتنام را در این مطلب حتما بخوانید.

 

داستان محمدعلی کلی و شرکت نکردن در جنگ ویتنام

محمدعلی کلی با یازده مرد دیگر در اداره پست قدیمی واقع در شهر هوستون تگزاس ایستاده بود. صدایی از داخل اتاق اسم او را صدا زد، اما محمدعلی هیچ پاسخی نداد. یکی از افسرهای اداره پست به سمت او آمد و گفت: لطفا من را همراهی کنید. محمدعلی بدون این که هیچ حرفی بزنید به دنبال او رفت تا هشدارهای لازم در خصوص عدم پیوستن به ارتش آمریکا در جنگ ویتنام را بشنود. مسلما می دانست که این کار عواقب زیادی برای وی به همراه دارد، اما این کار با باورها و اعتقادات او به عنوان یک مسلمان سازگار نبود. او به داخل اتاق برده شد و به او یادآوری کردند که یک شانس دیگر نیز برای تصمیم گیری خود به او داده شده است. ولی وی نپذیرفت و زیر برگه صورت جلسه را امضا کرد.

هنوز ساعتی از ترک محل نگذشته بود که مطلع شد کمیسیون بوکس نیویورک، کمیسیون بوکس تگزاس، و انجمن بوکس جهان، عنوان قهرمانی بوکس را از وی پس گرفته و او را فاقد شرایط یک قهرمان دانسته اند! همزمان سخنگوی دپارتمان قضایی آمریکا اعلام کرد که در صورتی که جرم محمدعلی کلی برای نپیوستن به ارتش آمریکا در جنگ با ویتنام تایید شود، وی به زودی بازداشت و راهی زندان خواهد شد.

 

 

در این حین محمدعلی کلی در یک سخنرانی کوتاه اعلام کرد

“به عنوان یک مسلمان و بر اساس باورهای شخصی خودم، برای من کاملا واضح و روشن است که به چه دلیل پیشنهاد پیوستن به جنگ را رد می کنم. من این تصمیم را در کمال واقع بینی و با آگاهی از پیامدهای آن اتخاذ کرده ام. من مقام قهرمانی سنگین وزن جهان را نه به خاطر این که دیگران به من داده اند، و نه به خاطر نژاد یا دینم، بلکه صرفا به خاطر برنده شدن در رینگ بوکس دریافت کرده ام….”

با این حال کمیسیون بوکس نیویورک که عنوان قهرمانی محمدعلی را تعلیق کرده بود، اعلام کرد که عدم تمایل محمدعلی کلی برای پیوستن به جنگ بر ضد منافع ورزش بوکس نیز هست.

 

در نهایت محمدعلی کلی به ۵ سال زندان و پرداخت ۱۰هزار دلار غرامت محکوم شد. با این حال وی توانست با قید وثیقه از رفتن به زندان امتناع کند. وی همچنین عنوان قهرمان سنگین وزن بوکس، و پاسپورت آمریکایی خود را از دست داد و از شرکت در مسابقات بوکس آمریکا نیز محروم شد.

 

وی بر این باور بود که یک قهرمان مسلمان، به هیچ عنوان حاضر نخواهد بود که در جنگ و کشتار مردم بی گناه مشارکت کند و بر سر تصمیم خود استوار ایستاد، تا نه تنها یه قهرمان ورزشی، بلکه یک قهرمان اخلاق و ایمان نیز به شمار بیاید. روحش شاد.