حکایت آموزنده و تاریخی پیرمرد، اسب و شانس

اصل این حکایت از کتاب “درس‌هایی برای انسان” است که توسط “اُنشی لیو” در سال ۲۳ پس از میلاد حضرت مسیح نوشته‌ شده‌است.

حکایت پیرمرد، اسب و شانس

روزی اسب پیرمردی فرار کرد، پیرمرد با کمک اسب زمین‌هایش را شخم می‌زد و به امورات زندگی‌اش می‌رسید و با فرار کردن اسبش به دردسر می‌افتاد.

همسایه‌هایش به او گفتند: چه شانس بدی! تو چقدر بدشانس هستی.

پیرمرد گفت : ازکجا معلوم من بدشانس هستم؟

روز بعد اسب پیرمرد به اصطبل بازگشت در حالی که چند اسب وحشی اصیل با خود همراه آورده‌بود

همسایه‌هایش به او گفتند: چه شانس خوبی! تو چقدر خوش شانس هستی.

پیرمرد گفت: از کجا معلوم من خوش شانس هستم؟

چند روز بعد، پسر پیرمرد از روی یکی از اسب‌ها افتاد و پایش شکست و نمی‌توانست در کارها به پدر پیرش کمک کند.

همسایه‌هایش به او گفتند: چه شانس بدی! تو چقدر بدشانس هستی.

پیرمرد گفت : ازکجا معلوم من بدشانس هستم؟

چند روز بعد سربازان حاکم از شهر آمدند و تمام مردهای جوان را به زور برای شرکت در جنگ همراه خود بردند به جز پسر پیرمرد که پایش شکسته بود و نمی‌توانست راه برود.

همسایه‌هایش به او گفتند: چه شانس خوبی! تو چقدر خوش شانس هستی.

پیرمرد گفت: از کجا معلوم من خوش شانس هستم؟

…

زندگی پر از خوش شانسی ها و بدشانسی های ظاهری است، شاید بدترین بدشانسی‌های امروزتان مقدمه‌ای برای خوش شانسی‌های فردایتان باشد.از کجا معلوم شما بدشانس هستید؟!

آیا از خواندن این حکایت لذت بردید؟

لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در انتهای همین مطلب با ما به اشتراک بگذارید.