شخصیت ملانصرالدین از شخصیتهای مهم در بذله گویی و فکاهی شناخته میشود و در در کشورهای افغانستان، ایران، ترکیه، ازبکستان و جمهوری آذربایجان شناخته شده است.
حکایت دزد خورجین و ملانصرالدین
روزی ملا نصرالدین از دهی عبور میكرد که ناگهان دزدی آمد و خورجین الاغش را ربود.
ملا پس از نیم ساعت متوجه جریان شد. فریاد زد و خطاب به اهالی ده گفت: زود دزد خورجین را پیدا كنید وگر نه كاری را كه نباید بكنم خواهم كرد.
دهاتیهای ترسو بلافاصله به جستجو شروع كرده و دزد را پیدا کردند و خورجین او را از دزد گرفته و به ملا پس دادند.
سپس یكی از دهاتیها پرسید: خوب حالا كه خورجینت پیدا شده بگو اگر آنرا پیدا نمیكردیم چه میكردی؟
ملا سرش را تكان داد و در حالی كه سوار خرش میشد تا از آنجا برود گفت: هیچ …. گلیمی را كه در خانه دارم پاره میكردم و و خورجین دیگری از او میساختم.
به نظر شما پیام این حکایت چه بود؟ هر گونه برداشتی که از این حکایت جالب داشتهاید را در انتهای همین مطلب با ما به اشتراک گذارید.
اگر از علاقهمندان به طنز و پیامهای ملانصرالدین هستید خواندن مقالات زیر را از دست ندهید.
آیا از کتب منصوب به ملانصرالدین اطلاعاتی دارید؟
قدیمیترین و اولین چاپ کتاب ملانصرالدین در ایران، «مطایبات ملانصرالدین» است که بدون ذکر نام مولف در سال ۱۲۹۹ ق/۱۸۸۱ م در ایران منتشر شده است. این کتاب شامل ۲۱۲ مطایبه و ۴ لطیفه الحاقی است که در قطع جیبی منتشر وچندبار نیز بعدا چاپ شده است. این کتاب ترجمه کتاب «نوادر الخوجه نصرالدین افندی جحاالرومی» بدون ذکر نام مولف، به زبان عربی است.
دومین کتاب «ملانصرالدین» تألیف محمد رمضانی است که چاپ اول آن به سال ۱۳۱۵ خ/۱۹۳۶م و در قطع رقعی بوده است. این کتاب ۵۹۳ حکایت را شامل میشود که در این چاپ بیشترین حکایت ملانصرالدین به فارسی در میان چاپهای ایران آمده است. و در نیم قرن اخیر هر چه ملانصرالدین در ایران چاپ شده است برگرفته از این چاپ است. رمضانی از کتاب «لطایف خواجهنصرالدین» به ترکی چاپ کتابخانه اقبال که ظاهرا مولف کتاب «بهایی» بوده استفاده کرده است.
همچنین «انیس البیعارین» یا کتاب ملانصرالدین. ترجمه از عربی به فارسی توسط محمدباقر مشهور به مرشد کرمانی، مورخ ۱۳۰۲ ق/۱۸۸۴م است که همراه با خسرو و شیرین شعله تبریزی منتشر شده است. نسخه کتابخانه مجلس شورا (بهارستان) به شماره ثبت ۸۷۲۷۰ نگهداری میشود. این نسخه ۱۸۶ حکایت جحا به فارسی ترجمه شده و در آخر نیز افتادگی دارد.
یک دهاتی
گرچه این مطلب پیام بزرگی دارد ولی متأسفانه نویسنده با توهین به دهاتی های زحمتکش با کلمه ی ( دهاتی های ترسو ) ارزش مطلب را پایین آورده