۲۷ اسفند تولد کیه؟ چهره ها و افراد مشهور متولد ۲۷ اسفند

در ادامه خلاصه‌ای از زندگینامه این چهار چهره سرشناس کشورمان را می‌خوانیم و با دنیای شخصی و حرفه‌ای آن‌ها بیشتر آشنا می‌شویم.

 

چهره‌ها و افراد مشهور متولد بیست و هفت اسفند

مهدی آذر یزدی

 

مهدی آذر یزدی، نویسنده کودک و نوجوان در ۲۷ اسفند ۱۳۰۰ در روستای خرمشاه یزد متولد شد. او هیچگاه ازدواج نکرد و به کار دولتی نیز نپرداخت و تنها از کتاب خواندن لذت می‌برد. وی اولین کسی است که برای کودکان و نوجوانان به داستان نویسی پرداخت و به همین علت او را “پدر ادبیات کودک و نوجوان ایران” می‌نامند.

همچنین بخاطر آثار ارزشمند او در حوزه کتاب کودک روز درگذشت او به “روز ملی ادبیات کودک و نوجوان” نام‌گذاری شده است. اثر معروف او “قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب” نام دارد. او همچنین توانست قبل از انقلاب جایزه یونسکو و جایزه سلطنتی کتاب سال را دریافت کند.

وی از سنین کودکی نزد پدرش به زراعت پرداخت و پس از آن در کارگاه جوراب بافی مشغول به کار شد. پس از انتقال به تهران در چاپخانه‌ای به کار مشغول شد که در آنجا قصه‌ای از “انوار سهیلی” توجه او را به خود جلب کرد و او را به فکر ساده نویسی کتاب به طوریکه برای کودکان مناسب باشد انداخت.

از جمله دیگر آثار او می‌توان به دوره ده جلدی “قصه‌های تازه از کتاب کهن”، “گربه ناقلا”، “شعر قند و عسل”، “مثنوی بچه خوب”، “قصه‌های ساده برای نوآموزان”، “تصحیح مثنوی مولوی” و … اشاره کرد.

 

عبدالحسین زرین کوب

 

عبدالحسین زرین کوب، تاریخ نگار، ادیب، منتقد ادبی، نویسنده و مترجم معاصر اهل ایران است که در ۲۷ اسفند ماه سال ۱۳۰۱ در بروجرد متولد شد. آثار او به عنوان منبع در مطالعات تصوف و مولوی شناسی به شمار می‌آید.

وی تا دوران متوسطه در زادگاهش تحصیل کرد و سپس برای ادامه تحصیل به تهران رفت، رشته ادبی را برگزید و برای تدریس به زادگاهش بازگشت. در همان دوران اولین کتابش با نام “فلسفه شعر” را در بروجرد منتشر کرد. وی پس از آن در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد و آن را با کسب رتبه اول به پایان رساند و پس از آن به خواندن دکترا در همان رشته در دانشگاه تهران پرداخت.

وی برای مدتی در دانش‌سرای عالی تهران و دانشکده هنر‌های دراماتیک به تدریس پرداخت. او همچنین سابقه تدریس در دانشگاه‌هایی چون آکسفورد، سوربن، هند و پاکستان را داشته است و همچنین استاد میهمان در دانشگاه‌های کالیفرنیا و پرینستون بوده است.

وی در سال‌های ورودش به دانشگاه با «قمر آریان» آشنا شد و این آشنایی به مدت ۹ سال طول کشید و در نهایت آشنایی آن‌ها به ازدواج ختم شد. عبدالحسین زرین کوب در ۲۴ شهریور ۱۳۷۸ درگذشت.

 

رویا تیموریان

 

رویا تیموریان متولد ۲۷ اسفند ۱۳۳۸ در تهران، بازیگر است. تحصیلات وی در رشته بازیگری و کارگردانی از دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر بوده است. او فعالیت خود را از زمان دانشجویی با فیلم “در حسرت دیدار” در سال ۱۳۷۳ شروع کرد. تیموریان در ابتدا با «میر ولی الله مدنی»، از تهیه کنندگان سینما ازدواج کرد که پس از چند سال به جدایی انجامید.

سپس او در سال ۱۳۸۲ با «مسعود رایگان» ازدواج نمود. از مجموعه‌های تلویزیونی که رویا تیموریان در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته است می‌توان به “حوالی پاییز”، “نفس گرم”، “یه تیکه زمین”، “لبه تاریکی”، آبی مثل دریا”، “محاکمه”، “گم شده”، “مریم مقدس” و “شمس العماره” اشاره کرد.

از جمله جوایز و افتخارات او “تندیس زرین نقش اول زن برای فیلم “زندان زنان” – جشن خانه سینما ـ دوره ششم”، “کاندیدا نقش دوم زن برای فیلم “مرد بارانی” – جشنواره فیلم فجر ـ دوره هجدهم”، “کاندیدا نقش دوم زن برای فیلم “تیک” – جشن خانه سینما ـ دوره هفتم”، “کاندیدا نقش اول زن برای فیلم “کافه ستاره” – جشن خانه سینما ـ دوره دهم” بوده است.

 

شهرام حقیقت دوست

 

شهرام حقیقت دوست در ۲۷ اسفند ۱۳۵۱ در رشت متولد شد. وی بازیگر ایرانی و کارشناس رشته تئاتر از دانشگاه آزاد اسلامی است. او در سال ۷۳ بازیگری را با نمایش “پسر کارون” آغاز کرد و بازی در سریال “مهر خوبان” اولین فعالیتش در تلویزیون بود.

نخستین تجربه سینمایی او بازی در نقش کوتاهی در فیلم “درخت گلابی” ساخته «داریوش مهرجویی» بود. بازی شهرام حقیقت دوست در سریال “خط قرمز” او را به شهرت رساند و سبب شد «اصغر فرهادی» او را برای بازی در یکی از قسمت‌های سریالش به نام “داستان یک شهر ۲” دعوت کند.

ایفای نقش او در فیلم “جنایت” نقطه عطفی در کارنامه هنری اوست چرا که کاندیدای بهترین بازیگر نقش اول از جشنواره خانه سینما شد.

از جمله فیلم‌هایی که او در آن‌ها بازی کرده است می‌توان به “چند می‌گیری گریه کنی”، “سنگ، کاغذ، قیچی”، “کلاشینکف” و “زیر سقف دودی” اشاره کرد. شایعه‌ای مبنی بر ازدواج او با «خاطره اسدی» برای مدتی اذهان عمومی را در گیر کرده بود که در نهایت به فراموشی سپرده شد.