۲۱ شعر و متن درباره جایگاه و مقام پندآموز و زیبا

انسان در برابر خداوند دارای دو مقام و جایگاه است: یکی مقام انسان‌ها در جریان تکوین و آفرینش و دیگری مقام انسان‌ها در سیر رشد از نقص به سوی کمال. خوب است که در این مسیر به جایگاه دیگران غبطه نخوریم و خودمان تلاش کنیم تا به منزلتی بهتر برسیم. در این باره شما را دعوت می کنیم مجموعه متن درباره جایگاه و مقام را بخوانید.

 

شعر و متن درباره جایگاه و مقام انسان

من همیشه اعتقاد دارم زندگی واقعا هیچ چیز بزرگی نداره…
و پر از چیزهای خوب و بدِ کوچیکه…!
این ما هستیم که با انتخاب های درست یا غلط، به این چیزهای کوچیک ارزش میدیم…!
مثلِ دغدغه های زندگی…
مثلِ جایگاه آدم ها…
حد و حدودشون…!

♛.♛.♛

جایگاه انسانیت هر کس، قلب خاموش اوست، نه دهان پر حرفش!

♛.♛.♛

گاهی اشتباهمان در زندگی این است که به برخی از آدمها جایگاهی می بخشیم، که هرگز لیاقت آن را ندارند.

♛.♛.♛

ای آنکه توئی قبله ارباب کیاست
چون تو نبود راهنمائی بنفاست

گر دعوی دانش کنی از بهر مباهات
تسخیر نموده است ترا حبّ ریاست

♛.♛.♛

افکار عمومی جایگاه آدمها را مشخص می کنند نه بر تخت نشینان

“حکیم ارد بزرگ”

♛.♛.♛

ما، در جستجوی شکل دیگری از زندگی هستیم، چون از وضعیت کنونی خود نمی‌توانیم بهره بگیریم. ازآنجائی‌که استعداد درونی خویش را نمی‌شناسیم، به‌ بالاتر چنگ می‌اندازیم، اما از این اصل غافلیم که اگر بر شاخه ای بلند هم بایستیم، بازهم باید با پاهای خود قدم برداریم و اگر بر بالاترین جایگاه ممکن بنشینیم، باز هم بر روی نشیمنگاه خویش قرار خواهیم گرفت….

 

 

مقام و مرتبت هرکس به قدر همت اوست و صدق او به قدر جوانمردی اوست و شجاعتش به قدر حمیت اوست و عفت او به قدر غیرت اوست.

“امام علی (ع)”

♛.♛.♛

تقریبا همه آدمها در مقابل سختی می ایستند، اما اگر خواستی شخصیت کسی را بیازمایی به او قدرت و مقام بده.

“آبراهام لینکلن”

♛. متن درباره جایگاه و مقام .♛

انسان‌ها دارای مقام بالایی نسبت به دیگر موجودات هستند، و به اصطلاح دارای کرامت ذاتی هستند. این نوع کرامت حاکی از عنایت ویژه پروردگار به آدمی است و به اختیار انسان ربطی ندارد؛ یعنی انسان چه بخواهد و چه نخواهد، از این کرامت برخوردار است.
پس چه خوب است قدر این جایگاه را بدانیم

♛.♛.♛

چنانک روزی در خواب رفت گلخن تاب
به خواب دید که سلطان شدست و شد مغرور

 

 

کسی که به داشته‌ها و مقام خویش مغرور می‌شود گمان می‌کند که این قدرت و ثروت مال خودش است؛ در حالی که هر دارایی او فضل و بخشش الهی است.
خداوند می‌فرماید: و ما بکم من نعمه فمن‌الله؛ و هر نعمتی که دارید از خداست. (نحل، آیه ۵۳)

♛.♛.♛

سروری یک ارزش است و کسی نمی تواند منکر ارزش سروری شود. اما این سروری و مقامات باید تکوینی باشد نه اعتباری!

♛.♛.♛

اگر زمانی مقام تو پایین آمد، ناامید مشو. زیرا آفتاب هر روز هنگام غروب پایین می رود و بامداد روز دیگر بالا می آید.

“افلاطون”

♛.♛.♛

بسیاری از مردم از نظر شخصیت مادی به اوج کمال می رسند، اما عقل آنها به این مقام عادت ندارد و بسیاری از آدمهای دیگر برعکس.

“فریدریش نیچه”

♛.♛.♛

هر کجا مردی یافت شد که به مقامات عالیه رسیده، بدون شک، زنی پاکدامن او را همراهی کرده است.

“فریدریش شیلر”

♛. متن درباره جایگاه و مقام .♛

آن که در جایگاه نخست است، حتماً دارای نقش نخست نیست. چه بسیار پادشاهان که از سوی وزیرانشان و چه بسیار وزرا که از سوی منشی هایشان اداره می شوند.

“یوهان ولفگانگ فون گوته”

♛.♛.♛

هیچ چیز جز قالب ظاهری، که درد و رنج، خود را در آن آشکار می سازد، بر پایه تصادف قرار ندارد و رنج کنونی ما جایگاهی را پر می کند که بدون آن با برخی رنجهای دیگر اشغال خواهد شد.
اگر چنین اندیشه ای اعتقاد زندگی ما گردد، امکان دارد میزان قابل توجهی آرامش خویشتندارانه در ما ایجاد کند…

♛.♛.♛

انسان خردمند دنبال اعتباریات نمی رود که اولا ارزش نیست و اگر ارزش باشد دائمی نیست و تنها در محدوده دنیا برای پیشرفت امور دنیوی است نه اخروی پس انسان باید دست از این تفاخر و فخرفروشی بردارد و دنبال مقام و جاه و منصبی نرود که اعتبار دنیوی است و هیچ ارزش ماهوی و اصیل ندارد.

 

 

 ریاست خواهی، انسان را از انسانیت ساقط می کند و دین و ایمان را از میان بر می دارد و شرایط را برای دوزخی شدن انسان فراهم می آورد. از همین رو پیامبر خدا نسبت به ریاست خواهی و ریاست دوستی هشدار می دهد و می فرماید: هر کس دوست داشته باشد که مردم در برابرش به تعظیم بایستند، جایگاهش در دوزخ است.

♛. متن درباره جایگاه و مقام .♛

جویندگان جاه و مقام، اگر نتوانند بر همه‌ی قبیله‌ ریاست کنند، بر یک سوم قبیله را کافی می‌شمارند و اگر نتوانند نظر خرده‌گیران و بزرگواران را به خود جلب کنند، به خوش‌باوری زیردستان و فرومایگان بسنده می‌کنند.

“افلاطون”

 

سخن آخر

تفاخر‌طلبی در هر قالبی چون ریاست‌خواهی و سروری‌ امری نادرست و ناروا است و انسان اگر می‌خواهد فخری داشته باشد باید آن را در ریاست واقعی و تکوینی بجوید که اسباب و ابزارهای آن برای انسان فراهم است؛ زیرا خداوند این شرافت را به او داده است و او تنها باید با اعمال عبادی صالح و نیت نیک خویش آن را در خود تحقق بخشد و به این کرامت نیز دست یابد.

این ریاست‌خواهی واقعی با بندگی به دست می‌آید و آثار و برکات آن در آخرت خودنمایی می‌کند. از این رو در زبو آمده است:‌لیست الرئاسهًْ رئاسهًْ الملک، انما الرئاسهًْ رئاسهًْ الاخرهًْ؛ ریاست [حقیقی]،‌ ریاست حکومتی نیست،‌ بلکه ریاست [حقیقی] ریاست آخرت است. (بحارالانوار، ج ۱۴، ص ۴۷، حدیث ۳۴)

امیدواریم از خواندن این مطلب لذت برده باشید. پیشنهاد می کنیم مطلب زیبای «تک بیتی پرمعنا و فلسفی» را نیز در انگیزه بخوانید.