ستاره | سرویس تکنولوژی – این روزها برای درگاه واسط اسم تازهای استفاده میشود: پرداختیار. هماکنون این کسبوکارها بازار گرمی دارند و بیش از ۱۰۰ شرکت پرداختیار فعالانه در این بازار مشارکت میکنند و تامینکنندهی درگاه پرداخت واسط به مشتریانشان هستند. اما چگونه میتوان در بازاری به این وسعت و تراکم مناسبتترین پرداختیار را برگزیدن کرد یا به یکی از آنها اعتماد کرد؟
ویژگی های پرداختیار
البته همگی این شرکتها پرداختیار بانک مرکزی به شمار میآیند و برای شروع باید به این نکته توجه داشت. شرطها و ضابطهها تقریبا سختگیرانهای از سوی بانک مرکزی برای عملکرد این شرکتها وضع شده است و بازوی اجرای بانک مرکزی یعنی شاپرک روی این شرطها نظارت میکند. بنابراین با ارضای این شرطها همگی این شرکتها حدی از اعتبار را دارا هستند.
بررسی چیدمان سهامداران هر شرکتی هم میتواند از سوی دیگر شیوهای باشد که یک کسبوکار تصویر مناسبی از اعتبار آنها بدست آورد. حضور بانکها یا شرکتهای پرداخت الکترونیک یا شرکتهای بزرگ و مشهور چون اینها در بین سهامداران یک پرداختیار قابلیتی طبعا بسیار اعتمادساز است. چرا که این سهامداران این شرکتها هستند که خسارتهای فرضی مشتریان را در صورت ایجاد یک مشکل فرضی در فرآیند پرداخت به عهده میگیرند و پاسخگوی مشکلات فرضی خواهند بود.
اما تنها شاخصه تصمیمگیری در زمان برگزیدن یک شرکت برای دریافت سرویس، مسئولیتپذیری آنها در وقت ایجاد مشکلات نیست. بلکه اهمیت بالایی هم باید برای کیفیت سرویس قائل بود.
وسعت تعداد شرکتهای تامینکنندهی درگاه واسط دلیلی است برای اینکه طبعا نمیتوان سرویس همهی آنها را سنجید و بهترین درگاه را برگزیدن کرد. اما برای سنجش غیرمستقیم کیفیت سرویس یک درگاه راههای دیگری هم وجود دارد.
چیدمان مشتریان یک پرداختیار یکی از این شیوههاست. آیا شرکت توانسته است اعتماد شماری از کسبوکارهای مشهور و بزرگ را به خود جلب کند یا مشتریان این شرکت تمامی کسبوکارهای متوسط و کوچک هستند؟
اعتبار و ترافیک وبسایت یک شرکت هم دربارهی معتبر بودن آن شرکت برای مشتریان حرفهای فراوانی دارد. کسبوکارهایی که رتبهی الکسای آنها بالای دو هزار باشد برای مثال به طور معمول کسبوکارهایی هستند که سایت آنها بازدید چندانی ندارد و پایگاه مشتریان بسیار کوچکی دارند. اما در رتبهبندی الکسا رتبهی کمتر از دو هزار میتواند نشانهی پایگاه مشتریان بزرگ و گسترده و در نتیجه ترافیک چشمگیر برای یک شرکت باشد.
ساختاری وبسایت هم میتواند نشانهی خوبی برای شناخت یک کسبوکار درگاه واسط باشد. کسبوکارهای شناختهشدهتر به طور معمول ویژگیهای مختلف و جذابیت ظاهری چشمگیر و سایتهای حرفهایتری دارند که نشان از صرف انرژی و وقت بالاتری برای معرفی محصولاتشان است.
مشاوری در زمینهی برنامهنویسی یا یک برنامهنویس مجرب هم میتواند با بررسی وسعت افزونههای آمادهی این درگاهها یا کدهای آمادهی آنها دربارهی کیفیت سرویس یک پرداختیار قضاوت تقریبا معقولی ارائه دهد.
معیار مهم دیگر در این تصمیمگیری سنجش کیفیت پشتیبانی و نحوهی پاسخگویی یک پرداختیار است. میتوان برای این منظور کیفیت پشتیبانی ارائه شده در تماسهای تلفنی یا چت پشتیبانی یک کسبوکار را هم بررسی کرد.
در بررسی کیفیت سرویس یک درگاه بانکی یکی دیگر از شاخصههای اصلی هم بررسی شرکت پرداخت الکترونیک (PSP) همکار آن درگاه است. از کیفیت سرویس درگاههای شرکتهای پرداخت الکترونیک رتبهبندیهای مختلفی وجود دارد. میتوان این نکته را بررسی کرد که آیا پرداختیار مذکور با درگاه یک شرکت پرداخت الکترونیک با کیفیت و معتبر همکاری میکند یا صرفا برای رسیدن به درآمد بالاتری درگاهی را برگزیدن کرده است.
انتخاب بهترین پرداختیار
مجموعه شاخصههایی به این ترتیب تدوین میشوند که میتوان بر اساس آنها مناسبترین پرداختیار را برای هر کسبوکار برگزیدن نمود. اما بهتر است در این برگزیدن تنها یک وجه عملکرد پرداختیارها در نظر گرفته نشود. هستند پرداختیارهایی که به جای محدود کردن سرویسشان به درگاه برای مشتریانشان طیف بسیار وسیعای از محصولات و سرویس مختلف را توسعه دادهاند. برگزیدن از میان این شرکتها میتواند با یکپارچهسازی ابزارهای پرداختی و مالی به کم کردن چشمگیر هزینههای یک کسبوکار منجر شود. همچنین شرکتی با دامنهی فعالیت بزرگتر مسلما ساختار قابلاعتمادتر و بزرگتری هم دارد که به اعتبار بالاتر تکتک محصولاتش منجر میشود.