داستان ماه بود و روباه به همراه پیام و نتیجه گیری از داستان

ستاره | سرویس محتوای کمک درسی – در داستان ماه بود و روباه، شخصیت اصلی داستان روباهی است که می‌خواهد ماه را برای خودش داشته باشد. در این داستان شما می‌توانید با گفتگو درباره موضوع داستان، خواسته‌ها و روابط بین موجودات را از زاویه‌ی دیگری بررسی و توجه به نتایج یک فکر و عمل را تمرین کنید.

 

داستان ماه بود و روباه

داستان ماه بود و روباه نوشته آناهیتا تیموریان از داستان‌های تخیلی درباره حیوانات است. در این داستان روباه داستان که ماه را دوست دارد، تصمیم می‌گیرد تا یک شب به بالای کوه برود و ماه را از آسمان بردارد و ادامه ماجرا…

در اغلب داستان‌ها روباه به عنوان نماد فريب و حيله‌گری معرفی شده است. اما در این داستان دانش‌آموزان با شخصیت متفاوتی از روباه آشنا می‌شوند. در این داستان روباه نماد موجودی است كه می‌خواهد ماه را برای خودش داشته باشد، اما خواست متفاوت ماه، درخشندگی در آسمان و نه زندانی شدن در خانه روباه است. در ادامه خلاصه داستان ماه بود و روباره را خواهید خواند:

 

خلاصه داستان ماه بود و روباره

یک شب که ماه از تمام شب‌های دیگر قشنگ‌تر بود و به زمین نزدیکتر، روباه کوچک از کوه بالا رفت و ماه را برداشت و به لانه خود برد.

آن شب روباه از بودن ماه در لانه‌اش خوشحال بود. گاهی می‌خندید، گاهی دور او می‌چرخید، ماه فقط می‌تابید.

روباه به علفزار رفت تا برای ماه غذایی دست و پا کند. وقتی برگشت ماه کمی بزرگتر شده بود. روباه خوشحال شد و شروع به پختن غذای لذیذی کرد. او سفره شام را قشنگ چید و رو به ماه کرد تا او را سر سفره دعوت کند. تازه یادش افتاد ماه که غذا نمی‌خورد، ماه فقط می‌تابد.

فردای آن شب ماه کمی بزرگتر شده بود. روباه یک نقاشی قشنگ از او کشید، خواست آن را به ماه نشان دهد، تازه یادش افتاد، ماه که چشم ندارد. روز بعد روباه توی جنگل تمرین آواز کرد و به لانه برگشت، ماه را دید که باز هم بزرگتر شده است. خوشحال شد و شروع به خواندن کرد، اما هنوز چند کلمه بیشتر نخوانده بود که یادش افتاد، ماه که گوش ندارد. ماه فقط می‌تابد.

شب‌ها می‌گذشت و ماه بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد. اما ماه فقط بزرگ می‌شد و فقط می‌تابید. سیزده شب گذشت و شبی رسید که ماه بزرگ بزرگ شد، یک ماه کامل.

فردای آن شب روباه تصمیم خود را گرفت که چطور ماه عزیزش را خوشحال کند. منتظر ماند و بعد از چهارده شب، وقتی ماه دوباره کوچک شد. آن را برداشت و از کوه بالا رفت و دوباره سرجایش گذاشت.

 

 

گفتگو کنید؛ پاسخ سوالات درس ماه بود و روباه

۱. موضوع کلی و پیام داستان چه بود؟

موضوع کلی داستان درباره بررسی قوانين حاكم بر روابط بين پديده‌ها و موجودات و روابط عملی و اخلاقی در ارتباط‌های روزانه است. در واقع در این داستان روباه می‌خواست که ماه مال خودش باشد ولی فهمید که این خودخواهی هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت.

۲. چه چیز سبب شد روباره به فکر مالکیت ماه بیفتد؟

چون روباه فکر می‌کرد ماه می‌تواند دوست خوبی برای او باشد.

۳. چرا تلاش های روباه برای راضی کردن ماه به نتیجه نمی رسید؟

چرا که ماه و روباه موجودات متفاوتی هستند و نمی‌توانند ارتباط منطقی با یکدیگر داشته باشند.

۴. چرا نویسنده‌ی داستان این شخصیت ها را انتخاب کرده‌ است؟ (مثلا بجای روباه چرا خرس، فیل یا هر حیوان دیگری انتخاب نشده است؟)

در نگاه اول می‌توان گفت روباه موجود طمع کاری است که با این طمع، با موضوع داستان سازگاری دارد. از طرف دیگر روباه حیوان فرز و سریعی است که می‌توانست در خیال خود، راحت هر چه را که دوست دارد برای ماه فراهم کند. از نگاه دیگر می‌توان به این موضوع اشاره کرد که ما اغلب در فیلم‌ها و کارتون‌ها، زوزه کشیدن گرگ در تصویر ماه را دیده‌ایم. از آنجایی که گرگ و روباه هر دو از خانواده “سگ سانان” هستند و از نظر ظاهر به یکدیگر شباهت دارند، تصویر سازی آن برای مخاطبان ملموس‌تر و واقعی تر بنظر می‌رسد.

 

 

۵. به نظر شما از نتیجه این فعالیت برای زندگی چه استفاده‌ای می‌توان کرد؟

ما باید برای هر کاری راه درستی انتخاب کنیم؛ برای مثال اگر روباه به دنبال دوست خوبی برای خود بود باید به سراغ هم نوع‌های خود می‌رفت.

۶. در داستان ماه و روباه ماه نماد چیست؟

در داستان ماه بود و روباه، ماه نماد فریبکاری است.

۷. در داستان ماه بود و روباه، روباه نماد چیست؟

در داستان ماه بود و روباه، روباه نماد خودخواهی است.

 

درباره کتاب ماه بود و روباه و نویسنده آن

کتاب ماه و بود و روباه اثر آناهیتا تیموریان، در سال ۱۳۷۹ توسط انتشارات کانون به چاپ رسید و در سال ۱۳۸۳ نامزد دریافت جایزه اوکتاگونال (مرکز بین‌المللی مطالعات ادبی کودکان و نوجوانان فرانسه) شد. فیلم پویانمایی این اثر نیز به کارگردانی بابک نظری موفقیت‌های زیادی را در جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی کسب کرد که از آن جمه می‌توان به “دریافت جایزه طلایی بخش فیلم‌های پویانمایی شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان قاهره در مصر” و “دومین جایزه افتخاری جشنواره اوبرن استرالیا برای بهترین فیلم ساخته شده توسط بزرگ‌سالان برای کودکان” اشاره کرد.

آناهیتا تیموریان در سال ۱۳۵۰ در تهران متولد شد. پدر و مادر آناهیتا هر دو دبیر بودند و این خود دلیلی بود که آرزوهایشان خصوصاً برای فرزند اول، طعمی از هنر و فرهنگ داشته باشد. مسیر زندگی پدر را برای سال‌هایی از خانه دور نگه داشت، اما آرزوهای او را نه! این دلتنگی و غم دوری دستمایه رویاپردازی‌های ابتدایی آناهیتا بود. آناهیتا اولین کتاب خود را تحت عنوان “ماه بود و روباه” در سال ۱۳۷۸ توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به چاپ رسانید و بعدها به زبان‌های بسیار دیگری ترجمه شد. از دیگر آثار او می‌توان به “قصه‌های شب‌های چله”، “سارای مهربان”، “قایق کاغذی” و “بچه‌ی همه” اشاره کرد.