انشا در مورد حضرت محمد | ۸ انشا درباره پیامبر مهربانی

نوشتن انشا درباره حضرت محمد (ص) می‌تواند موضوعات مختلفی را در بر بگیرد و به سبک های مختلفی مثل انشا تحقیقی یا ادبی نوشته شود. در این مطلب انواع انشا در مورد حضرت محمد (ص) و مهربانی های ایشان با توجه به احادیث پیامبر (ص) در باب اخلاق نیک نوشته شده است. این انشاها را بخوانید و نظرات خود را درباره صفات پیامبر که باید بیشتر به آن‌ها توجه کنیم و الگو بگیریم برای ما بنویسید. 

 

 

۱. انشا در مورد حضرت محمد (ص) – مهربانی

مقدمه

نوشتن درباره پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) بسیار دشوار است. اگرچه چیزهای بسیاری می‌توان در وصف ایشان نوشت، اما نوشته ای که حس و حال امروز ما را نسبت به آخرین پیام آور دین خدا خاتم الانبیا بیان کند، چیز دیگری است. همه ما می‌توانیم درباره زندگینامه پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) از تولد تا رحلت بخوانیم و اطلاعات کسب کنیم. اینکه چگونه در غار حرا به حضرت محمد صل الله وحی شد و به پیامبری رسیدند و چه سختی هایی در راه اسلام کشیدند، حکایت مفصلی است. اما آنچه من می‌خواهم درباره آن بنویسم چیزی است که این روزها بیش از همیشه به آن احتیاج داریم: مهربانی

بدنه انشا 

به راستی حضرت محمد را باید پیامبر مهربانی و رحمت بدانیم. پیغمبری که به همۀ انسانها و موجودات با دیده‌ی رحمت و محبت می‌نگریست و با همه به لطف و بخشش و مهربانی رفتار می‌کرد. خداوند متعال نیز در قرآن ایشان را رحمتی عام و فراگیر معرفی کرده و خطاب به آن حضرت فرموده است که: ما تو را نفرستادیم، جز آن که می‌خواستیم رحمتی به جهانیان ارزانی داریم.  (وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ [سوره انبیا، آیه ۱۰۷] )

پیامبری که خوشرفتاری او با خانواده اش، با یارانش و با کودکان زبانزد بود، حتی با خطاکاران و دشمنانش که او را آزار داده بودند نیز با مهربانی و عطوفت رفتار می‌کرد و هرگز با کسی خشم و تندی نکرد و کسی را آزار نداد. 

ما مسلمانان باید ایشان را الگوی خود قرار دهیم و پیروان حقیقی حضرت محمد (ص) باشیم. چگونه می‌توانیم عاشق پیامبر باشیم اما با خشونت و تندی با هم رفتار کنیم؟ همیشه مجازات را جایگزین بخشش کنیم و برای دیگران آرزوی بد داشته باشیم؟ وقتی به دور و بر خود نگاه کنیم می‌بینیم که مهربانی و خوشرفتاری در میان ما کم شده، گویی همه افرادی عصبانی هستیم که چشمانمان در برابر هر چه اسلام به ما آموخته بسته شده است. 

حضرت محمد پیامبر ما همان است که فقیران و درویشان را پناه داد و متحد کرد تا در برابر ظلم بایستند و حق و حقوق خودشان را بگیرند. پیامبری که برابری و عدالت را به مردم جهان آموخت تا ثروت و مقام و قومیت و هیچ چیزی، باعث برتری گروهی بر گروه دیگر نشود. پیامبری که به مردم یاد داد که با اتحاد و دوستی می‌توان قدرتی جهانی کسب کرد. پیغامبری که به دیگران آموخت خوبی و کار نیک را بدون چشمداشت مادی و برای رضای خدا انجام دهند. 

پیغمبر اسلام که تاکید بر صله رحم، احترام و نیکی به پدر و مادر و راستگویی و صداقت داشت، اگر الگوی ما مسلمانان باشد، بسیاری از مشکلات جامعه برطرف می‌شود. حدیثی از حضرت محمد (ص) هست که می‌فرمایند: «پرهیزگارترین مردم کسی است که حق را بگوید؛ چه به نفع وی باشد و چه به ضرر وی.» حال تصور کنید هر کدام از ما چقدر به این حدیث گرانبها عمل می‌کنیم و چقدر بدون در نظر گرفتن ضرر و منفعت شخصی مان صحبت می‌کنیم؟

نتیجه

زمانی که درباره سیره پیغمبر اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌خوانیم و می‌نویسیم، می‌توانیم نکات فراوانی را بیابیم که برای زندگی امروزی ما راهگشاست و از نظر من یکی از مهم‌ترین این صفات؛ مهربانی و گذشت است. چیزی که بیش از پیش به آن احتیاج داریم. 

 

 

۲. انشا در مورد حضرت محمد برای نوجوانان

نوشتن درباره ی ویژگی های اخلاقی رسول اکرم (ص) بسی دشوار است که زبان از گفتن آن قاصر و قلم از بیان آن عاجز است. اما آب دریا را اگر نتوان کشید*هم به قدر تشنگی باید چشید من نیز قلم در دست گرفته و به نگارش ذره ای از اقیانوس بی کران فضایل اخلاقی آن حضرت پرداخته ام، پیامبری که رحمه للعالمین است و به فرمایش خودش «انما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» برای تکمیل مکارم اخلاق نازل شده است و به همین خاطر رفتار رسول خدا (ص)  پر از زیبایی هاست …

نگاه کردن آن حضرت حکایت از عدالت درونی او دارد، رفتار کریمانه اش گویای بزرگی روح ، و خشم و خشنودی اش تنها به خاطر رضایت پروردگارش بود . در مجلس دارای ادب، سکوتش دارای حکمت و حیای آن حضرت قابل تو صیف نیست، زهد پیامبر با احدی قابل مقایسه نمی باشد، فقیر و غنی در منظر آن حضرت هیچ تفاوتی با هم ندارند جز به تقوای الهی، همیشه حق بر زبانش جاری، لبخند بر لب، و متواضع ترین مردم بود، آن قدر مهربان و نازک دل بود که همه مردم مشتاق زیارت آن حضرت بودند . در امانت داری سرآمد همه بود، در راستگویی از دوران جوانی لقب امین به او داده بودند در زیبایی سیرت و صورت همتایی نداشت، به قول و پیمانش وفادار بود ، عفت کلام آن حضرت سر مشق همه ی نیکان بود خوبی ها و فضایل و زیبایی های آن حضرت آن قدر فراوانند که ذکر همه آنها در این مختصر نمی گنجد. اینک به ذکر گوشه ای از ویژگی های اخلاقی پیامبر اکرم(ص) می پردازیم.

1.   امانت داری
2. اظهار شادی
3. راستگویی
4. متواضع بودن
5. وفای به عهد
6. مهربانی
7. سخاوتمندی
8. ساده زیستی
9. خوش اخلاقی
10. اکرام دیگران
11.  ادب
12. کمک به نیازمندان
13. حیا
14.  سکوت
15.  ذکر گفتن

 

 

۳. انشا درباره حضرت محمد (ص)  – محبت

مقدمه

انسان به امید و محبت زنده است. این مهربانی است که در دل‌ها قرار می‌گیرد و آدمیان را به هم نزدیک می‌کند. حضرت محمد (ص) آخرین پیام آور صلح و مهربانی است. قرن‌هاست که محبتش باعث پیوند میلیاردها انسان روی کره زمین شده است. محبتی که تا آخر دنیا ادامه خواهد داشت و قلوب مسلمین را به هم گره خواهد زد.

بدنه

روزهای مکه در ۱۴۰۰ سال پیش همانند شب پر از ظلمات بود. خرافه پرستی جای خود را به یگانه پرستی داده بود. نیاز به نجات دهنده و محبت را سال‌ها بود که همه مردم مکه احساس می‌کردند. بالاخره روز موعود فرا رسید. ۱۷ ربیع الاول روزی بود که خاتم پیامبران عالم در دامن آمنه به دنیا آمد. روزی که مهر و محبت رسول الهی سراسر دنیا را فرا گرفت و عطرش از سرزمین حجاز فراتر رفت.

حضرت محمد (ص) از کودکی مهربانی را به دیگران آموزش می‌داد. امانتدار بود و به یگانگی خداوند اعتقاد راسخ داشت. همین دلایل کافی است تا مهرش به دل هر که او را دید و ندیده است بنشیند. در روزگاری که عرب‌های جاهل دختران را زنده به گور می‌کردند او به حمایت از زنان و دختران پرداخت. همچون یک رهبر بزرگ با عطوفت و مهربانی دل‌ها را جذب خود کرد و اسلام را به کیلومترها آنطرف تر کشاند. 

نتیجه

محبت، مهربانی، عدالت، صداقت و … واژگانی هستند که موجب پیوند بین انسان‌ها می‌شود. حضرت محمد (ص) تمامی این کلمات را یکجا در خود داشت و همچون نوری باعث اتصال مهربانان عالم به یکدیگر می‌شود. این مهربانی از روز هفدهم ربیع الاول سال عام الفیل شروع شده و پس از ۱۴ قرن هنوز پابرجاست. 

 

 

خداوند برای راهنمایی انسان‌ها پیامبرانی را مبعوث کرد. آخرین پیامبر حضرت محمد(ص) است که خانم پیامبران است و پس از ایشان پیامبری نخواهد آمد.

ایشان فرزند «عبدالله بن عبدالمطلب بن‌هاشم» هستند که سلسله نسب شریف آن حضرت با سی واسطه به حضرت ابراهیم خلیل(ع) می‌رسد و مادرشان «آمنه دختر وَهب» است.

عموم سیره نویسان اتفاق دارند که تولد پیامبر گرامی اسلام(ص) در عام الفیل و سال ۵۷۰ میلادی و ماه ربیع الاول بوده است. ولی در روز تولد او اختلاف دارند. معروف میان محدثان شیعه این است که آن حضرت در هفده ربیع الاول روز جمعه پس از طلوع فجر چشم به جهان گشود و مشهور میان اهل سنت این است که ولادت آن حضرت در روز دوشنبه دوازده ربیع الاول اتفاق افتاده است.

حضرت محمد مصطفی در روز ۲۷ رجب سال ۴۰ عام الفیل، همزمان با سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام، در غار حرا، توسط جبرئیل و از سوی خدا به پیامبری نایل آمد و مأمور شد که چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را به مردم برساند.

پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) برترین پیامبران و رسولان و خاتم آنهاست و پس از او پیامبری نخواهد آمد. نام مبارکش ۴ بار در قرآن مجید در سوره‌های «آل عمران، محمد، فتح، احزاب» آمده است و نام دیگر آن حضرت«احمد» است که یکبار در قرآن در سوره صف آیه ۶ ذکر شده است. ولی القاب آن حضرت تحت عناوین «نبی، رسول، بشیر، نذیر، خاتم النبیین، الفاتح، نبیّ الرّحمه، نبیّ التّوبه، نبیّ الملحمه، رسول الله، الماحی، العاقب، المقفی، المصطفی، النّبی الامّی، طه، یس و…» ده‌ها بار در قرآن ذکر شده است.

فرزندان پیامبر(ص) همه در عصر خودش از دنیا رفتند جز حضرت فاطمه زهرا(س) که یگانه یادگار پیامبر اعظم(ص) است.

پس از بازگشت از حجه الوداع و انتخاب جانشینی حضرت علی(ع) در غدیر خم، چند ماهی نگذشته بود که پیامبر اسلام(ص) در بستر بیماری قرار گرفتند، اما گهگاهی به مسجد رفته و با مردم نماز می‌خواندند و برخی موضوعات را تذکر می‌دادند. مخصوصا حدیث ثقلین را بار دیگر برای مردم یادآوری می‌نمودند و تمسک به قرآن و عترت را به عنوان یگانه راه رستگاری بیان می‌فرمودند. به هر حال، مردم مدینه در اضطراب و نگرانی شدیدی به سر می‌بردند و سرانجام روح مقدس و بزرگ پیامبر گرامی اسلام(ص) ظهر روز دوشنبه ۲۸ ماه صفر به ملکوت اعلی پیوست. حضرت علی(ع) پیکر مطهر پیامبر(ص) را غسل داد و کفن کرد و بر آن نماز خواند و سپس آن حضرت را در همان خانه‌ای که رحلت فرموده بود به خاک سپردند.

با رحلت حضرت محمد باب نبوت و درهای وحی برای همیشه به روی بشر بسته شد و اوصیاء بعد از ایشان، رهبری و هدایت مردم را از طرف خداوند برعهده گرفتند.

ماه فرو ماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد

قدر فلک را کمال و منزلتى نیست
در نظر قدر با کمال محمد

شهر مکه در ظلمت و سکوت سنگینی فرو رفته بود و اثری از حیات وفعالیت به چشم نمی‌خورد، تنها ماه، مطابق معمول آرام آرام از پشت کوههای سیاه اطراف، بالا آمده و شعاع کمرنگ و لطیف خود را بر روی خانه‌های ساده و خالی از تجمل و همچنین ریگزارهای دور شهر، پهن می‌کرد.

کم کم شب از نیمه گذشت و نسیم لذت بخش و مطبوعی سرزمین تفتیده حجاز را فرا گرفت و آن را برای مدت کوتاهی آماده استراحت ساخت، ستارگان هم در این هنگام به این بزم بی ریا رونق و صفا بخشیده و به روی ساکنان شهر مکه لبخند می‌زدند!

کرانه افق مکه در آستانه سپیده سحر بود، ولی هنوز سکوت ابهام آمیزی بر شهر حکومت می‌کرد و همه در خواب بودند، فقط آمنه بیدار بود و دردی را که در انتظارش بود احساس می‌کرد… درد رفته رفته شدیدتر شد… ناگهان چند بانوی ناشناس و نورانی را در اطاق خویش دید که بوی خوشی از آنان به مشام می‌رسید. متحیر بود که ایشان کیانند و چگونه از در بسته داخل شده‌اند؟

طولی نکشید که نوزاد عزیزش به دنیا آمد و بدین ترتیب دیدگان «آمنه» پس از ماه‌ها انتظار در سحرگاه هفدهم ربیع الاول به دیدار فرزندش روشن شد.

همه از این ولادت خوشحال بودند، ولی در این هنگام که «محمد، صلی الله علیه وآله» شبستان تاریک و خاموش آمنه را روشن می‌کرد جای همسر جوانش «عبدالله» خالی بود چون او در بازگشت از سفر شام در مدینه درگذشته و در همانجا به خاک سپرده شده و آمنه را برای همیشه تنها گذاشته بود.

 

 

۶. انشا در مورد حضرت محمد (ص) – احساسی

والا پیامبر! می‌خواهم صدایت کنم و درمانده‌ام که کدام نام را برانگیزم؟

می‌دانم ای نهر همیشه جاری، ای روشنایی بخش! نام‌ها در برابر تو، سنجاقکانی هستند که ذرات کوچکی از زلالی ات را می‌چشند و حلاوتش را فریاد می‌کنند.

مقدّر ازلی، بشارت ابدی!

فیض فراگیر را زمینیان در هر نقطه به نامی می‌خوانند؛ همان گونه که آب را؛ و نام تو ای ذره ذره دلدادگی و تعبد، عطش خداپرستی را می‌گستراند و جوانه‌های طلوع را در اقصی نقاط جهان می‌پروراند.

کودکان جاهل طائفند، آنان که هنوز پیشانی ات را سنگ می‌زنند که تو پیامبر آزادی و عدالت اجتماعی هستی؛ تو پیامبر تمام اصطلاحات زیبا و مدرن بشری هستی پیش از اینکه اختراع شوند.

نام تو، امید رسیدن به کمال و انگیزه خلقت را دوباره زنده می‌کند.

نام تو چراغ می‌شود و ذرات سیاهِ هوا را چون شمع، در برابر ما روشن می‌کند.

نام تو هر جا سبز شود، زمین و زمینیان، بهتر نفس می‌کشند و طبیعت، حقیقت خود را نشان می‌دهد.

هر بار که نامت را می‌برم، لب‌هایم دوبار به هم آغوشی درمی آیند.

هر بار که نامت را می‌برم، متبرک می‌شوم و کنگره‌ها را به قد کشیدن وامی‌دارم.

اما کدام نام است که سهمِ بیشتری از مسمی برده است؟

هنوز در جست وجوی آن اسم سعیدم که بی کرانی از تو در حروفش جاری است.

می خواهم صدایت کنم و نام تو دفتر به دفتر، آواره ام کرده است.

نه! هرگز نمی‌توانم سرشارتر از آن نام بیابم که آکنده از ستایش زمین و زمان است؛ محمد صلی الله علیه و آله !

راهی که به بشر نشان داد، بن بست ندارد. به نام تو، رساله دلگشای رسل ختم می‌شود. سراسر زمین چشم می‌شود و به مسیر سبزی که گردن آویز آسمان است، خیره می‌ماند.

 

 

۷. انشا در مورد حضرت محمد (ص) – دلنوشته

میخواهم از تو بنویسم پیامبر مهربانی ها…

چه نام زیبایی برایت برگزیدیم. پیامبر مهربانی ها یعنی پیام آورنده مهربانی…قطعا کسی که مهربانی می آورد خود نیز مهربان است.

پیامبر مهربانی ها می خوام از تو بگویم ولی نمیدانم چه بگویم…شرمنده أم پیامبرم که آنقدر تو را نمیشناسم که توصیفت کنم.پیامبرم مهربانی ها کردی در حق ما در حق امتت.

معجزه أت کتابت را برایمان به یادگار گذاشتی ولی ما چه کردیم با آن…تنها برای بدرقه مسافری و سفره آغاز سال نویی از آن گرد گرفتیم…معجزه ات را گذاشتی تا بخوانیم؛تدبر کنیم؛ و راه پیدا کنیم ولی ما تنها خواندیم و ختم گرفتیم و نگرفتیم پیامت را؛ نفهمیدیم رسالتت را و راه گم کردیم.معجزه ای به این بزرگی در دست داریم که اگر دیگر ادیان داشتند چه ها نمیکردند با این معجزه اما ما…

خجلم از خود که به نام مسلمان نام تو را یدک میکشم و آنقدر بیراهه رفتم و به نام تو و دینت تمام شد تا جایی که عظمتت و بزرگی ات را فراموش کردم و با اعمالم به ملحد و کافر اجازه توهین به ساحت مقدست را دادم و تنها مقابله ام چند روز تغییر عکس ابزارهایی بود که محصول آنان بود و من مسلمان با این ابزارها به چه بیراهه ها رفتم و ذره ای برای رساندن پیامت به عنوان یک مسلمان بهره نگرفتم.
پیامبرم خجلم از خود که تنها با چند تن یار و یک مسجد کوچک پیامت را به دنیای زمان رساندی و من مسلمان و میلیونها امثال من با هزاران مسجد و ابزار و ادعا چه کردیم برای رساندن پیامت و شناساندن رسالتت…

پیامبرم از همه عترت و هستی ات گذشتی برای امتت تا به روشنایی برسد و به حق … ولی ما چه کردیم؟ تنها چشم بر روی حقیقت بستیم و کورکورانه راه ظلمت پیش گرفتیم و نامت را یدک کشیدیم.خجلم پیامبرم…

خجلم پیامبرم ولی دوستت دارم.همه امتت دوستت دارند ولی راه گم کرده ایم پیامبر مهربانی ها… در ظلمت حجمه دشمن گرفتاریم و سردرگم… پیامبر مهربانی ها به بیراهه رفته ایم ولی دوستت داریم

پیامبر مهربانی ها ما تورا راهت را دینت را کتابت را گم کرده ایم ولی تو امتت را گم نکرده ای و برکتت برای امتت همچنان پایدار است…

خجلم پیامبرم ولی…

دوستت دارم

 

 

۸. انشا در مورد حضرت محمد برای کودکان – زندگینامه

حضرت محمّد«ص»، فرزند عبداللّه بن عبدالمطّلب بن هاشم بن عبدمناف، در مکه بدنیا آمد. پدرش عبد الله پیش از ولادتش درگذشته بود. او شش سال بیشتر نداشت کـه مادرش آمنه را نیز از دست داد. تا هشت سالگى زیر سرپرستى جدّش عبدالمطّلب بودو پس از مرگ جدّش در خانه عمویش ابوطالب سُکنا گزید. رفتار و کردار او در خانه ابوطالب، نظر همگان رابه سوى خود جلب کرد و دیرى نگذشت کـه مهرش در دلها جاى گرفت.

او برخلافِ کودکانِ همسالش کـه موهایى ژولیده و چشمانى آلوده داشتند، مانند بزرگسالان موهایش را مرتب میکرد و سر و صورتِ خودرا تمیز نگه میداشت. او بـه چیزهاى خوراکى هرگز حریص نبود، کودکان همسالش، چنان کـه رسم اطفال اسـت، با دستپاچگى و شتابزدگى غذا مى خوردند و گاهى لقمه از دست یک دیگر مى ربودند، ولي او بـه غذاى اندک اکتفا و از حرص ورزى در غذا خوددارى میکرد.

در همه ی احوال، متانت بیش از حد سن و سال خویش از خود نشان مى داد. بعضى روزها همین کـه از خواب برمیخواست، بـه سر چاه زمزم مىرفت و از آب آن جرعه اى چند مى نوشید و چون بـه وقت چاشت بـه صرف غذا دعوتش مى نمودند، مى گفت: احساس گرسنگى نمی کنم. او نه در کودکى و نه در بزرگسالى هیچ گاه از گرسنگى و تشنگى سخن بـه زبان نمی آورد.

عموى مهربانش ابوطالب وی را همیشه درکنار بستر خود مى خوابانید او گوید: مـن هرگز کلمه اى دروغ از او نشنیدم و کار ناشایسته و خنده بیجا از او ندیدم. او بـه بازیچههاى کودکان رغبت نمی‌کرد و گوشه گیرى و تنهایى را دوست میداشت ودر همه ی حال فروتن بود. آن حضرت در سیزده سالگى، ابوطالب را در سفر شام، همراهي کرد. در همین سفر بود کـه شخصیت، عظمت، بزرگوارى و امانتدارى خودرا نشان داد.

۲۵ سال داشت کـه با خدیجه دختر خویلد ازدواج کرد. در بین مردم مکه بـه امانتدارى و صداقت مشهور گشت تا آنجا کـه همه ي، وی را محمد امین می خواندند. در همین سن و سال بود کـه با نصب حجرالاسود و جلوگیرى از فتنه و آشوب قبایلى، کارداني و تدبیر خویش را ثابت کرد و با شرکت در انجمن جوانمردان مکه «= حلف الفضول» انسان دوستى خود رابه اثبات رساند.

پاکى و درستکارى و پرهیز از شرک و بتپرستى و بى اعتنایى بـه مظاهر دنیوى و اندیشیدن در نظام آفرینش، وی را کاملاً از دیگران متمایز ساخته بود. آن حضرت در ۴۰ سالگى بـه پیامبرى برانگیخته شد و دعوتش تا سه سال مخفیانه بود. پس از این مدت، بـه حکم آیه ـــ وَ أَنـْذِرْ عَشیرَتَکَ الاَْقـْرَبینَ”;  ـــ یعنى خویشاوندان نزدیک خودرا هشدار ده رسالت خویش را آشکار ساخت و از بستگان خود آغاز کرد.

سپس دعوت بـه توحید و پرهیز از شرک و بتپرستى رابه گوشِ مردم رساند. از همین جا بود کـه سران قریش، مخالفت با وی را آغاز کردند و بـه اذيت آن حضرت پرداختند. پیامبر در مدت سیزده سال در مکه، با همۀ آزارها و شکنجه هاى سرمایه داران مشرک مکه و همدستان آنان، مقاومت کرد و از مواضع الهى خویش هرگز عقب نشینى ننمود. پس از سیزده سال تبلیغ در مکه، ناچار بـه هجرت شد

پس از هجرت بـه مدینه زمینه نسبتاً مناسبى براى تبلیغ اسلام فراهم شد، هر چند کـه در طى این ده سال نیز کفار، مشرکان، منافقان و قبایل یهود، مزاحمت هاى بسیاري براى او ایجاد کردند. درسال دهم هجرت، پس از انجام مراسم حج و ترک مکه و ابلاغ امامت علي بن ابیطالب «علیه السلام» در غدیر خم و اتمام رسالت بزرگ خویش، در بیست و هشت صفر سال یازدهم هجرى، رحلت فرمود.

کاربر گرامی از این انشاها می‌توانید به صورت ایده برای درس نگارش کلاس چهارم، پنجم و … استفاده نمایید. کپی برداری و نوشتن تمامی عبارات این متون باعث عدم یادگیری شما در درس نگارش خواهد شد. پس لطفا تنها ایده گرفته و از ذهن و تمرکز خودتان استفاده نمایید.

از اینکه با مجموعه انشا در مورد حضرت محمد (ص) پیامبر مهربانی‌ها همراه ما بودید بسیار سپاسگزاریم.  لطفا نظرات و پیشنهادات خود را با ما به اشتراک گذارید.