تحقیق در مورد شباهت ها و تفاوت های آثار معماری ایران قبل و بعد از اسلام

معماری اسلامی

این معماری شامل سبک‌های معماری ساختمان‌های مرتبط با اسلام است، که شامل تمام سبک‌های مذهبی و غیرمذهبی معماری از زمان صدر اسلام تا به امروز می‌شود. معماری اسلامی اولیه تحت تأثیر معماری رومی، بیزانسی، ایرانی، بین‌النهرینی و تمام سرزمین‌های دیگری بود که مسلمانان در قرن هفتم و هشتم فتح کردند. یعنی اسلام به هر سرزمینی دست یافت از هنر معماری آن مرز و بوم به شیوه تکامل یافته جدیدی در معماری رسید که ویژگی‌های فرهنگی و هنری آن قوم در آن لحاظ می‌شد و هم تأثیر بینش و روح اسلامی، نوعی وحدت را در این آثار به بیننده القا می‌نمود.

با گسترش اسلام به جنوب شرقی آسیا، معماری اسلامی نیز در این نقاط تحت تأثیر معماری چینی و هندی قرار گرفت. معماری اسلامی بعد‌ها با استفاده از خوشنویسی اسلامی و طرح‌های هندسی خاص، ویژگی‌های منحصربفردی در اشکال ساختمان‌ها و تزئینات ایجاد کرد. همچنین عناصر معماری جدیدی مانند مناره‌های استوانه ای، قوس‌های برجسته، مقرنس، اسلیمی و طاق‌های چندقوسی از ابداعات معماری اسلامی است.

در معماری اسلامی، استخوان‌بندی بنا مهمترین قسمت و تزئین و پرداخت رویه های بنا، گیراترین عنصر آن می‌باشد، به عنوان مثال مقرنس کاری یکی از شیوه‌های تزئینی بناست.

انواع ساختمان‌های اصلی معماری اسلامی برای ساختمان‌های بزرگ یا عمومی عبارتند از: مسجد، مقبره، کاخ و قلعه. اصول اصلی معماری اسلامی از این چهار ساختمان گرفته شده و در ساختمان‌های دیگر مانند حمام‌های عمومی، فواره‌ها و معماری خانه‌ها استفاده شده‌است.

از قرن هشتم تا یازدهم میلادی، سبک‌های معماری اسلامی تحت تأثیر دو سبک متفاوت معماری باستان قرار گرفتند:

شیوه‌های یونانی-رومی: بیش از همه مناطق امپراتوری بیزانس تازه فتح شده (جنوب غربی آناتولی، سوریه، مصر و مغرب) معماران، بناها، موزائیک کارها و صنعتگران دیگری را به حاکمان جدید اسلامی عرضه می‌کردند. این صنعتگران در معماری بیزانس و هنرهای تزئینی آموزش دیدند و به سبک بیزانس که از معماری هلنیستی و روم باستان توسعه یافته بود، به ساخت و تزئین خود ادامه دادند.

شیوه‌های شرقی: بین‌النهرین و ایران با وجود پذیرش عناصری از سبک‌های هلنیستی و رومی، سنت‌های معماری مستقل خود را که از معماری ساسانی و پیشینیان آن نشات گرفته بود، حفظ کردند.

مسجد قبة‌الصخرة در بیت‌المقدس (۶۹۱ میلادی) یکی از مهم‌ترین بناها در بین تمام بناهای اسلامی محسوب می‌شود. این طرح با الگوگیری از کلیسای مقبره مقدس و با به‌کارگیری هنرمندان مسیحی بیزانس برای اجرای موزائیک‌های پیچیده آن در زمینه طلایی، ساخته شده‌است.

نقش‌مایه متمایزکننده معماری اسلامی همیشه الگوهای ریاضیاتی منظم تکرارپذیر، سازه‌های شعاعی، ریتمیک و الگوهای هم اندازه بوده‌است. از این نظر هندسه فراکتال یک ابزار مهم و اساسی به ویژه برای مساجد و کاخ‌ها بوده‌ است. از دیگر ویژگی‌های قابل توجه به عنوان نقش‌مایه می‌توان به ستون‌ها، پایه ستون‌ها و طاق‌های منظم و به هم پیچیده اشاره کرد.

آثار معماری مهم ایران و جهان در دوره هخامنشی

در مطالعات باستان‌شناسی منطقه پاسارگاد، چهارباغی متعلق به دوره هخامنشی شناسایی شده‌است. باغ‌های چهل ستون (اصفهان)، باغ فین (کاشان)، باغ ارم (شیراز)، باغ شازده (ماهان)، باغ دولت‌آباد (یزد)، باغ عباس‌آباد (عباس‌آباد)، باغ اکبریه و باغ پهلوانپور که همه در ایران هستند قسمتی از میراث جهانی یونسکو محسوب می‌شوند. باغ پردیس‌های بزرگی نیز در تاج محل و آرامگاه همایون در هند، باغ شالیمار در پاکستان و باغ‌های الحمرا و ژنرالیف در گرانادای اسپانیا وجود دارند.

صحن‌های اسلامی سنتی، هم در سازه‌های مذهبی و هم در سازه‌های غیرمذهبی یافت می‌شوند. این صحن‌ها در ساختمان‌های مختلف کاربری‌های مختلف داشتند:

در ساختمان‌های مسکونی و خصوصی و غیرمذهبی: برای کاربردهای آب، زیبایی، کاشت گل و گیاه و درخت و استفاده از نورپردازی طبیعی، برای سرمایش خانه و استفاده از سایه آن در فصول گرم سال، برای تولید نسیم خنک در فصول گرم، و برای ایجاد یک فضای آزاد و ایمن برای بانوانی که برای حضور در بیرون از خانه به پوشش و حجاب کامل نیاز داشتند.

در مساجد: تقریباً در تمام مساجد صحن وجود دارد. صحن به آسمان آزاد دید دارد و دورتادور آن با دیوارها و اتاق‌هایی پوشیده شده‌است و گاهی با گذرگاه‌های طاقداری سایه ایجاد کرده‌است. صحن‌ها اغلب در مرکز دارای حوض و وضوخانه ای هستند. از صحن مساجد همچنین به عنوان «پاسیو» برای استراحت یا گردهمایی‌ها نیز استفاده می‌شود.

در بنا‌های اسلامی، طاق دو سبک معماری متمایز را دنبال می‌کند: در حالی که معماری بنی امیه، سنت‌های سوری قرن ششم و هفتم را ادامه دادند، معماری اسلامی شرقی عمدتاً تحت تأثیر سبک‌ها و اشکال ساسانی قرار گرفتند.

ساختمان‌های دوره اموی، در سازه‌های طاق آنها، ترکیبی از سنت‌های معماری روم باستان و فارسی را نشان می‌دهند. قوس‌های دیافراگمی با سقف‌های سنگ سردر، ساخته شده از چوب یا تیر‌های سنگی، یا، با طاقچه‌های بشکه‌ای، از دوره کلاسیک و نبطی‌ها در شام شناخته شده بودند. این طاق‌ها عمدتاً برای پوشاندن خانه‌ها و آب انبار‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت. با این حال، شکل معماری پوشش قوس‌های دیافراگمی با طاق‌های بشکه‌ای، به احتمال زیاد از معماری ایران معرفی شدند، زیرا طاق‌های مشابه قبل از ورود امویان در بلاد الشام شناخته نشده بودند.

به‌طور کلی تصور می‌شود که سیستم دو قوس طاق‌های مسجد-کلیسای جامع کوردوبا از قنات‌های رومی، مانند قنات مجاور لوس میلاگورس الهام گرفته شده باشد. ستون‌ها به وسیله قوس‌های نعل اسبی شکل به یکدیگر متصل شده‌اند و ستون‌های ساپورت آجری، که خود با قوس‌های نیم دایره‌ای به هم متصل شده‌اند، از سقف چوبی محافظت می‌کنند.

مسجد جامع اصفهان به دلیل سابقه طولانی در ساخت و بازسازی و گذراندن زمان از حکومت عباسیان تا سلسله قاجار و حفاظت عالی انجام شده از آن، نمونه بسیار خوبی برای مرور تجربیات معماران اسلامی است که با سازه‌های پیچیده طاقدار انجام داده‌اند.

سیستم سه‌کنج، که سازه‌ای است که در گوشه‌های فوقانی یک اتاق مربع پر می‌شود تا پایه‌ای برای دریافت یک گنبد هشت ضلعی یا کروی شکل بگیرد، قبلاً در معماری ساسانی شناخته شده بود. بر روی مثلث‌های کروی سه‌کنج‌ها تقسیمیات بیشتری انجام شده‌است و طاقچه‌های بیشتری ایجاد شده که باعث ایجاد یک فعل و انفعال پیچیده گشته و تشکیل یک الگوی فضایی زینتی داده که وزن سازه را پنهان می‌کند.

«طاق آجدار غیر شعاعی»، طاق‌های دنده داری که گنبد بر روی آن‌ها سوار شده‌است، از ویژگی‌های معماری طاق اسلام شرقی است. از ابتدای ابداع آن در مسجد جامع اصفهان، از این شکل طاق در سلسله بنا‌های مهمی تا دوره معماری صفوی استفاده شده‌است.

با اینکه دنده متقاطع ویژگی اصلی معماری سلجوقی بوده‌است، این دنده‌ها در دوره‌های بعدی در پشت عناصر معماری دیگر پنهان شدند، که نمونه آن آرامگاه سلطان احمد سنجر در مرو می‌باشد، تا اینکه نهایتاً به صورت کامل پشت پوسته دولایه گچبری گنبد مخفی سازی شدند، که نمونه آن عالی قاپو در اصفهان است.

به عنوان یک ویژگی مشترک، معماری اسلامی از اشکال زینتی خاصی استفاده می‌کند، از جمله الگو‌های ریاضی پیچیده، طرح‌های هندسی استادانه و الگو‌های درهم تنیده، نقوش گل مانند اسلیمی و کتیبه‌های خوشنویسی دقیق، که برای تزئین ساختمان هستند، و کاربری ساختمان را توسط آن مشخص می‌کنند. برای مثال، کتیبه‌های خوشنویسی تزئین گنبد مسجد قبه الصخره شامل آیاتی از قرآن هستند که به معجزه عیسی اشاره دارد.

فرم‌های هندسی یا گل‌های بهم پیوسته، که با هم جمع شده‌اند، الگویی بی‌نهایت تکرار شده را تشکیل می‌دهند که فراتر از دنیای مادی قابل مشاهده است. برای بسیاری در جهان اسلام، این تزئینات نمادی از مفهوم اثبات نامتناهی از وجود یک خدای ابدی هستند. در دنیای اسلام و در تزئینات مساجد به جای نقاشی حیوانات یا انسان، از طرح‌ها و نقش و نگار زیبای گل‌ها و نقوش تکرارپذیر استفاده می‌شود چرا که برخی از مسلمانان معتقدند استفاده از این نقوش در تزئینات مساجد حرام و ممنوع است.

خوشنویسی به‌طور حتم با احترام‌ترین شکل هنر اسلامی است، زیرا پیوندی بین زبان مسلمانان با دین اسلام برقرار کرده‌است. کتاب مقدس اسلام، یعنی قرآن، نقش مهمی در رشد زبان عربی و در نتیجه هنر خوشنویسی داشته‌است.

به طور کلی اصول معماری ایرانی عبارتند از:

• مردم واری: یعنی داشتن مقیاس انسانی که آن را می توان در عناصر مختلف معماری ایران مشاهده کرد . به طور مثال اگر سه دری (اتاق خواب) را در نظر بگیریم، اندازه آن بر حسب نیازهای مختلف یک زن، مرد، بچه یا بچه های آنها، لوازم مورد نیاز و … در نظر گرفته شده است یا برای جلوگیری از گزند گرمای زیاد ایران، دیوار را دو پوسته می ساختند و یا نور را از سقف می گرفتند.
• پرهیز از بیهودگی: در معماری ایران بر این اصل تاکید فروان شده است، به عنوان مثال نصب مجسمه‌ها که در اغلب بناهای سرزمین های دیگر معمول است در معماری ایرانی وجود ندارد.
• نیارش: اصطلاحی است در معماری و به کلیه کارهایی اطلاق می‌شود که برای ایستایی و پایداری بنا انجام می‌گیرد. به عبارت دیگر، نیارش مجموعه‌ای است از امور محاسباتی و استاتیکی به انضمام مصالح شناسی و انتخاب و استفاده از مناسب‌ترین و کمترین مصالح. به عنوان مثال در گذشته بیشتر تکیه معماران بر اصول مهندسی بوده است و به نظر آنان هنگامی بنا زیبا بوده که از لحاظ ایستایی نیز نمایان‌گر ایستا بودن خود باشد.
• خود بسندگی: به عبارتی، خود کفایی است و به مفهوم استفاده از حداکثر امکانات موجود و در دسترس و مصالح بوم آورد است. به این تریتب کار با سرعت بیشتر انجام شده و مصالح با طبیعت اطراف خود هماهنگی بیشتری داشته است.

امیدواریم از این مطلب استفاده کافی را برده باشید. در صورتی که درباره معماری ایرانی تحقیق می‌کنید و به نتایج جالب توجهی رسیده‌اید؛ می‌توانید دیدگاه خود را در قسمت نظرات با ما و دیگر مخاطبان “ستاره”، به اشتراک بگذارید. همچنین پیشنهاد میکنیم مطلب تجلی هنر بی‌نظیر معماری در خانه طباطبایی‌های کاشان را مطالعه کنید.