زندگینامه جبران خلیل جبران و آثارش

 

ستاره | سرویس چهره ها – جبران خلیل جبران نویسنده، شاعر و فیلسوف لبنانی_امریکایی در فقر و تنگدستی و سختی بزرگ شد، با این وجود مراتب شعر، ادب و عرفان را به سرعت طی کرد. از او آثاری به زبان عربی و انگلیسی به جای مانده است که هر یک در نوع خود بی‌نظیر هستند. در این مطلب با ما همراه باشید تا نگاهی به زندگینامه جبران خلیل جبران بیندازیم.

 

زندگینامه جبران خلیل جبران

جبران خلیل جبران در ششم ژانویه سال ۱۸۸۳ میلادی در البشری در بخش شمالی لبنان دیده به جهان گشود. خانواده وی اصالتا مسیحی مارونی بودند و پدر وی “خلیل جبران”، فردی بی‌کفایت و به غایت فاسد بود. عیاشی‌ها و بی مبالاتی‌های پدر، خانواده را به ورطه نابودی و فقر کامل رساند. مادر جبران، زنی پرهیزکار و هنرمند بود که “کامله رحمه” نام داشت. “جبران” حاصل ازدواج وی با خلیل بود که سومین شوهر وی محسوب می‌شد. در دوران ۷ یا ۸ سالگی جبران بود که پدرش پس از وارد آوردن صدمات زیاد به خانواده، به دلیل عدم پرداخت مالیات به زندان برده شد. زندان رفتن پدر و مصادره اموال آن‌ها، جبران و خانواده درمانده‌اش را به وضعیت اسفناکی مبتلا ساخت.

جبران به اعضای خانواده خویش، عشق زیادی می‌ورزید. برادر بزرگتر جبران، “پیتر” بود که فاصله سنی شان به چیزی نزدیک به ۶ سال می‌رسید. همین طور او دو خواهر کوچکتر از خود داشت که ماریانه و سلطانه نام داشتند.

 

دوران تحصیلات و رشد هنری جبران خلیل جبران

شوربختانه جبران نتوانست مانند سایر هم دوره‌ای‌های خود از تحصیلات در سن کودکی و نوجوانی بهره‌مند شود. اما دست روزگار او را با کشیشی آشنا کرد که مذهب و زبان‌های عربی و سوری را به وی آموخت.

در سال ۱۸۹۵ میلادی، جبران به همراه خانواده‌اش (البته به جز پدر که تازه از زندان آزاد شده و سوداهای دیگری در سر داشت)، به آمریکا و شهر بوستون مهاجرت کردند. در آنجا جبران توانست به مدرسه رفته و شروع به تحصیل کند؛ چیزی که پیوسته آرزویش را می‌کشید …

در سال ۱۸۹۶ میلادی، یکی از بنیان‌گذاران مرکز هنری بوستون، از جبران دعوت کرد تا به مرکز آفرینش‌های هنری رفته و در آن جا ادامه تحصیل دهد. اما جبران که عاشق وطن خود بود، سالی بعد به لبنان بازگشته و تحصیلات خود به زبان عربی را در آن جا دنبال کرد. در همین دوران وی در دبیرستان به مطالعه مذهب و اخلاق روی آورد.

او در سال ۱۹۰۸ میلادی در شهر پاریس به فرهنگستان هنرهای عالی رفت و “اگوست رودن” استاد مستقیم وی بود. همین طور وی تحت تاثیر شدید آموزه‌های خانم “مری هسکل” قرار گرفت.

در زندگینامه جبران خلیل جبران می‌خوانیم که وی در سال ۱۸۹۸ میلادی به مدرسه “الحکمه” در بیروت رفت. در این دوران او به همراه دوست صمیمی‌اش، “یوسف حواییک”، نشریه”المناره” را منتشر کردند. نقاشی‌های جبران در کنار نوشته‌هایشان در این نشریه، بسیار عالی بودند. همین طور او نقاشی‌های بی‌نظیری از عطار و ابن سینا را در کارنامه خود جای داد.

چند سال بعد و زمانی که جبران به سن ۱۹ سالگی رسیده بود، مادر و خواهر و برادرش را بر اثر بیماری از دست داد و دوباره تنها شد. البته خانم ماری هسکل اجازه نداد که استعدادهای این جوان از بین رفته و حمایت مالی از وی انجام داد تا به تحصیلات خود ادامه دهد.

 

 

جبران خلیل جبران موفق شد تا در ۲۱ سالگی، کتاب الارواح المتمرده (روان‌های سرکش و نافرمان) را نوشته و این کتاب را در شهر بیروت منتشر ساخت.

در سال ۱۹۰۵ میلادی، نوشته‌های وی در باب موسیقی غنی در روزنامه المهاجیر به چاپ رسید. همین طور بخشی از اشعار وی در کتاب “گریه، خنده و طوفان ها” منتشر گردید.

کتاب Spirit Brides از بهترین آثار وی در سال ۱۹۰۶ میلادی منتشر شد و پس از آن نیز جبران خلیل جبران Spirits Rebellious را عرضه کرد.

او در سن ۳۵ سالگی، اولین کتاب خود به زبان انگلیسی به نام مرد دیوانه را به انتشار رساند و این کتاب بسیار مورد توجه قرار گرفت. در سال ۱۹۱۰ میلادی، او در شهر نیویورک، یک موسسه برای دورهمی‌های هنرمندان و نویسندگان تاسیس کرد. این موسسه به مکانی برای خلق اندیشه‌ها تبدیل شد و از آن آثار بی‌نظیری بیرون آمد.

“آن سوی خیال” و “بال های شکسته” بخشی از اشعار جبران خلیل جبران است که در همین سال‌ها به زبان عربی از وی منتشر شد. اما به اوج رسیدن جبران خلیل جبران، زمانی بود که او در سال ۱۹۲۳ میلادی، کتاب “پیامبر” را منتشر ساخت.

 

برترین آثار جبران خلیل جبران

برترین آثار جبران خلیل جبران را باید در مواردی چون “موسیقی”، ” عروسان دشت”، “ارواح سرکش”، “اشک و لبخند”، “بال‌های شکسته”، “کاروان‌ها و توفان‌ها” و “نوگفته ها و نکته‌ها” به زبان عربی و نیز “دیوانه”، “نامه‌ها”، “ماسه و کف”، “پیشتاز”، “خدایان زمین”، “سرگردان”، “مسیح، فرزند انسان”، “پیامبر”، “باغ پیامبر” و … به زبان انگلیسی خلاصه کرد.

 

وفات جبران خلیل جبران

جبران خلیل جبران در سال ۱۹۳۱ میلادی، بر اثر ابتلا به بیماری سیروز کبدی دار فانی را وداع گفت. پیکر او در “البشری” به خاک سپرده شده و مخالفان وی اجازه دفن او در کلیسا را ندادند.

 

 

سخنانی از جبران خلیل جبران

• دریغ بر ملتی که دم برنمی‌آورد، مگر هنگامی که در تشییع جنازه گام برمی‌دارد، خود را نمی‌ستاید مگر در میان ویرانه‌هایش و عصیان نمی‌کند مگر هنگامی که گردنش در میان تبر و کنده قرار دارد.
• ما غم‌ها و شادی‌های خود را خیلی پیش‌تر از آن که آن‌ها را تجربه کنیم، انتخاب می‌کنیم.
• برای درک قلب و ذهن یک فرد به چیزهایی که به دست آورده است، توجه نکنید؛ بلکه به آرزوهایش توجه کنید.

 

سخن پایانی

شما چه نظری درباره زندگینامه جبران خلیل جبران دارید و از میان آثار وی، کدام یک را پیشتر مطالعه نموده‌اید؟ نظریات خود در این زمینه را با ما و دیگر خوانندگان ستاره در میان بگذارید. توصیه می‌کنیم گزیده ای از بهترین اشعار گوته را نیز دنبال کنید.