۱۰ قرص برای زانو درد؛ نحوه مصرف و عوارض هر کدام

ستاره | سرویس سلامت – زانو درد از آن دسته مشکلاتی است که ممکن است بر اثر عوامل مختلفی ایجاد شود. از وارد شدن ضربه و شکستگی استخوان در حوادث یا تصادفات گرفته تا آرتروز یا پوکی استخوان همگی موارد می‌توانند علت بروز درد نسبتا شدید زانو باشند. از آنجایی‌که استخوان ساختار کلی بدن را حفظ می‌کند، با بروز اختلال در قسمتی از آن فرد دچار درد شده و امکان انجام فعالیت‌هایی هر چند ساده از او گرفته می‌شود.

بهترین کار به هنگام مواجه شدن با زانو درد، مراجعه به متخصص ارتوپد و پیگیری درمان است. دارو‌ها و مکمل‌های موثر در درمان درد‌ها و مشکلات زانو به اشکال مختلف دارو‌های خوراکی، دارو‌های موضعی (کرم، پماد، اسپری موضعی)، شیاف‌ها و دارو‌های تزریقی در مفصل مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ادامه به معرفی برخی از انواع قرص برای زانو درد می‌پردازیم.

 

 

معرفی ۱۰ قرص برای زانو درد؛ ایبوپروفن، دیکلوفناک، ایندومتاسین و…

۱. ایبوپروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی

ایبوپروفن (Ibuprofen) یا به اصطلاح عموم بروفن، یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین التهاب و دردهای مربوط به مفاصل و استخوان‌ها، قاعدگی دردناک، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو در بین فهرست داروهای اساسی قرار دارد، به این معنا که باید در هر مرکز درمانی موجود باشد. ایبوپروفن را می‌توان روزی ۳ الی ۴ بار مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی آن بدون نسخه پزشک روزی ۱۲۰۰ میلی‌گرم است. توجه داشته باشید که این دارو را نباید برای درمان درد به مدت بیش از ۱۰ روز، مصرف کرد.

 

 

عوارض: سردرد، سرگیجه، اضطراب، افزایش خطر حمله قلبی، خستگی‌ یا خواب‌‌آلودگی‌ شدید، درد یا سوزش‌ معده‌، حالت تهوع‌ یا استفراغ‌، مدفوع‌ سیاه‌ و قیری‌، علایم‌ شدید آنفولانزا، افزایش‌ وزن‌، کبودی‌ یا خونریزی‌ غیرطبیعی‌، بثورات‌ جلدی‌ و زخم‌های‌ دهانی‌، از عوارض مصرف این داروست.

 

۲. سلکوکسیب مسکن درد استخوان

سلکوکسیب (Celecoxib) یکی دیگر از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی است که به عنوان مسکن برای درد استخوان، درد زانو و یا درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، قاعدگی دردناک، نقرس و … به کار می‌رود. از سلکوکسیب همچنین می‌توان در دردهای ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات، رگ به رگ شدن و پیچیدن مفاصل، استفاده کرد. مقدار مجاز مصرف این دارو در طی روز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم است. یک ساعت پس از مصرف تاثیراتش ظاهر می‌شود و تا مدت ۸ ساعت در بدن می‌ماند.

 

 

عوارض: ناراحتی‌های گوارشی مانند درد معده یا تجمع گاز در معده، افزایش فشار خون، سردردهای شدید، تورم دست و پاها، افزایش وزن ناگهانی، حساسیت‌های پوستی (نادر)، تب شدید، خارش بدن، اختلال در تنفس، تورم لب‌ها و دهان و همچنین تورم غدد لنفاوی، از عوارض مصرف این داروست.

 

۳. دیکلوفناک کاهنده درد، تحریک، تورم و خشکی مفصل

دیکلوفناک (Diclofenac) برای افرادی که از درد زانو و مفاصل رنج می‌برند؛ داروی نام آشنایی است. از این دارو به منظور کاهش درد، تحریک، تورم و خشکی مفصل در بیماری‌هایی مثل آرتریت و نقرس و نیز برای درمان سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، درد پس از جراحی و زایمان نیز استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که باید این دارو را قبل از اینکه میزان درد شدت یابد استفاده کنید، چرا که مصرف دارو وقتی شدت درد زیاد شده است، تاثیر زیادی نخواهد داشت. با توجه به شرایط و بیماری هر فرد این دارو می‌تواند به تعداد یک عدد قرص یا بیشتر مصرف شود.

 

 

عوارض: تهوع، اسهال و خونریزی یا زخم معده، معده درد، سوزش سر دل، سوء هاضمه، سرگیجه، سردرد، اختلالات شنوایی مانند وزوز گوش، دفع خون از ادرار و حساسیت‌های پوستی، از عوارض مصرف این داروست.

 

۴. ناپروکسن، مسکن و ضد التهاب

ناپروکسن (Naproxen) یک مسکن و ضد التهاب است که برای رفع درد استخوان، زانو درد، دندان درد و همچنین کاهش درد ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات به دنبال فعالیت‌های شدید بدنی و ورزشی و کاهش دردهای استخوانی و دردهای بعد از جراحی کاربرد دارد. ناپروکسن به صورت قرص‌های ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‌گرمی و همچنین شیاف ۵۰۰ میلی‌گرمی وجود دارد. به طور معمول قرص ناپروکسن هر ۱۲ ساعت یک بار مصرف می‌شود. توجه داشته باشید که مصرف ناپروکسن خطر ابتلا به سکته مغزی و سکته قلبی را افزایش می‌دهد، به خصوص اگر به مدت طولانی مصرف شود.

 

 

عوارض: اختلالات گوارشی شامل حالت تهوع و استفراغ، دردهای شکمی، خونریزی گوارشی، بثورات جلدی و کهیر، از عوارض مصرف این داروست.

 

۵. استامینوفن (پاراستامول)، بی ضررتر از سایر مسکن‌ها

استامینوفن (Acetaminophen) که با نام دیگر پاراستامول (Paracetamol) نیز شناخته می‌شود، از داروهای ضد درد و ضد التهاب است که به منظور رفع بدن درد و کاهش تب در کودکان و بزرگسالان استفاده می‌شود. کاربردهای مصرف این دارو متنوع است. علاوه بر کاهش تب و تسکین سرماخوردگی، استامینوفن می‌تواند دردهای استخوانی مثل زانو درد را تسکین دهد.

علاوه بر این، در پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی نیز کاربرد دارد، زیرا به عنوان یک عامل رقیق‌کننده خون، عمل می‌کند. مصرف قرص پاراستامول عوارض کمتری را نسبت به قرص آسپرین و سایر داروهای ضد درد دارد، تا جایی‌که افراد مبتلا به خونریزی و زخم معده نیز بدون نگرانی از بروز مشکلات گوارشی، می‌توانند از آن استفاده کنند. مقدار ۵۰۰ میلی‌گرم تا یک گرم از دارو برای بزرگسالان در هر نوبت، مصرف می‌شود.

 

 

عوارض: آسیب به کبد و کلیه (در صورت مصرف بیش از حد)

 

۶. مفنامیک اسید، مسکنی همه کاره

مفنامیک اسید (Mefenamic Acid) برای درمان و تسکین دردهای ناگهانی یا مداوم ناشی از بیماری‌های روماتیسمی، دردهای عضلانی، دردهای ستون فقرات به عنوان مثال در یکی از دیسک‌ها یا گردن، دردهای بعد از عمل جراحی، دردهای ناشی از زخم و جراحت، دندان درد، سردرد، گوش درد و دردهای ناشی از اسپاسم‌های شکمی ناشی از قاعدگی استفاده می‌شود. همچنین این دارو برای کاهش تب و تسکین دردهای ناشی از بیماری‌هایی مثل آنفولانزا و دیگر بیماری‌های تب‌دار به ویژه بیماری‌های مجاری تنفسی فوقانی استفاده می‌شود. به طور معمول برای بزرگسالان هر ۶ ساعت، یک قرص تجویز می‌شود. مصرف بیش از ۷ روز نیز توصیه نمی‌شود، مگر اینکه مطابق دستور پزشک باشد.

 

 

عوارض: اسهال، درد معده، حالت تهوع و استفراغ، بی‌اشتهایی، سوزش معده، نفخ شکم، یبوست و دیگر مشکلات گوارشی، واکنش‌های پوستی، ضایعات پوستی و خارش، سردرد، سرگیجه، خستگی، بی‌خوابی، عصبی شدن، تپش قلب، افت فشارخون، مشکلات تنفسی، تحریک چشم‌ها و اختلالات دید، واکنش‌های آلرژیک جدی و حساسیت‌های پوستی، از عوارض مصرف این داروست.

در بعضی موارد مصرف زیاد و خودسرانه این دارو مشکلاتی مثل اختلالات کبدی و مشکلات کلیوی را ایجاد کرده است. همچنین مصرف این دارو می‌تواند عاملی برای کم‌خونی و در واقع کاهش میزان گلبول‌های قرمز خون باشد.

 

۷. ایندومتاسین، مسکن دردهای مفصلی و ضرب‌دیدگی استخوان

ایندومتاسین (Indometacin) از مسکن‌های قوی است که برای کاهش درد مفاصل مثل زانو درد، تجویز می‌شود. ایندومتاسین به صورت قرص، کپسول و شیاف موجود است. از این دارو برای مواردی مثل تسکین دردهای مفصلی و ضرب‌دیدگی استخوان، درمان کمردرد، درمان نقرس و درمان دردهای قاعدگی استفاده می‌شود. مقدار مصرف ایندومتسین برای بزرگسالان به این صورت است که ابتدا ۲۵ تا ۵۰ میلی‌گرم، دو تا سه بار در روز مصرف می‌شود. سپس یک هفته در میان به میزان ۲۵ تا ۵۰ میلی‌گرم، مصرف در هر نوبت افزایش می‌یابد. مقدار مصرف روزانه حداکثر ۲۰۰ میلی‌گرم است.

 

 

عوارض: اختلالات گوارشی، تهوع و اسهال، سردرد شدید هنگام صبح، خواب‌آلودگی، سرگیجه، ناراحتی عصبی، وزوز گوش، بی‌خوابی و بالا رفتن فشار خون، از عوارض مصرف این داروست.

 

۸. ملوکسیکام یا موبیک

ملوکسیکام (Meloxicam) با نام تجاری موبیک “mobic” دارویی است که برای درمان دردهای استخوانی تجویز می‌شود. این دارو همچنین برای رفع علائم بیماری‌های روماتیسم و پوکی استخوان، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور کلی این دارو عوارض گوارشی کمتری نسبت به پیروکسیکام، دیکلوفناک و ناپروکسن ایجاد می‌کند.

ملوکسیکام به صورت قرص‌های ۷.۵ و ۱۵ میلی‌گرمی، ارائه می‌شود. توجه داشته باشید که مصرف این دارو می‌تواند خطر حمله قلبی یا سکته قلبی را در بیماران افزایش دهد؛ به خصوص اگر بیمار به بیماری‌های قلبی مبتلا باشد، مدت طولانی از این دارو استفاده کرده و یا دوز‌های بالایی از آن را مصرف کرده باشد. همچنین بیماران مبتلا به آسم یا دارای حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نباید از این دارو استفاده کنند.

 

 

عوارض: احساس ضعف با اسهال، سوءهاضمه و احساس ناراحتی در معده، گیجی، یبوست، سردرد، درد قفسه سینه، ضعف، اشکال در تنفس، لکنت زبان، تورم یا افزایش سریع وزن، مشکلات بینایی و یا تعادل، تهوع، درد بالای معده، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع تیره یا خونی، از عوارض مصرف این داروست.

 

۹. پیروکسیکام، متوقف کننده درد

کپسول پیروکسیکام (Piroxicam) نوعی مسکن بوده و کاربرد اصلی آن کاهش یا توقف درد است. این دارو به دلیل داشتن اثرات ضد التهابی در درمان آرتروز و همچنین تسکین درد ناشی از بسیاری از بیماری‌ها مثل زانو درد، دندان درد، سردرد و… کاربرد دارد. خصوصیت این قرص برای زانو درد، این است که موجب مهار هورمون‌هایی می‌شود که در بدن موجب بروز التهاب می‌شوند.

پیروکسیکام در کنترل درد ناشی از نقرس و همچنین دردهای بعد از عمل جراحی و درد ناشی از کوفتگی و کشیدگی عضلانی کاربرد دارد. از این دارو برای کنترل دردهای قاعدگی نیز استفاده می‌شود. اشکال دارویی پیروکسیکام به صورت کپسول، آمپول و ژل است. عوارض جانبی پوستی ناشی از پیروكسیكام شایع‌تر از داروهای دیگر ضد التهاب غیراستروئیدی است.

 

 

عوارض: عوارض گوارشی مانند تهوع، بی‌اشتهایی، اسهال، زردی، یبوست، نفخ شکم، خشکی دهان، عوارض کلیوی، عوارض قلبی عروقی مانند تپش قلب، واکنش‌های‌ آلرژیک، خارش پوست، مشکلات خونی و خواب‌آلودگی، از عوارض مصرف این داروست.

 

تسکین درد زانو با استفاده از روش‌های خانگی

برای درد زانو در طب سنتی راهکارهایی وجود دارد. آرتروز یکی از عوامل ایجادکننده درد زانو است که متاسفانه درد ناشی از این بیماری مداوم بوده و می‌تواند بیمار را ناتوان کند. پیشنهاد می‌شود برای برطرف شدن این درد از روغن سیاهدانه و دمنوش زنجبیل و دارچین استفاده کنید. این تنها یکی از راهکارهای خانگی و آسان برای کاهش درد زانو است.

اگرچه اثرگذاری چنین روش‌هایی به سرعت مصرف انواع مسکن نیست، اما قطع به یقین عوارض داروهای شیمیایی را به دنبال نخواهد داشت. در لینک زیر با دیگر روش‌های درمان زانو درد در طب سنتی، آشنا می‌شوید. پبشنهاد می‌کنیم مقاله درمان زانو درد در طب سنتی را نیز در ستاره مطالعه کنید.

 

 

سخن آخر

برای پیشگیری از بروز زانو درد در سنین بالا می‌توان از ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی، بهره برد. پیاده‌روی مداوم به قوی‌تر شدن و استحکام استخوان‌هایتان کمک زیادی می‌کند. علاوه بر ورزش، می‌توان از روش‌های کمکی همچون آب درمانی، حرکات اصلاحی، استفاده از دستگاه‌های ماساژدهنده و ورزش‌های ملایم هم بهره برد. آب درمانی می‌تواند عضلات را تقویت کند و دامنه حرکت مفاصل را به حالت طبیعی، بازگرداند. در این رابطه توصیه می‌کنیم مطلب «آب درمانی یا هیدروتراپی چیست؟ + فواید آب درمانی» را مطالعه کنید.

در مواقعی که درد استخوان شدید است ناچار به استفاده از مسکن‌ها هستیم. اگر چه داروهای مسکن درد را تسکین می‌دهند اما نباید از آن‌ها به مدت طولانی استفاده کنید. چرا که ممکن است به مشکلات گوارشی مثل زخم معده، مبتلا شوید. شما چه تجربه‌ای از مصرف داروهای مسکن و قرص برای زانو درد دارید؟ خواهشمندیم در صورتی‌ که تا کنون تجربه مصرف هر کدام از داروهای ذکر شده در این مقاله را داشته‌اید، نظرات و تجربیات خود را با مخاطبان ستاره، در میان بگذارید.