علائم پارگی پرده بکارت و راه های تشخیص آن چیست؟

پارگی پرده بکارت می‌تواند به دلایل مختلف رخ دهد. بر خلاف تصورات عمومی پاره شدن پرده بکارت لزوما با مشاهده خون و صرفا با انجام عمل دخول اتفاق نمی‌افتد و می‌تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد.

پاره شدن پرده بکارت


ستاره |
سرویس سلامت –
پرده بکارت انواع مختلفی دارد که از جمله آن می‌توان به پرده بکارت حلقوی، دیواره دار، مشبک و پرده بکارت دندانه دار اشاره کرد. پرده بکارت ارتجاعی نیز یکی از انواع پرده‌های بکارت حلقوی است که حالتی کشسان داشته و معمولا بر اثر دخول پاره نشده و خونریزی ندارد. در این بخش به عوامل موثر بر پارگی پرده بکارت، نشانه‌ها و راه‌های تشخیص آن خواهیم پرداخت. 

 

پرده بکارت چیست؟

پرده بکارت بافتی نازک از جنس بافت دیواره واژن است که ورودی آن را بصورت ناقص پوشش داده است. این پرده در شکل‌های مختلفی دیده می‌شود و آشنایی با انواع پرده بکارت و موارد مرتبط با آن نظیر پارگی پرده بکارت می‌تواند از بوجود آمدن ظن و گمان‌های اشتباه در افراد بخصوص زوج‌های جوان در ابتدای زندگی مشترکشان جلوگیری کند.

 

چگونگی پاره شدن پرده بکارت

بر خلاف برخی تصورات قدیمی، پاره شدن پرده بکارت تنها بوسیله نزدیکی و انجام عمل دخول اتفاق نمی‌افتد. عوامل بسیاری وجود دارند که می‌توانند باعث پارگی پرده بکارت شوند که در ادمه به آن پرداخته شده است. 

۱- انجام عمل نزدیکی

مقاربت و انجام دخول حتی برای یک بار می‌تواند موجب از بین رفتن پرده بکارت شود.
 
۲- انجام ورزش‌های سنگین
انجام برخی حرکات سنگین ورزشی در بدنسازی‌ها، ورزش‌های رزمی یا ژیمناستیک می‌تواند موجب پاره شدن پرده بکارت شود.  
۳- ضربه شدید
وارد آمدن ضربه شدید به پرده بکارت بر اثر لگد یا سقوط از بلندی می‌تواند پارگی پرده بکارت را به دنبال داشته باشد.  
۴- عمل جراحی
برخی از عمل‌های جراحی، نظیر عمل جراحی سنگین روی لگن می‌تواند موجب از بین رفتن پرده بکارت شود.
 
۵- داخل کردن انگشت یا اشیا
داخل کردن انگشت یا اشیا مختلف به داخل واژن می‌تواند به پرده بکارت آسیب رسانده و آن را پاره کند. 
۶- تصادف شدید
برخی تصادفات شدید و بالاخص وارد آمدن ضربه به پایین تنه می‌تواند منجر به از بین رفتن پرده بکارت شود.  
۷- انجام حرکات ناگهانی
انجام حرکات ناگهانی با بدن بالاخص پا‌ها در زندگی روزمره یا در ورزش می‌تواند عواقبی، چون پاره شدن پرده بکارت را به دنبال داشته باشد.  
 
۸- زایمان طبیعی

برخی پرده‌های بکارت نظیر پرده حلقوی ارتجاعی، ممکن است بر اثر دخول پاره نشوند. هرچند اثرات دخول نظیر ساییده شدن لبه پرده در معاینات پزشکی قابل رویت است. در این افراد پس از زایمان اگر زایمان طبیعی باشد، پرده بکارت به‌طور کامل پاره شده و زایل می‌گردد. 
نکته:
تحقیقات نشان داده که در ۰/۰۳ درصد زنان بطور مادرزادی پرده بکارت وجود ندارد.  

پاره شدن پرده بکارت، علایم و راه های تشخیص
 

علائم پارگی پرده بکارت

بر خلاف بسیاری از اعتقادات سنتی که مشاهده خون دال بر پارگی پرده بکارت است، باید بدانید که تنها در حدود ۵۰ درصد از موارد، پارگی پرده بکارت با خونریزی همراه است. علت این مساله به نوع پرده بکارت باز می‌گردد که در بیش از نیمی از زنان پرده بکارت حلقوی و در بسیاری از این افراد از نوع پرده بکارت ارتجاعی است. پرده حلقوی ارتجاعی از بافتی کشسان پدید آمده که حتی با انجام عمل دخول، تنها ساییده شده و پارگی و خونی بر اثر مقاربت در آن مشاهده نمی‌شود.
در واقع پاره شدن پرده بکارت می‌تواند با درد و خونریزی زیاد یا درد کم و بدون خونریزی اتفاق بیفتد. ضخامت پرده بکارت، نوع آن و همچنین کیفیت رابطه جنسی از عوامل تاثیرگذار بر این مساله خواهند بود. 
 

تشخیص پاره شدن پرده بکارت

به سبب محل قرارگیری پرده بکارت، تشخیص پاره شدن یا نشدن آن برای خود شخص امکان پذیر نیست. لذا برای تشخیص این موضوع باید به پزشک متخصص مراجعه کرد. البته وجود شرم و حیا ممکن است دختران یا زنان را از رفتن به پیش دکتر باز دارد اما لازم است در نظر داشته باشید که عدم مراجعه به پزشک و تلاش شخص برای پی بردن به این مساله ممکن است موجب آسیب رساندن به پرده بکارت شود. 
 

آسیب دیدگی پرده بکارت

انواع آسیب دیدگی پرده بکارت عبارت است از: 
 
۱- پارگی 
در این وضعیت پرده بکارت در اثر دخول یا دیگر عوامل زایل شده و ممکن است با درد و خونریزی همراه باشد.

۲- ساییدگی 
این حالت که معمولا در پرده بکارت حلقوی دیده می‌شود، پاره شدن را در پی نداشته و تنها لبه‌های پرده ساییده می‌شود.  

۳- متسع و مدخوله
وضعیت متسع و مدخوله، در حالتی رخ می‌دهد که پرده بکارت از نوع حلقوی ارتجاعی باشد. در این حالت ممکن است پارگی یا ساییدگی واضحی مشاهده نشود، ولی پزشک به علت تغییر شکل و اتساع تشخیص می‌دهد که عمل دخول انجام شده است.  

 

 

ترمیم پرده بکارت

ترمیم پرده بکارت می‌تواند به صورت موقت یا دائم انجام شود. سه روش مرسوم برای ترمیم پرده بکارت وجود دارد که عبارتند از ‌آلوپلنت (alloplant) و STID و هایمنوپلاستی.
  • در روش آلوپلنت، ترمیم بطور موقت بوده و باید یک هفته پیش از ازدواج انجام شود. 
  • روش ترمیم STID یکی از جدیدترین متدهاست که لبه‌های پرده بکارت را با زدن سه لایه بخیه، ترمیم می‌کنند. 
  • در روش هایمنوپلاستی پرده بکارت را با استفاده از بافت مجاور خود ترمیم می کنند. این عمل بصورت سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام می شود. این عمل یک ساعت طول کشیده و بیمار می تواند در روز بعد به کار خود بازردد. ترمیم کامل پرده در این روش حدود شش هفته به طول می‌انجامد.

پارگی پرده بکارت، علائم و راه های تشخیص

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید