آشنایی با پرنده توکان، مشخصات ظاهری، زیستگاه و تولید مثل

توکان گروهی از پرندگان نسبتا کوچک هستند که منقارهای بسیار بزرگی دارند. منقار بلند آنها معمولاً دارای رنگی روشن بوده و بسیار بلندتر و ضخیم‌تر از سر واقعی آنها است. دانشمندان تخمین می زنند که حدود ۴۰ گونه توکان وجود دارد.

 

شکل ظاهری توکان

همه توکان ها منقارهای بزرگی دارند و بیشتر آنها به طرز مضحکی بلند و رنگارنگ هستند! منقار برخی از این پرندگان به اندازه کل بدن آنها بلند است! نقاشی روی منقارهای آنان مانند نقاشی‌های رنگارنگ پیکاسو است. منقار‌های آنها قرمز، سبز، نارنجی، آبی، زرد، سیاه و… است.

طول توکان‌های نوک‌دار بین ۴۰ تا ۵۵ سانتی‌متر است. علاوه بر این، طول منقار بلند و رنگارنگ آن‌ها به طور متوسط حدود ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌متر است. به طور کلی توکان پرنده‌ای بازیگوش و اجتماعی است که عاشق سفرهای گروهی است.

 

زیستگاه توکان‌ها؛ توکان ها کجا زندگی می‌کنند؟

بیشتر آن‌ها در جنگل های مکزیک، آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می‌کنند. آنها جنگل‌های قدیمی را ترجیح می‌دهند که دارای درختانی با حفره‌های زیاد برای پرورش بچه توکان در آن‌ها وجود داشته باشد.

 

 

کوچک‌ترین و بزرگ‌ترین گونه‌ی توکان

توکو توکان (Toco toucan) معروف‌ترین گونه از خانواده توکان است. توکو توکان از همه توکان‌ها بزرگ‌ترین است. به همین دلیل توکو توکان معروف‌ترین گونه از خانواده توکان است. علاوه بر این، توکو توکان در زیستگاه‌های نیمه باز در بخش بزرگی از مرکز و شرق آمریکای جنوبی یافت می‌شود.

توکانت زمردی یک حیوان کوچک خانگی محبوب از آمریکای مرکزی است. این توکان در مقایسه با توکان‌های سنتی نسبتا خجالتی است. با این حال توکانت زمردی به دلیل ماهیت آرام، اندازه و ظاهر جذابش یک حیوان خانگی محبوب محسوب می‌شود.

 

جفت گیری و تولید مثل توکان ها

توکان‌ها مانند پرنده کیوی، پرندگان تک همسری هستند، یعنی فقط یک جفت دارند. هنگامی که فصل تولید مثل شروع می‌شود، جفت‌های توکان به یکدیگر میوه می‌دهند.

فصل تولید مثل توکان‌ها از اسفند تا مهر است و ممکن است در این مدت دو مولد پرورش دهند. توکان‌ها اغلب در گروه‌های خانوادگی به عنوان گله‌های کوچک زندگی می‌کنند و ممکن است برای مدت طولانی در کنار هم بمانند. در طول فصل تولید مثل، جفت پرندگان ممکن است قبل از پیوستن مجدد پس از پر شدن بچه توکان، گروه را ترک کنند.

 

 

لانه‌ی تمیز توکان 

لانه‌های توکان به سختی پیدا می‌شوند زیرا اغلب در حفره‌های درختان جنگل‌ها قرار دارند. توکان‌ها پرندگان خجالتی هستند، به خصوص در اطراف لانه، بنابراین سعی کنید توجه آن‌ها را به سوی خود جلب نکنید، اما در صورت هشدار، لانه را ترک می‌کنند و به نقطه بلندی می‌روند و سرو صدا راه می‌اندازند.

توکان‌ها از حفره‌های طبیعی در درختان یا لانه‌های قدیمی ساخته شده توسط دارکوب در درختان استفاده می‌کنند، زیرا منقار آن‌ها به اندازه کافی قوی نیست که بتواند حفره‌ای را بسازد. این پرندگان دوست داشتنی لانه را تمیز می‌کنند و مشاهده شده است که برگ‌های سبز را داخل برده و دوباره آن‌ها را بیرون می‌آورند. سپس دانه‌ها و هسته‌های میوه بزرگ را به شکل گلوله در آورده و از طریق دهان خود بر روی کف حفره یا لانه خود می‌ریزند. این دانه‌ها و گلوله‌های بزرگ در انتهای لانه قرار می‌گیرند و تخم‌های توکان مستقیماً روی آن‌ها گذاشته می‌شوند.

توکان‌ها اغلب هر سال از همان لانه قبلی استفاده می‌کنند، زیرا حفره‌های لانه کم است و برای اطمینان از حفظ آن لانه‌ها، یک جفت توکان مولد اغلب ۶ هفته قبل از زمان تولید مثل در لانه اقامت می‌کنند. توکان‌های بالغ هر گونه مدفوع و زباله را از داخل لانه خود با منقار برمی‌دارند و سپس با بیرون آمدن از لانه و پرواز، آن را به بیرون می‌اندازند و لانه را تمیز نگه می‌دارند.

 

تخم توکان

توکان معمولا بین ۱ تا ۴ تخم می‌گذارد که حدود ۴ سانتی‌متر طول دارند. تخم‌های توکان سفید رنگ هستند. توکان‌ها یک تخم در روز می‌گذارند و جوجه کشی ممکن است تا آخرین تخم‌گذاری شروع نشود، بنابراین جوجه‌ها همه در یک روز متولد می‌شوند، اما برخی از توکان‌ها بلافاصله شروع به جوجه کشی می‌کنند.

توکان‌های نر و ماده هر دو تخم‌ها را برای حدود ۱۴ تا ۲۰ روز جوجه کشی می‌کنند. نوزاد توکان از منقار خود برای شکستن غشای تخم در حین جوجه ریزی استفاده می‌کند و بلافاصله شروع به صدا زدن می‌کند. توکان‌های بالغ پس از بیرون آمدن، پوسته‌های قدیمی تخم مرغ را جدا می‌کنند.

 

 

ظاهر جوجه توکان

بچه توکان‌ها در هنگام تولد نابینا، بسیار ضعیف و درمانده هستند و فقط برای چند ثانیه می‌توانند سر خود را بالا بیاورند. همچنین هنگام تولد صورتی و بدون پر هستند.

بدن‌های این نوزادان توکان سپس بیشتر به رنگ زرد درمی‌آیند تا زمانی که بعد از حدود ۲ هفته شروع به پر درآوردن می‌کنند. چندین هفته دیگر طول می‌کشد تا پرها به طور کامل رشد کنند. توکان نوزاد حداقل تا ۲۰ روز شروع به باز کردن چشمان خود نمی‌کند و ممکن است چندین روز طول بکشد تا چشمان آن‌ها کاملا باز شود.

بچه‌های توکان وقتی از تخم بیرون می‌آیند منقار بزرگی ندارند اما در مقایسه با بچه‌های پرندگان دیگر منقار آن‌ها بزرگ و سنگین است.

به طور غیر معمول، بچه توکان‌ها دارای یک پد مخصوص پاشنه هستند که تصور می‌شود از پاهای آن‌ها در برابر کف ناهموار لانه محافظت می‌کند. بچه توکان‌ها در چند ماه اول زندگی خود به سرعت رشد می‌کنند. وزن آن‌ها در زمان جوجه ریزی فقط ۳۰ گرم است اما در دو تا سه ماهگی می‌توانند به ۱ کیلوگرم برسند.

 

 

جوجه های توکان چه می‌خورند؟

بچه توکان‌ها معمولاً توسط والدینشان در طبیعت با میوه تغذیه می‌شوند. اینها اغلب با توت‌هایی که والدین با منقار خود به لانه منتقل می‌کنند، تغذیه می‌شوند. والدین نوزاد توکان نیز میوه‌های بیشتری را برای نوزادان می‌آورند. توکان‌ها میوه زیادی می‌خورند و دستگاه گوارش کوتاهی دارند. این بدان معنی است که تمام آن میوه با محتوای آب بالا و زمان انتقال کوتاه می‌تواند منجر به مدفوع انفجاری شود که در صورت خوردن زغال اخته می‌تواند به رنگ آبی باشند.

گاهی اوقات بچه توکان از مارمولک ها، مارها یا حشراتی مانند ملخ تغذیه می‌شود. توکان بالغ طعمه را با زدن آن به درخت می‌کشد.

 

 

زمان بلوغ و پرواز جوجه‌های توکان

بچه توکان‌ها بعد از حدود ۱۸ روز (حتی اگر چشمانشان هنوز باز نشده باشد) شروع به بال زدن می‌کنند. تا ۲ ماهگی تمام پرهای آن ها در می‌آیند. آن‌ها تا ۶ هفتگی از لانه بیرون نمی‌آیند و در بیرون پرواز نمی‌کنند. نوزادان توکان حدود چهار ماه تحت مراقبت مادر خود می‌مانند تا زمانی که به اندازه کافی بزرگ شوند که به تنهایی بتوانند به عنوان توکان کاملاً رشد یافته پرواز کنند.

در این زمان، پرندگان جوان همه چیز را در مورد چگونگی یافتن غذا، ساختن لانه و علوفه از میان درختان، درست مانند توکان‌های بالغ، یاد خواهند گرفت و آن‌ها را به متخصصان واقعی تبدیل می‌شوند که چگونه می‌توانند در دامان طبیعت و دور از لانه والدین بتوانند غذا پیدا کنند، لانه تمیز کنند و زنده بمانند.

بچه توکان تمام این اسرار را در مورد زندگی، از والدین، بزرگترها و سایر اعضای جامعه توکان یاد می‌گیرند. به عنوان مثال، یک جوجه توکان جدید مادرش را در طول روز دنبال می‌کند و مهارت‌های اساسی مانند نحوه خوردن انواع میوه، پیدا کردن آب و این که چگونه خطر را تشخیص دهد، یاد می‌گیرد. توکان‌ها تا حدود ۱۸ ماهگی بالغ نمی‌شوند.

 

رژیم غذایی توکان اسیر در قفس

نوزادان توکانی که با دست پرورش می‌یابند را می‌توان با استفاده از شیر خشک مخصوص پرورش پرندگان تغذیه کرد. نوزاد توکان باید حداقل هر ساعت در روز و در ابتدا هر ۲ ساعت در طول شب تغذیه شود. این میزان به هر ۲ ساعت در طول روز کاهش می‌یابد. توکان‌ها محصولی برای ذخیره غذا ندارند و بنابراین باید به طور منظم تغذیه شوند و با افزایش سن نیاز به دسترسی دائمی به میوه دارند.

 

بیماری نوزاد توکان

 با توجه به VCA بیمارستان‌های حیوانات، توکان‌ها در معرض خطر بیماری ذخیره آهن بالا (هموکروماتوز) هستند و بنابراین توکان‌های اسیر یا حیوانات خانگی باید با میوه‌هایی تغذیه شوند که آهن کمی دارند.

 

سخن پایانی

دنیای پرندگان دنیای عجیب و شگفت‌انگیزی است و پرنده بسیار زیبای توکان با آن منقار بسیار بزرگ و رنگارنگش بسیار زیبا و جذاب به نظر می‌رسد. بدون شک پرستاری از یک جوجه توکان کاری بسیار سخت و پر دردسر است اما هنگامی که این پرنده بزرگ و بالغ شود به پرنده‌ای بسیار زیبا و دوست‌داشتنی تبدیل خواهد شد که از برای شما بسیار سرگرم‌کننده خواهد بود.