گل مینا، مشخصات ظاهری، نحوه کاشت و تکثیر و نگهداری از آن

ظاهر طبیعی و وحشی گل مینا سبب شده تا نظر بینندگان زیادی را به خود جلب کند. این گل که به صورت فصلی در گل فروشی‌ها در دسترس است، یک گونه چند ساله است که می‌تواند زیبایی خاصی به محیط خانه شما ببخشد. این گل را می‌توانید در باغچه یا گلدان نگهداری و پرورش دهید.

نام‌های دیگری برای گل مینا وجود دارند که می‌توان به استر، استر انگلیسی یا گل سرما اشاره کرد. استر در واقع از کلمه aster گرفته شده که به معنای ستاره‌ است. شباهت ظاهری این گل به ستاره‌ها دلیل اصلی این نام‌گذاری به شمار می‌رود.

در فرهنگ‌ها و در میان ملل مختلف، این گل نمادی برای مفاهیم خاصی است. معنا و مفهومی که به این گونه نسبت داده می‌شوند، تماماً ریشه در افکار، باورهای و عقاید مردم یک منطقه دارند. در ایران عموماً این گل در شمال کشور رشد می‌کند و سابقه‌ای چند هزار ساله دارد، از این رو آن را به عنوان نماد کشاورزی و باروری می‌شناسند.

در مثالی دیگر، افسانه‌های یونانی این گل را نمادی از عشق، فداکاری و حمایت می‌دانند. در ادامه این مقاله با ما باشید تا نکات مهمی مانند مشخصات ظاهری و نحوه تکثیر گل مینا را به طور کامل بررسی کنیم.

 

 

مشخصات ظاهری گل مینا

گل مینا با نام علمی Bellis perennis شناخته می‌شود و در اصل گونه‌ای بومی قاره اروپا و آسیای شرقی است که امروزه در نقاط مختلفی از دنیا تکثیر و پرورش داده می‌شود.

این گل را می‌توان در رنگ‌بندی بنفش، صورتی، آبی و سفید مشاهده کرد که گل‌های کوچکی داشته و از دسته گل‌های سمی نیست. ساقه‌ این گیاه بسیار باریک و ظریف رشد می‌کند و برگ‌هایی پهن و بیضی شکل روی آن وجود دارند. در قسمت انتهایی ساقه، گل کوچکی قرار خواهد داشت که یک قسمت کروی در مرکز آن و عموماً به رنگ زرد وجود دارد.

همه گونه‌های این گل تقریبا کوتاه قد به حساب می‌آیند و بیشترین رشد آن‌ها نهایتاً بین ۵ تا ۲۰ سانتی‌متر خواهد بود. البته بعضی گونه‌های وحشی نیز وجود دارند که ممکن است بیش از این مقدار رشد کنند و قد بلندتری داشته باشند.

 

تفاوت گل مینا و بابونه

بابونه گیاهی است که تقریباً همه ما آن را به عنوان یک گیاه دارویی و حتی یک دم کرده خوش طعم می‌شناسیم. شاید تا به حال گل بابونه و گل مینا را در کنار هم دیده باشید و این سؤال برای شما ایجاد شود که کدام یک بابونه و کدام گل مینا هستند؟

عمده تفاوتی که میان این دو گونه وجود دارد در مورد خواص دارویی و درمانی آن‌ها و همچنین نحوه‌ استفاده از آن‌ها خواهد بود. از نظر ظاهری اما ممکن است تشخیص آن‌ها کمی دشوار باشد. گل مینا گلبرگ‌ها پر تعدادتری دارد و می‌توان از این طریق تفاوت این دو را تشخیص داد.

از طرفی قسمت میانی و زرد رنگی که در هر دوی آن‌ها دیده می‌شود، ابعاد متفاوتی دارد. قسمت زرد رنگ در گل بابونه بزرگ‌تر و البته بسیار برجسته‌تر از گل مینا خواهد بود و عموماً از سطح گل ارتفاع بیش‌تری دارد.

 

 

انواع گل مینا

این گل نیز مانند گیاهان دیگر شامل گونه‌های مختلفی است. به طور کلی می‌توان این گل را به ۴ نوع مختلف تقسیم بندی کرد که فراوانی بیشتری دارند. در ادامه این ۴ گونه را معرفی خواهیم کرد:

۱. مینای ستاره‌ای

این خانواده که خود شامل ۱۸۰ زیرگونه متفاوت است، عموماً در تابستان یا پاییز شکوفا می‌شوند و مناظر بسیار زیبایی را خلق می‌کنند. این خانواده از گل مینا عموما در آسیا و اروپا دیده می‌شود و به رنگ‌های سوسنی، بنفش، سفید یا صورتی دیده می‌شود.

۲. مینای چمنی

یکی از گونه‌های گل مینا که مقاومت کمتری در برابر گرما و نور خورشید دارد، مینای چمنی است. این گل‌ها عموما سرما و دماهای پایین‌تر را ترجیح می‌دهند و همین نکته این امکان را ایجاد می‌کند تا بتوان آن‌ها را در محیط‌های سرد هم نگهداری کرد. مینای چمنی دو زیر گونه دارد که چمنی دسته بلندِ پرپر و پکوتاه قرمز و سفید نام دارند.

۳. مینای شترمرغی

همان‌طور که اشاره کردیم برخی گونه‌های این گل، رشد بیشتری دارند. مینای شترمرغی یک از این موارد است که تا ۷۰ سانتی‌متر رشد خواهد کرد و می‌توان از آن به عنوان یک شاخه گل زیبا استفاده کرد. این گونه، گل‌های بسیار زیبا و درشتی با رنگ‌های قرمز، صورتی، بنفش، آبی، سفید و شیری دارد.

۴. مینای آفریقایی

نیاز به آبیاری برای این گونه بسیار کمتر از دیگر گونه‌ها است و همین موضوع باعث شده تا در آفریقا رشد خوبی داشته باشند. از گل تا کنون ۵۰ زیرگونه مختلف تشخیص داده شده که تقریباً ۳۵ زیرگونه بومی آفریقا هستند و عموماً به صورت خودرو رشد می‌کنند.

مینای آفریقایی را با نام‌های داوودی آفریقایی، مینای رنگارنگ یا استئوسپرموم هم می‌شناسند و رنگ‌بندی کاملی دارد که از سفید و شیری تا صورتی و بنفش را شامل می‌شود.

 

 

شرایط نگهداری از گل مینا

شرایط نگهداری این گل در محیط آپارتمانی و خانه چندان دشوار نیست و تنها باید چند مورد خاص را مورد توجه قرار دهید. در صورت رعایت تمام این موارد گلی چند ساله خواهید داشت که برای مدت طولانی از سال گل‌های باز شده و شاداب دارد.

خاک

نکته مهم در مورد کاشت هر نوع گیاهی در گلدان این است که از خاک مناسب استفاده شود. به خاکی مناسب گفته می‌شود که زهکشی خوب و مواد مغذی کافی داشته باشد. گل مینا نیز از این قاعده مستثنی نبوده و بهتر است در ترکیبات خاک آن حتماً از پرلیت و کوکوپیت استفاده شود.

اگر زهکشی خاک گل مینا به اندازه کافی خوب نباشد، به مرور زمان ریشه‌ها ضعیف شده و توان جذب آب را نخواهند داشت. در نهایت باید اشاره کنیم که خاک مناسب این گل باید دارای ph خنثی یا روبه اسیدی باشد.

آبیاری

آبیاری منظم یکی از مهمترین مواردی است که می‌تواند این گل را همیشه سرحال و شاداب نگه‌ دارد. بر خلاف گونه شترمرغی این گل که در برابر کم آبی مقاوم است، دیگر گونه‌ها در این مورد بسیار حساس هستند. باید دقت داشته باشید که گیاه هیچ زمان کم آبی نکشد و همواره خاکی مرطوب داشته باشد.

البته باید در نظر داشته باشید که با آبیاری بیش از اندازه می‌توانید سبب پوسیدگی ریشه آن شوید و باید برنامه مشخصی برای آبیاری این گل داشته باشید.

نور

گل‌دهی مناسب و به موقع و همچنین شادابی گلبرگ‌های این گل تا حد زیادی به میزان نور بستگی دارد. به طور متوسط این گل در طول روز بین ۳ تا  ۴ ساعت نور مفید و فیلتر شده نیاز دارد. در میانه روز و زمانی که آفتاب با شدت می‌تابد، باید گل را در مکانی قرار دهید که در مقابل تابش مستقیم نور خورشید قرار نگیرد.

کوددهی

در مورد این گل باید دقت داشته باشید که نیاز چندانی به کود ندارد. با این وجود بهتر است از آغاز بهار تا زمان باز شدن گل‌ها به طور مرتب و ماهیانه دو بار به آن کود ملایمی داده شود.

 

 

کاشت و تکثیر گل مینا

به طور کلی برای تکثیر یا کاشت گل مینا می‌توانید از ۳ روش استفاده کنید.

۱. کاشت بذر گل مینا

اولین روش کاشت استفاده از بذر این گیاه است. البته این روش به زمان زیادی نیاز خواهد داشت. برای کاشت بذر گل مینا مراحل زیر را دنبال کنید:

• گلدان کوچکی را انتخاب و آن‌ را با خاک سبک و غنی از مواد آلی پر کنید.
• بذر گل مینا را از مراکز مطمئن تهیه و از داشتن قوه نامیه بذر اطمینان حاصل کنید.
• بذر گل مینا را در عمق دو تا سه سانتی‌متری از سطح خاک بکارید. اگر از گلدان‌های کوچک فانتزی استفاده کرده‌اید، در هر گلدان یک بذر بکارید و اگر از گلدان‌های مستطیلی شکل مخصوص تراس استفاده می‌کنید، حداقل فاصله بین دانه‌ها را ۲۴ سانتی‌متر در نظر بگیرید.
• برای زهکشی بهتر می‌توانید، دو یا سه سوراخ در کف گلدان‌ها ایجاد کنید، زیرا تجمع و باقی ماندن آب در گلدان باعث از بین رفتن و پوسیده شدن ریشه‌های گل خواهد شد.
• بعد از کاشت بذر، خاک را به طور کامل آبیاری کنید و گلدان‌ها را در معرض نور مستقیم خورشید قرار دهید.
• گل‌های مینا برای رشد، به نور کامل خورشید نیازمند هستند و لازم است، حداقل چهار ساعت در روز در برابر نور خورشید قرا گیرند.
• گلدان‌ها را دو تا سه بار در هفته آبیاری کنید و قبل از هر بار آبیاری دقت کنید که خاک گلدان خشک باشد.
• حدود ۵ الی ۱۰ روز بعد بذرها سبز می‌شوند و گیاه شما در اوایل تابستان به گل خواهد رفت.

لازم به ذکر است، اکثر انواع گل مینا دائمی یا سه ساله بوده و برای سال‌های بعد هم باقی می‌ماند و هر سال گل می‌دهد.

۲. قلمه زدن گل مینا

روش دوم که در آن می‌توانید از قلمه گیاه استفاده کنید تا حدی آسان‌تر خواهد بود. قلمه جدا شده از گل مادر باید حداقل ۱۰ سانتی‌متر طول داشته باشد و در بستری مناسب از خاک کمپوستی کاشته شود.

۳. تکثیر گل مینا با ریشه

یک روش دیگر نیز برای تکثیر این گل وجود دارد که بریدن و تقسیم بخشی از ساقه و ریشه گیاه خواهد بود. در این روش بخشی از ساقه را به همراه ریشه جدا کنید و در خاک معمولی بکارید. استفاده از این روش تنها هر دو یا چهار سال یک بار ممکن است. بهترین زمان برای انجام آن اواحر پاییز و اوایل بهار خواهد بود.

 

 

خواص درمانی گل مینا

علاوه بر زیبایی، این گل خواص دارویی و درمانی زیادی دارد که بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از این گیاه دارویی به نام اپو کپسول تهیه می‌شود که بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی گرم از روغن آن را شامل می‌شود. به علاوه در ترکیبات این گل، اسیدهای چرب مورد نیاز برای بدن انسان وجود دارند که سبب رشد و تکثیر سلول‌ها می‌شوند.

در ادامه ۳ مورد از مهم‌ترین کاربردهای درمانی آن را مشاهده می‌کنید:

• پماد موضعی ساخته شده از این گل در درمان و کنترل هر گونه حساسیتی کارآمد است.
• مورد استفاده در سندرم پیش قاعدگی
• درمان مناسبی برای بی اشتهایی یا کم اشتهایی

 

سخن آخر

گل مینا یکی از گیاهانی است که در برابر هجوم کنه‌، پشه، حلزون یا شته‌ها حساس است و در صورت مشاهده هر یک، باید در کوتاه‌ترین درمان را شروع کنید. یکی از راه‌هایی که می‌توان گل مینا را در مقابل بسیاری از بیماری‌ها مقاوم کرد، این است که هیچ‌گاه برگ‌های آن را در آبیاری خیس نکنید.