نویسنده: زهرا متقی
بروزرسانی: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱
ستاره | سرویس مذهبی – انسان‌ها همواره نیازمند خداوند متعال بوده و هستی مستقلی از او ندارند و این وابستگی و نیاز به خداوند را در هر لحظه‌ای حس می‌کنند. یکی از راه‌های در میان گذاشتن این احساس عجز، نیازمندی و کوچکی در برابر خداوند، خواندن مناجات المفتقرین است که به همین موضوع می‌پردازد. در این نوشته شما را با این مناجات آشنا می‌کنیم. با ما همراه باشید.
درباره مناجات المفتقرین
مناجات المفتقرین یازدهمین مناجات از مناجات‌های پانزده‌گانه نقل‌شده از امام سجاد (ع) است. این مناجات از منابع «الصحیفة الثانیة السجادیة»، «بحارالانوار» و «مفاتیح الجنان» نقل شده است. هر یک از این پانزده مناجات موضوعاتی محوری دارند که بیشتر مناجات حول محور آن‌هاست. موضوعات محوری این مناجات عبارتند از:
- فقر و نیازمندی انسان به خداوند در تمام وجوه و جوانب
- اعتراف به ناچیز بودن انسان در مقابل خداوند
- برآورده شدن نیازهای انسان تنها با لطف و مرحمت الهی
لازم به ذکر است که علامه مجلسی در کتاب «بحار الانوار» روز خواندن این مناجات را روز دوشنبه تعیین کرده است. {مجلسى، بحار الأنوار، ج ۹۱، ص ۱۴۹}
فایل صوتی مناجات المفتقرین
متن مناجات المفتقرین
اِلهى كَسْرى لا يَجْبُرُهُ اِلاَّ لُطْفُكَ وَ حَنانُكَ،
وَ فَقْرى لايُغْنيهِ اِلاَّ عَطْفُكَ وَ اِحْسانُكَ،
وَ رَوْعَتى لا يُسَكِّنُها اِلاَّ اَمانُكَ،
وَ ذِلَّتى لا يُعِزُّهآ اِلاَّ سُلْطانُكَ،
وَ اُمْنِيَّتى لا يُبَلِّغُنيهآ اِلاَّ فَضْلُكَ،
وَ خَلَّتى لا يَسُدُّها اِلاَّ طَوْلُكَ،
وَ حاجَتى لا يَقْضيها غَيْرُكَ،
وَ كَرْبى لا يُفَرِّجُهُ سِوى رَحْمَتِكَ،
وَ ضُرّى لا يَكْشِفُهُ غَيْرُ رَاْفَتِكَ،
وَ غُلَّتى لا يُبَرِّدُها اِلاَّ وَصْلُكَ،
وَ لَوْعَتى لا يُطْفيها اِلاَّ لِقآؤُكَ،
وَ شَوْقى اِلَيْكَ لا يَبُلُّهُ اِلَّا النَّظَرُ اِلى وَجْهِكَ،
وَ قَرارى لا يَقِّرُّدُونَ دُنُوّى مِنْكَ
وَ لَهْفَتى لا يَرُدُّها اِلاَّ رَوْحُكَ،
وَ سُقْمى لا يَشْفيهِ اِلاَّ طِبُّكَ،
وَ غَمّى لا يُزيلُهُ اِلاَّ قُرْبُكَ،
وَ جُرْحى لا يُبْرِئُهُ اِلاَّ صَفْحُكَ،
وَرَيْنُ قَلْبى لا يَجْلُوهُ اِلاَّ عَفْوُكَ،
وَ وَسْواسُ صَدْرى لا يُزيحُهُ اِلاَّ اَمْرُكَ
فَيا مُنْتَهى اَمَلِ الْأمِلينَ،
وَ يا غايَةَ سُؤْلِ السَّآئِلينَ،
وَ يا اَقْصى طَلِبَةِ الطَّالِبينَ،
وَ يا اَعْلى رَغْبَةِ الرَّاغِبينَ،
وَ يا وَلِىَّ الصَّالِحينَ وَ يا اَمانَ الْخآئِفينَ،
وَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ،
وَ يا ذُخْرَ الْمُعْدِمينَ، وَ يا كَنْزَ الْبآئِسينَ،
وَ يا غِياثَ الْمُسْتَغيثينَ، وَ يا قاضِىَ حَوآئِجِ الْفُقَرآءِ وَ الْمَساكينَ،
وَ يا اَكرَمَ الْأَكْرَمينَ، وَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ،
لَكَ تَخَضُّعى وَ سُؤالى، وَ اِلَيْكَ تَضَرُّعى وَ ابْتِهالى،
اَسْئَلُكَ اَنْ تُنيلَنى مِنْ رَوْحِ رِضْوانِكَ،
وَ تُديمَ عَلَىَّ نِعَمَ امْتِنانِكَ
وَ ها اَنَا بِبابِ كَرَمِكَ واقِفٌ،
وَ لِنَفَحاتِ بِرِّكَ مُتَعَرِّضٌ،
وَ بِحَبْلِكَ الشَّديدِ مُعْتَصِمٌ، وَ بِعُرْوَتِكَ الْوُثْقى مُتَمَسِّكٌ،
اِلهى اِرْحَمْ عَبْدَكَ الذَّليلَ،
ذَاالّلِسانِ الْكَليلِ وَ الْعَمَلِ الْقَليلِ،
وَ امْنُنْ عَلَيْهِ بِطَوْلِكَ الْجَزيلِ،
وَ اكْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّكَ الظَّليلِ
يا كَريمُ يا جَميلُ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
ترجمه مناجات المفتقرین
خدایا! شکست مرا جز لطف و مهر تو چیزی جبران نکند
و نداری‌ام را جز توجه و احسان تو برطرف نسازد
و هراس و وحشتم را جز امان تو آرام نکند
و خواری‌ام را جز سلطنت تو به عزت مبدل نسازد
و جز فضل تو چیزی مرا به آرزویم نرساند
و فقر و احتیاجم را جز احسان تو پر نکند
و حاجتم را جز تو برنیاورد
و گره از گرفتاری‌ام جز رحمت تو نگشاید
و درماندگی‌ام را جز مهر تو برطرف نکند
و سوز دلم را جز وصل تو فرو ننشاند
و شعله درونم را جز لقاء تو خاموش نسازد
و بر آتش اشتیاقم جز نظر به جلوه‌ات چیزی آب نریزد
و قراری ندارم جز در نزدیکی تو
و حسرت و افسوسم را جز نسیم جانبخش رحمتت باز نگرداند
و دردم را جز طبابت تو درمان نکند
و اندوهم را جز قرب تو نزداید
و زخمم را جز گذشت تو التیام نبخشد
و زنگ دلم را جز عفو تو پاک نکند
و اندیشه‌های باطل درونم را جز فرمان تو برطرف نکند
پس ای منتهای آرزوی آرزومندان
و ای سرحد نهایی خواسته درخواست‌کنندگان
و ای آخرین مرحله مطلوب طلب‌کنندگان
و ای بالاترین خواهش خواهشمندان
و ای سرپرست شایستگان و ای امان‌بخش ترسناکان
و ای اجابت‌کننده دعای درماندگان
و ای ذخیره نداران و ای گنج مستمندان
و ای فریادرس فریادخواهان و ای برآرنده حاجات فقیران و بیچارگان
و ای بزرگوارترین بزرگواران و ای مهربان‌ترین مهربانان
به درگاه تو است فروتنی و خواسته‌ام و به سوی تو است زاری و ناله‌ام
از تو خواهم که مرا به نسیم جانبخش خوشنودی‌ات برسانی
و نعمت‌هایی را که از روی امتنان به من دادی ادامه دهی
و من هم‌اکنون به در خانه کرمت ایستاده
و خود را در معرض وزش نسیم‌های رحمتت قرار داده
و به رشته محکمت چسبیده و به دستاویز محکمت چنگ زده‌ام
خدایا ترحم کن به این بنده ذلیلت
که زبانش کند و عملش اندک است
و بر او به وسیله احسان فراوانت منت بنه
و او را در زیر سایه پایدارت بِبَر!
ای بزرگوار! ای زیبابخش! ای مهربان‌ترین مهربانان!
سخن پایانی
انسان‌ها هیچ استقلالی در هیچ امری از پروردگار خود ندارند، در تمام وجوه، سراپا نیازمند اویند و این نیاز به مرحمت او را در مناجات‌ها با او در میان می‌گذارند و از او می‌خواهند که به ایشان توفیق بندگی را اعطا کند. مناجات المفتقرین، مناجاتی است که از امام سجاد (ع) نقل شده است و مضمون محوری آن همین امر است. اگر علاقه دارید که با دیگر مناجات‌های امام سجاد (ع) نیز آشنا شوید، خواندن مطالب «مناجات المتوسلین» و «مناجات المحبین» را به شما توصیه می‌کنیم.
همچنین شما می‌توانید نظرات خود درباره این نوشته را با ما و دیگر همراهان ستاره به اشتراک بگذارید.
