دعای روز چهارم ماه رمضان

[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”” txt_align=”right” style=”3d” add_button=”bottom” btn_title=”اعمال روز چهارم ماه رمضان” btn_color=”sky” btn_align=”center” btn_link=”url:https%3A%2F%2Fsetare.com%2Ffa%2Fnews%2F22012%2F%25D8%25A7%25D8%25B9%25D9%2585%25D8%25A7%25D9%2584-%25D8%25B1%25D9%2588%25D8%25B2-%25DA%2586%25D9%2587%25D8%25A7%25D8%25B1%25D9%2585-%25D9%2585%25D8%25A7%25D9%2587-%25D8%25B1%25D9%2585%25D8%25B6%25D8%25A7%25D9%2586-%25D8%25AF%25D8%25B1-%25D9%2585%25D9%2581%25D8%25A7%25D8%25AA%25DB%258C%25D8%25AD-%25D8%25A7%25D9%2584%25D8%25AC%25D9%2586%25D8%25A7%25D9%2586%2F|target:_blank”]

دعای روز چهارم ماه رمضان با معنی

اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِكَ وَ أَذِقْنِی فِیهِ حَلاوَةَ ذِكْرِكَ وَ أَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَدَاءِ شُكْرِكَ بِكَرَمِكَ وَ احْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِكَ وَ سِتْرِكَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ

خدای من؛ در این روز مرا در جهت برپایی امر دینت نیرو ده و شیرینی یادت را به من بچشان و به کرمت مرا برای ادای شکرت مهیا ساز و مرا با محافظت و پرده پوشیت حفظ فرما ای بینا ترین بینندگان.

[/vc_cta][/vc_column][/vc_row]

فایل صوتی دعای روز چهارم ماه رمضان

استوری دعای روز چهارم ماه رمضان

اگر دوست دارید که دعای روز چهارم ماه رمضان را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید، می‌توانید از عکس و ویدئوهای زیر که در ابعاد استاندارد استوری برای واتساپ و اینستاگرام ساخته شده است، استفاده کنید.

⏬ برای دانلود استوری بالا کلیک کنید.

تفسیر دعای روز چهارم ماه رمضان

آیت‌الله مجتهدی تهرانی

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح دعای روز چهارم ماه رمضان درباره «اللهمّ قوّنی فیهِ علی إقامَةِ أمْرِکَ» می‌گوید: خدایا به من قوه بده تا در ماه رمضان بتوانم به خوبی عبادت و امر تو را اطاعت کنم، عبادت قوه می‌خواهد و قوه عبادت غیر از قوه جسمانی است.

وی ادامه داد: امام علی (ع) نمی‌توانست نان خشک را بشکند؛ اما قلعه خیبر را فتح کرد، پرسیدند که یا علی (ع) تو شجاعی و قلعه خیبر را فتح کردی، چگونه است که نمی‌توانی نان خشک را بشکنی؟ و در پاسخ فرمود: «فتح قلعه خیبر به قوه روحانی بود که متفاوت از قوه جسمانی است. قوه ولایت و قوه روحانی و قوه ولایتی با قوه بدن فرق دارد و من قوه بدن ندارم.» ممکن است شخصی ۶۰ سال سن داشته باشد؛ اما قوه عبادتش از جوانان بیشتر باشد.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه افزود: باید دعا کنیم که در ماه رمضان خدا به ما قوه عبادت عطا کند، در دعای کمیل هم آمده که خدایا قوه بده به من با جوارحم در خدمت تو باشیم.

وی بی‌توجهی به عبادت را باعث بی‌برکتی زندگی عنوان می‌کند و می‌گوید: در این دعا می‌خوانیم «واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ» یعنی خدایا شیرینی عبادت را به ذائقه ما بچشان تا قرائت دعاهای افتتاح و کمیل و توسل و روزه و نماز به ما مزه کند.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی درباره ذکر «وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ» می‌گوید: خدایا به کرمت کاری کن که من ادای شکرت را بکنم، شکر خدا، تنها گفتن الهی شکر نیست، اگر من از نعمت‌های خدا به جا استفاده کنم، خدا را شکر کرده‌ام، اگر چشمم نامحرم را نبیند و گوشم آواز حرام نشود، نعمت چشم و گوش را به جا آورده‌ام.

وی همچنین درباره «واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ» می‌گوید: خدایا در این ماه رمضان من را از انجام گناه حفظ کن، مردم این را می‌خوانند، اما معنی‌اش را نمی‌دانند، باید این دعا برای مردم معنا شوند. روایت است که اگر گناه بو داشت، دو نفر پیش هم نمی‌نشستند و اگر مردم از عیب هم با خبر بودند، کسی مرده‌ای را دفن نمی‌کرد.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه می‌گوید: ایمان هم «بو» دارد. پیامبر اسلام (ص) وارد خانه شد و گفت: «من بوی اویس را می‌شنوم»، اویس چون مادرش اجازه نداده بود، منتظر نماند تا پیامبر (ص) به مدینه باز گردد؛ اما بوی خوشش در منزل پیامبر (ص) مانده بود.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه می‌گوید: قدیم همه مردم زیبا بودند، چون همه اهل نماز شب بودند و چهره‌ای نورانی داشتند، اما الآن چون نماز شب نمی‌خوانند، چهره‌ها به زیبایی گذشته نیست. این استاد اخلاق در پایان سخنان خود درباره «یا أبْصَرَ النّاظرین» می‌گوید: ای خدا که از همه کسانی که نظر می‌کنند، تو بصیرتر و بیناتری، ای خدایی که تو بینا به همه اعمال ما هستی، به ما توفیق بده که در ماه رمضان گناه نکنیم، به حفظ و ستر خودت.

شرحی دیگر بر دعای روز چهارم ماه رمضان

در شرحی دیگر بر دعای روز چهارم ماه رمضان آمده است:

۱) اللهم قونی فیه اقامه امرک “خدایا مرا در این روز برای اقامه و انجام فرمانت قوت بخش”.

امام زین العابدین علیه السلام در دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه چنین با خداوند مناجات می فرمایند؛ “واعنا علی صیامه” یعنی “خدایا مرا برای روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان یاری فرما” که اگر به مفهوم آن توجه نماییم می بینیم اولا به پا داشتن روزه در ماه مبارک رمضان همان اقامه امر خداوند در این ماه می باشد، آن هم روزه واقعی که در دعای روز اول ماه رمضان مختصرا در مورد آن شرحی داده شد، که مجددا برای فهم بیشتر، اشاره می نماییم به ادامه دعا که آن حضرت می فرمایند:

“بکف الجوارح عن معاصیک” یعنی “ما را یاری کن تا بتوانیم اعضای بدن خود را از آلوده شدن به گناه و آنچه مورد پسند تو نیست بازداریم” که این قسمت از دعا نیز نشان دهنده این است که روزه واقعی تنها پرهیز از خوردن و آشامیدن نیست؛ بلکه تمام اعضا و جوارح انسان باید روزه دار باشد و امر به روزه نیز از طرف خداوند امر به روزه واقعی می‌باشد، ثانیا برای انجام دادن هر امری نیاز به نیرو و قوه الهی داریم چرا که “لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم” “نیست نیرو و قوتی مگر (از طرف) خداوند بلند مرتبه و بزرگ” و اگر خداوند در این امر ما را یاری نکند به واقع ما در انجام اعمال (چه عبادی و غیر عبادی) با شکست مواجه خواهیم شد. پس در این روز از خداوند می خواهیم که ما را در انجام اوامرش نیرو و قوت بخشیده و یاریمان نماید…

۲) و اذقنی فیه حلاوه ذکرک “و حلاوت و شیرینی ذکرت را به من بچشان”

اگر انسان حلاوت و شیرینی عبادت و بندگی خداوند را نچشد مفهوم عبادت و بندگی و ذکر و یاد خدا را نمی‌تواند درک کند و از تاثیرات آن در حیات دنیا و آخرت محروم می‌ماند، به طوری که اگر انسان بتواند این مفهوم را درک کند که هنگامی که به یاد خداوند بلند مرتبه می‌باشد خداوند نیز او را یاد می‌کند و بدون واسطه خواسته‌های او را می‌شنود و اجابت می نماید، آنگاه است که می‌تواند بفهمد چقدر راز و نیاز با خدایی که به سرعت صدای بندگان خویش را شنیده و آنها را اجابت می کند.

شیرین و دلرباست، چرا که خداوند فرموده است: “واذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوه الداع اذا ادعان…”و هنگامی که بنده های من از من (راجع به من) سئوال می‌کنند بگو که همانا من نزدیک (آنها) هستم (به طوری که) اجابت می‌کنم خواسته درخواست کنندگان را هنگامی که (چیزی از من) می‌خواهد” پس در این روز از خداوند می‌خواهیم که حلاوت و شیرینی راز و نیاز با خودش را بر ما بچشاند…

۳) واوزعنی فیه لاداء شکرک بکرمک “و مرا در این روز برای ادای شکرت به کرمت مهیا ساز”

خداوند در قرآن می فرماید: “واشکرولی و لا تکفرون” مرا شکر کنید و کفر نورزید” که با توجه به این آیه باید بگوییم منظور از شکر نعمت‌های الهی آن نیست که دائما به زبان بگوییم “خدایا شکر” بلکه شکر واقعی نعمت آن است که از نعمت‌های الهی که به ما ارزانی داشته و انعام فرموده است در مسیر طاعت و بندگی‌اش استفاده کنیم نه در راه معصیت و نافرمانی، که قسم اول آن یعنی طاعت و بندگی (شکر نعمت) و قسم دوم معصیت و نافرمانی (کفران نعمت) الهی می‌باشد که در این روز از خداوند می‌خواهیم ما را برای ادای شکر نعمت‌هایش یاری نموده و آماده سازد…

۴) و احفظنی فیه بحفظک و سترک یا ابصر الناظرین” “و مرا در این روز به حفظ و پرده پوشیت (از گناهان) محفوظ بدار (و گناهان انجام داده مرا بپوشان) ای بیناترین بینایان”

هنگامی که انسان به خداوند توکل نموده و امور خود را به خداوند بسپارد آنگاه است که خداوند او را از تسلط یافتن شیطان بر او حفظ می نماید و هنگامی که انسان از وسوسه های شیطانی محفوظ بماند دیگر گناهی از او سر نخواهد زد و دیگر آن که خداوند ستارالعیوب است یعنی عیوب انسانها را که سرچشمه از خطا و گناهان آنان دارد، می‌پوشاند مگر اینکه انسان خود پرده دری نموده و بر اثر اصرار بر گناه و خطا، عیوب خود را برای دیگران آشکار سازد.

پس در این روز از خداوندی که بیناترین بینایان است و بر اعمال ما نظارت دارد می خواهیم که ما را از انجام گناهان و پرده دری گناهان محفوظ بدارد.