بیوگرافی غلامحسین لطفی؛ اصلان در خانه به دوش

ستاره | سرویس چهره‌ها – غلامحسین لطفی بازیگر توانا و پیشکسوت سینما و تلویزیون است. یکی از نقش‌های به یاد ماندنی و خوب آقای لطفی، با حضورش در سریال خانه به دوش به کارگردانی رضا عطاران رقم خورد که در نقش اصلان و در کنار حمید لولایی، مریم امیر جلالی و … ایفای نقش کرد. حضور آقای لطفی در برنامه “چهل تیکه ” و گله و شکایتش از بی محبتی مردم حواشی زیادی را در فضای مجازی به دنبال داشت. در ادامه با بیوگرافی و فعالیت‌های این هنرمند توانا و حواشی زندگی ایشان آشنا خواهید شد.

 

 

بیوگرافی غلامحسین لطفی

غلامحسین لطفی متولد ۲۰ آبان ۱۳۲۸ در قزوین، بازیگر سینما و تلویزیون است. وی مدرک کارشناسی ارشد بازیگری و کارگردانی از دانشکده هنر‌های زیبا دانشگاه تهران و دکتری افتخاری تئاتر دارد. آقای لطفی علاوه بر بازیگری دستی هم در نویسندگی و کارگردانی دارد.

 

ازدواج و خانواده

آقای لطفی تا کنون ازدواج نکرده و مجرد است. او می‌گوید:” با حقوقی که از وزارت ارشاد می‌گیرم زندگی ام را می‌گذرانم، من تنها هستم، اما به همکارانم فکر می‌کنم که همسر و فرزند دارند و بیکاری زندگی آن‌ها را با مشکلات زیادی روبرو کرده است. ارتباطم با همه قطع شده است. خیلی وقت است که فعالیت هنری ندارم و متاسفانه کسی از من سراغی نمی‌گیرد، ارتباطم با همه قطع شده و در حال حاضر در قزوین زندگی می‌کنم. “ وی پدر و مادرش را سال‌ها پیش از دست داده است.

 

 

شروع فعالیت

آقای لطفی اولین بار در سال ۱۳۵۰ وقتی ۲۲ سال سن داشت با سریال دلیران تنگستان وارد تلویزیون شد و فعالیت سینمایی اش را با فیلم صبح خاکستر به کارگردانی تقی مختار در سال ۱۳۵۶ آغاز کرد. پس از آن در بیش از ده‌ها فیلم سینمایی و تلویزیونی حضور پیدا کرد و با بازی‌های خوب تلویزیونی اش در ذهن همه جاودانه شد.

 

نویسندگی و کارگردانی

در سال ۱۳۵۷ در سن ۲۹ سالگی نویسندگی و کارگردانی فیلم سرخپوست‌ها را با بازی اصغر همت، پرویز فنی زاده و مرحوم کیومرث ملک مطیعی بر عهده گرفت. پس از انقلاب در سال ۱۳۶۴ فصل اول و دوم سریال آئینه را کارگردانی کرد.

 

 

فعالیت بعد از انقلاب

در سال ۱۳۶۰ سه سال پس از انقلاب در فیلم رسول پسر ابوالقاسم به کارگردانی داریوش فرهنگ بازی کرد و یک سال پس از آن توانست با گذراندن واحد‌های باقی مانده مدرک فوق لیسانس خود را بگیرد.

 

آقای لطفی از فیلم سرخ‌پوست‌ها می‌گوید

((در سال‌های دانشجویی دوست داشتم بازیگر بشوم. به خیابان ارباب جمشید رفت و آمد پیدا کردم و کم‌کم تماشای عشق فیلم‌هایی که از شهرستان به تهران می‌آمدند و در میان سیاهی‌لشکر‌ها برای خودشان جایی باز می‌کردند یکی از اصلی‌ترین روزمرگی‌هایم شد. ماندگار شدم. بین‌شان ماندم و زندگی کردم و یادداشت برداشتم. دیگر چهره‌های اصلی‌شان هم من را کاملاً می‌شناختند. کریم ۴۱، حسن دکتر یا چیچو. سه‌چهار بار با سیاهی‌لشکر‌ها سر صحنه هم رفتم. مینی‌بوس می‌آمد و همه‌شان تا جایی که می‌توانستند خودشان را جا می‌دادند و به کافه‌ها یا محل فیلم‌برداری می‌رفتند. آن‌هایی که باقی می‌ماندند برای هم خاطره تعریف می‌کردند و از شب‌های قبلی می‌گفتند.))

 

 

گله و ناراحتی آقای لطفی در برنامه چهل تیکه

غلامحسین لطفی که مدتی از تلویزیون و سینما دور شده بود، در برنامه چهل تیکه شبکه نسیم حضور پیدا کرد که در پایان این برنامه به خاطر حضورش با عصا بغضش ترکید و گفت:” چرا من باید با عصا اینجا نشسته باشم و خجالت بکشم؟ دوست ندارم مردم من را اینطور ببینند. چون از من یک خاطره دیگری دارند و این بد است که من را با عصا ببیند. “ او خاطر نشان کرد که “من هیچی‌ام نشده است، اما همه فکر می‌کنند من نیستم و نابود شده‌ام. “ وی علاوه بر خودش از فراموشی و بی مهری نسبت به دیگر بازیگران اشاره کرد و گفت: “ برای مثال، رضا بابک، بازیگر بزرگی است و مثل او کم داریم، چرا باید او در خانه بنشیند. فوق‌لیسانس هنر‌های زیبا دارد و درس تئاتر را خوانده است. چرا کسی به او زنگ نمی‌زند سراغش نمی‌رود. مثل رضا بابک زیاد داریم. “

 

علت کم کاری و بیماری

آقای لطفی به خاطر حادثه‌ای که در سریال بایرام به کارگردانی مسعود نوابی، نویسندگی علی خودسیانی و تهیه‌کنندگی محمد صالحیان برایش رخ داد هر دو پایش شکست و از کمر دچار آسیب شد. او پس از گذشت چند سال از این حادثه هنوز گرفتار است و با عصا راه می‌رود.

 

 

فعالیت‌های غلامحسین لطفی

کار‌های سینمایی

• ۱۳۹۵ – خفگی (فریدون جیرانی)
• ۱۳۹۲ – معراجی‌ها (مسعود ده نمکی)
• ۱۳۹۲ – زنان ونوسی، مردان مریخی (کاظم راست گفتار)
• ۱۳۸۸ – بعد از ظهر سگی (مصطفی کیایی)
• ۱۳۸۶ – تسویه حساب (تهمینه میلانی)
• ۱۳۸۴ – قتل آنلاین (مسعود آب پرور)
• ۱۳۸۳ – عروس فراری (بهرام کاظمی)
• ۱۳۸۳ – من بن لادن نیستم (احمد طالبی نژاد)
• ۱۳۷۹ – شیفته (محمدعلی سجادی)
• ۱۳۷۷ – بازیگر (محمدعلی سجادی)
• ۱۳۷۵ – شب روباه (همایون اسعدیان)
• ۱۳۷۵ – هتل کارتن (سیروس الوند)
• ۱۳۷۴ – مرد آفتابی (همایون اسعدیان)
• ۱۳۷۳ – بوی خوش زندگی (ابوالحسن داودی)
• ۱۳۷۳ – در کمال خونسردی (سیامک شایقی)
• ۱۳۷۳ – دیوانه وار (کامران قدکچیان)
• ۱۳۷۳ – سمفونی تهران (کامران قدکچیان)
• ۱۳۷۲ – هبوط (احمدرضا معتمدی)
• ۱۳۷۲ – نیش (همایون اسعدیان)
• ۱۳۷۱ – اتل متل توتوله (محمد جعفری هرندی)
• ۱۳۷۰ – سیرک بزرگ (اکبر خواجویی)
• ۱۳۷۰ – جیب‌بر‌ها به بهشت نمی‌روند (ابوالحسن داودی)
• ۱۳۶۹ – پرده آخر (واروژ کریم‌مسیحی)
• ۱۳۶۹ – علی و غول جنگل (بیژن بیرنگ، مسعود رسام)
• ۱۳۶۷ – سرب (مسعود کیمیایی)
• ۱۳۶۰ – جاده (محمدعلی سجادی)
• ۱۳۶۰ – رسول پسر ابوالقاسم (داریوش فرهنگ)
• ۱۳۵۸ – جنگ اطهر (محمدعلی نجفی)
• ۱۳۵۷ – سرخ‌پوست‌ها (غلامحسین لطفی)
• ۱۳۵۶ – صبح خاکستر (تقی مختار)

شبکه نمایش خانگی

• ۱۳۹۴-آشوب (کاظم راست گفتار)

کار‌های تلویزیونی

• ۱۳۹۳ – ما فرشته نیستیم (فلورا سام)
• ۱۳۹۳ – معراجی‌ها (مسعود ده نمکی)
• ۱۳۹۲ – پژمان (سروش صحت)
• ۱۳۹۲ – بچه‌های نسبتاً بد (سیروس مقدم)
• ۱۳۹۰ – پنجره (قدرت‌الله صلح میرزایی)
• ۱۳۸۹ – ساختمان پزشکان (سروش صحت) حضور افتخاری
• ۱۳۸۷ – دیدار (سید جواد هاشمی)
• ۱۳۸۵ – بایرام (مسعود نوابی)
• ۱۳۸۳ – پول کثیف (جواد افشار)
• ۱۳۸۳ – خانه به دوش (رضا عطاران)
• ۱۳۸۳ – غریبانه (قاسم جعفری)
• ۱۳۸۲ – رؤیای ناتمام (جواد اردکانی)
• ۱۳۸۰ – دردسر‌های طلایی (شاپور قریب)
• ۱۳۷۹ – نود شب (مهران مدیری)
• ۱۳۷۸ – دلبر آهنی (مهدی صباغ‌زاده)
• ۱۳۷۸ – شب روباه (همایون اسعدیان)
• ۱۳۷۷ – ماجرا‌های خانواده تمدن (غلامعباس قنبری)
• ۱۳۷۵ – ضیافت (حسین فرخی)
• ۱۳۷۵ – سیاه، سفید، خاکستری (سیامک شایقی)
• ۱۳۷۵ – برگ سبز (علی شوقیان)
• ۱۳۷۵ – به رنگ صدف (عباس رنجبر)
• ۱۳۷۰ – این خانه دور است (بیژن بیرنگ، مسعود رسام)
• ۱۳۶۹ – مش خیرالله صندوقچه اسرار (حسین فردرو)
• ۱۳۶۹ – آذرستان (امیرهوشنگ دانایی)
• ۱۳۶۸ – هزاران برگ و هزار رنگ (حسین فردرو)
• ۱۳۶۷ – هشدار‌های پلیس (محسن شاه‌محمدی)
• ۱۳۶۶ – درخت دوستی (سعید خاکسار)
• ۱۳۶۳ – پیدایش صهیونیسم (ناصر یوسفی‌نژاد)
• ۱۳۶۳ – امیر کبیر (سعید نیکپور)
• ۱۳۶۱ – محله برو بیا (داریوش مودبیان)
• ۱۳۶۱ – شاه‌شکار (سعید نیک‌پور)
• ۱۳۵۶ – مستنطق (شاپور قریب)
• ۱۳۵۲ – دلیران تنگستان (همایون شهنواز)

کارگردانی

• ۱۳۷۴ – پاک‌باخته
• ۱۳۶۴ – آئینه
• ۱۳۵۷ – سرخ‌پوست‌ها

نویسندگی

• ۱۳۸۲ – ماهی طلایی من (جلال نعیمی)

 

 

سخن آخر

در این مقاله بیوگرافی غلامحسین لطفی را مطالعه کردید. خوب است بدانید که در سال ۱۳۹۴ آقای لطفی جزو ۱۸ هنرمندی بود که نشان درجه ۱ هنری معادل دکترا از وزارت ارشاد اسلامی گرفت. از دیگر هنرمندانی که دکتری افتخاری دارند می‌توان هدیه تهرانی، کیانوش عیاری، جهانبخش سلطانی و رضا کیانیان را نام برد. شما چه دیدگاهی راجع به کار‌های آقای لطفی دارید؟ لطفا نظرات خود را با ما و دیگر مخاطبان ستاره در میان بگذارید.