تعطیلی روز شهادت امام حسن عسکری (آغاز امامت امام زمان)

نمایندگان در صحن علنی مجلس با حذف تعطیلی روز هشت ربیع‌الاول یعنی روز شهادت امام حسن عسکری (ع) و آغاز ولایت امام زمان (عج) با ۱۱۷ رای موافق، ۶۲ رای مخالف، ۹ رای ممتنع از مجموع ۲۲۸ نماینده حاضر در صحن و ۱۸۸ رای مؤخوذه مخالفت کردند.

 

 

تعطیلی روز شهادت امام حسن عسکری

مصوبه تعطیلی هشتم ربیع‌الاول که به عنوان بند (ح) ماده ۳۷ قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور مصوبه دهم بهمن ماه سال ۹۵ بود، به اعتقاد برخی از نمایندگان بار مالی داشته و همچنین موجب می‌شود تا یک جشنی را که در گذشته بعد از این روز تعطیل توسط برخی در داخل کشور برگزار می‌شد، اختلاف میان شیعه و سنی بیاندازد، بر این اساس مطهری نماینده مردم تهران طرح حذف این بند را به مجلس ارائه کرد که مورد مخالفت نمایندگان قرار گرفت، بر این اساس این تعطیلی همچنان در تقویم باقی می‌ماند.

 روز شهادت امام حسن عسکری (ع) برابر است با  ۸ ربیع الاول در تقویم قمری و ۲ مهر ۱۴۰۲ در تقویم شمسی 
این روز در تقویم کشور ایران تعطیل است

امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۶۰ هجری در سامرا به شهادت رسید. درباره روز شهادت امام حسن عسکری بین مورخین اختلاف است. برخی روز هشتم ربیع الاول و برخی روز اول این ماه را روز شهادت آن حضرت می‌دانند. از سوی دیگر برخی می‌گویند امام در روز جمعه در ۲۸ سالگی به شهادت رسیده و برخی معتقدند در روز چهار شنبه ۸ ربیع الاول در ۲۹ سالگی به شهادت رسیده‌اند. بنا به این روایت، امام حسن عسکری، بعد از پدرش، امام هادی علیه السلام، پنج سال و هشت ماه و سیزده روز عمر کرده است.

 

ولادت

منابع غالبا ولادت امام حسن عسکری را در ربیع الثانی سال ۲۳۲ در مدینه گفته اند اما در روز آن اختلاف دارند روز دهم یا هشتم یا چهارم ربیع الثانی تاریخ هایی است که ذکر شده است. ابن خلّکان تولد ایشان را روز پنجشنبه یکی از ماه‌های سال ۲۳۱ دانسته و قول دیگری را نیز که ششم ربیع الآخر سال ۲۳۲ می‌باشد، نقل کرده است.

منابع نام مادر آن حضرت را حُدَیث یا حدیثه گفته اند. برخی منابع نیز سلیل را به عنوان نام ایشان مطرح نموده اند که ممکن است لقب او باشد. در ستایش این بانو در روایتی از قول امام علی النقی علیه السلام آمده است: سلیل مسلولة من الآفات و العاهات و الأرجاس و الأنجاس (سلیل از آفت‌ها، گزندها، پلیدی‌ها و ناپاکی‌ها محفوظ است‏.)

 

امامت امام حسن عسکری علیه‌السلام

امام حسن عسکری علیه السلام ۲۲ سال از دوران زندگی‌اش را با پدر بزرگوارش سپری کرد و با شهادت پدرش در سال ۲۵۴ق به امامت رسید، امامت ایشان، شش سال بیش‌تر به طول نیانجامید، ولی در این زمان کوتاه حوادث مهمی رخ داد. اهمیت دوران امامت ایشان زمانی آشکار می‌شود که به مسئله غیبت و اهمیت آن پی ببریم، چرا که حضرت باید در این مدت کوتاه مقدمات لازم برای انتقال شیعه از مرحله حضور به مرحله غیبت را فراهم می‌کرد.

 

 

شهادت امام حسن عسکری (ع)

در خصوص نحوه به شهادت رساندن امام حسن عسکری(ع) باید گفت که در طول دوران خلفای عباسی چون معتز و مهتدی آنان همواره تلاش‏هایی را در جهت از میان برداشتن امام انجام دادند که به خواست الهی این تلاش ها بی ثمر ماند اما در دوران معتمد عباسی به دلیل افزایش نفوذ و محبوبیت امام حسن عسکری(ع) در جامعه و توجه روز افزون مردم به ایشان، معتمد به شدت نگران شده و هنگامی که مشاهده می‏ کند زندان و اختناق نه تنها از عظمت ایشان نمی‏ کاهد بلکه بالعکس به محبوبیت ایشان می‎ افزاید به شیوه دیرینه خود یعنی به شهادت رساندن امام در حالی که شش سال بیشتر از امامت ایشان سپری نشده بود مبادرت می‏ کند.

فرزند عبیدالله بن خاقان می گوید روزی برای پدرم ( که وزیر معتمد عباسی بود ) خبر آوردند که ابن الرضا – یعنی  حضرت امام حسن عسکری – رنجور شده ، پدرم به سرعت تمام نزد خلیفه رفت و خبر را به خلیفه داد. خلیفه پنج نفر از معتمدان و یاران مخصوص خود را با او همراه کرد. یکی از ایشان نحریر خادم بود که از محرمان خاص خلیفه بود، خلیفه به آنها دستور داد که خانه حضرت را زیر نظر بگیرند، و بر احوال آن حضرت مطلع گردند و طبیبی را مقرر کرد که هر بامداد و پسین نزد آن حضرت برود، و از احوال او آگاه شود.

بعد از دو روز برای پدرم خبر آوردند که مرض امام حسن عسکری(ع) سخت شده است، و ضعف بر او مستولی گردیده. پدرم سوار بر مرکب شد و نزد آن حضرت رفت و اطبا را – که عموما اطبای مسیحی و یهودی در آن زمان بودند – امر کرد که از خدمت آن حضرت دور نشوند و قاضی القضات (داور داوران) را طلبید و گفت ۱۰ نفر از علمای مشهور را حاضر گردان که پیوسته نزد آن حضرت باشند و این کارها را برای  آن می کردند که آن زهری  که به آن حضرت داده بودند بر مردم معلوم نشود و نزد مردم ظاهر سازند که آن حضرت به مرگ خود از دنیا رفته است. سرانجام امام حسن عسکری (ع) در روز جمعه هشتم ماه ربیع الاول سال ۲۶۰ در سن ۲۸ سالگی به شهادت رسیدند.

 

 

وقتى که امام حسن عسکرى (ع) رحلت کرد، یارانش در خانه آن حضرت جمع شدند تا بر او نماز بخوانند، جعفر کذّاب هم آمد تا بر آن حضرت نماز بخواند و شیعیان حضور داشتند که ناگهان دیدند جوانى آمد و دامن جعفر را گرفت و او را از کنار پدرش دور کرد و بر پدرش نماز خواند و مردم نیز با او خواندند و جعفر مبهوت و حیران مانده بود و نمى‏توانست حرف بزند. وقتى که از نماز بر پدرش فارغ شد از میان مردم بیرون آمد و رفت و ناپدید شد و نفهمیدند که از کدام سو رفت. بعد از اقامه نماز بر پیکر حضرت، امام حسن عسکری (ع) را در همان خانه‏ اى که در سامرا پدرش در آن دفن شده بود دفن گردید.

 

کلام آخر

فرارسیدن ایام شهادت امام حسن عسکری را به تمام شیعیان جهان تسلیت می‌گوییم. همچنین شما می‌توانید در این ایام با انتخاب تصویر پروفایل شهادت امام حسن عسکری یا انتشار احادیث امام حسن عسکری حضور فعالی در شبکه‌های اجتماعی داشته باشید.