ستاره | سرویس سلامت – انبه ممکن است در برخی از افراد واکنشهای آلرژیک ایجاد کند، اگر چه احتمال آن بسیار کم است. آلرژی و حساسیت به انبه بیشتر به صورت بثورات پوستی ظاهر میشود که معمولا در پاسخ به پوست کندن ایجاد میشوند. اگر به انبه حساسیت دارید، در صورت عدم تماس با پوست، میتوانید آن را مصرف کنید. با این حال، برخی از آلرژیهای انبه به قدری شدید هستند که فرد مجبور است به کلی از مصرف آن اجتناب کند.
علائم حساسیت به انبه
دو نوع حساسیت به انبه وجود دارد. نوع اول بثورات است و دیگری واکنش شدید آنافیلاکسی است در طی آن، علائم بیشتر در اطراف دهان ظاهر میشوند.
۱. بثورات پوستی ناشی از انبه
بثورات ناشی از انبه که درماتیت تماسی نامیده میشود، رایجترین پاسخ آلرژیک به انبه است. بثورات معمولا لبها و پوست اطراف دهان را درگیر میکنند، اما میتوانند روی نواحی دیگر بدن از جمله انگشتان و دستها نیز تأثیر بگذارند. توجه به این نکته ضروری است که ممکن است تا دو روز بعد از تماس با انبه، بثورات پوستی رخ ندهد. این واکنش، هیپرسنسیویتی نوع چهار نامیده میشود.
هرچه بیشتر پوست در معرض انبه قرار بگیرد، بثورات سریعتر ظاهر شده و شدیدتر میشوند. علائم درماتیت تماسی ناشی از انبه شامل قرمزی، خارش، تورم و پوستهپوسته شدن پوست است. ممکن است تاولهایی که شبیه به بثورات پیچک سمی است نیز ایجاد شوند. معمولا پوست انبه است که باعث بثورات میشود. در واقع، بسیاری از افرادی که بعد از خوردن انبه دچار درماتیت یا اگزما پوستی میشوند، در صورت قطع مصرف انبه هیچ علائمی را تجربه نمیکنند. بثورات ناشی از انبه معمولا بعد از پوست کندن انبه یا تماس با برگهای انبه ایجاد میشوند، زیرا خود گیاه حاوی اوروشیول است، مادهای که به طور معمول باعث ایجاد بثورات میشود.
۲. واکنش آنافیلاکسی
گاهی اوقات، حساسیت به انبه میتواند از بثورات سطحی فراتر رود و یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند که با گلو درد، تورم، تغییر فشارخون و مشکل در تنفس همراه است. بعضی از افراد ممکن است به میوه یا مغز انبه واکنش آلرژیک نشان دهند، اگرچه این مورد به مراتب کمتر از حساسیت به پوست انبه است.
علت آلرژی به انبه
پیچک سمی، بلوط سمی، سماق سمی و روغن موجود در تیره پسته (Anacardiaceae) همگی حاوی اوروشیول هستند. این روغن هنگام تماس میتواند باعث ایجاد واکنشهای آلرژیک شود. اوروشیول همچنین در شیره، پوست، ساقه و برگ انبه نیز یافت میشود. بنابراین، همانطور که تماس با پیچک یا بلوط سمی ممکن است باعث ایجاد بثورات پوستی آلرژیک در برخی از افراد شود، قرار گرفتن در معرض انبه نیز ممکن است واکنش مشابهی ایجاد کند.
تشخیص
وقتی علت و تأثیر مشخصی وجود داشته باشد، بیشتر افراد میتوانند بگویند آلرژی غذایی دارند. اگر قبل از ایجاد بثورات، انبه خورده باشید، ممکن است ارتباط واضحی بین این دو ببینید. در صورت بروز بثورات، باید سریعا به پزشک مراجعه کنید تا علت را تشخیص دهد، به ویژه اگر بثورات سریعا در حال بدتر شدن باشند. چندین آزمایش برای شناسایی علل آلرژی پوست وجود دارد. از جمله این آزمایشها میتوان به تست پوستی پچ (Patch) اشاره کرد که میتواند آلرژن را تائید کند. اگر همزمان از بیماری پوستی دیگری مانند اگزما یا پسوریازیس رنج میبرید، تست خون (radioallergosorbent test (RAST ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد. اگرچه در بیشتر موارد، آزمایش پوستی گزینهای دقیقتر، سریعتر و ارزانتر است.
درمان و پیشگیری
جلوگیری از تماس با پوست انبه معمولاً یک روش مؤثر برای جلوگیری از بثورات است. اگر در حال گسترش واکنشهای آنافیلاکتیک هستید، ممکن است نیاز باشد قلم خودکار اپی پن را همراه خود داشته باشید، زیرا نمیتوان به طور قطع گفت که آیا غذاهای آماده حاوی موادی هستند که به آنها حساسیت دارید یا خیر. واکنش آنافیلاکتیک میتواند خطرناک باشد و نیاز به درمان فوری دارد. به طور معمول، بعد از گذشت چند روز بثورات پوستی بهبود مییابند. کرمهای ضد خارش بدون نسخه ممکن است برخی از ناراحتیها را تسکین دهند، اما معمولاً خود این بثورات را از بین نمیبرند.
درمان درماتیت تماسی
درماتیت تماسی اطراف دهان ناشی از واکنش به اوروشیول، ممکن است به استروئیدهای موضعی با دوز کم پاسخ دهند. اگر بثورات درمانی ادامه یابد، پزشک ممکن است درمان با پردنیزولون (استروئید گرفته شده توسط دهان) را در نظر بگیرد.
نکته پایانی
اگر بعد از مصرف هر نوع غذا، متوجه علائم مشکوکی شدید، حتما قبل از خوردن غذاهای مشکوک بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. در مورد حساسیت به انبه باید از تماس با انبه و همچنین پیچ سمی، بلوط سمی و سایر مشتقات تیره پسته خودداری کنید. شایان ذکر است پسته و بادام زمینی نیز حاوی اوروشیول هستند و میتوانند واکنشهای مشابهی ایجاد کنند. شما چه تجربهای از حساسیت به انبه دارید؟ دیدگاهها و تجربیاتتان را با ما و دیگر مخاطبان ستاره درمیان بگذارید.