دلنوشتهها و متون ادبی فراوانی برای همه کسانی که دلتنگ حرم امام رضا (ع) هستند، ولی نمیتوانند که از نزدیک حرم علی بن موسی الرضا (ع) را زیارت کنند، نوشته شده است. این مقاله به مجموعهای از متن کوتاه و بلند، شعر در مورد کبوتر حرم امام رضا و نیز اشعار تک بیتی و دوبیتی در وصف دلتنگی امام رضا (ع) اختصاص داده شده است. از این متنها میتوانید در قالب استوری، کپشن یا وضعیت واتساپ استفاده نمایید.
متن دلتنگی امام رضا (ع) بلند
قلبم را دوباره نجوایی شیرین در بر گرفته ومن در کنار جوی رویاهایم به افقهای دور مینگرم آنجا که در گوشه گوشه حرمت سبز لایزال الطاف الهی را با چشم، به وضوح میتوان دید!
☆☆☆
ای قرار لحظه هایم! ای امام رئوف، ای محبوب دلها … این بار از خستگی قد خم کرده ام وشانه هایم دیگر تاب این سنگینی گناه را ندارد.
☆☆☆
ای ضامن آهو! مگر میتوان دل از تو برید وقتی که از شرم، هیچ چاقویی به قصد بریدن از ضامن خارج نمیشود!
☆☆☆
ای امام رئوف از دور سلام، به امید این که کبوتر حرم سلام من و تمام عاشقانتان را به بارگاه مطهرتان برساند.
☆☆☆
یا رضا! مرا با درختان بلوط نسبتی است. با چشمهها قرابتی، تو ضامنم باش، آهو بودنم را چارهای میاندیشم.
☆☆☆
متن دلتنگی امام رضا (ع)
☆☆☆
آقای غریب نوازان، رضا! تو مهربانترین خورشید آشنای این دیار پر از غربتی که از سایهات به خدا میرسیم.
☆☆☆
دلتنگ زیارت امام رئوف هستم، دلتنگ صحن گوهر شاد هستم. آتش سقاخانه را دارم. آقاجان یک کلمه، فقط بطلب.
☆☆☆
کبوتر دل، بهانه کنان به سوی حرم تو پر میکشد؛ و به سوی دانههای مِهری میرود، که برایش میپاشی.
☆☆☆
دلم کمی هوای لطیف میخواهد، فقط کمی کمی عطر زعفران، کمی رزق حضرتی، چند رج تسبیح شاه مقصود، و چند دانه فیروزه شیخ شوشتری، دلم حرم میخواهد. راستش، دلم عشق میخواهد. اصلاً دلم یک امام میخواهد. همه را انکار میکنم، دلم تو را میخواهد یا امام رضا (ع)
☆☆☆
یا امام رضا! هیچگاه شوق پروانه بودن را از بالهای شکستهام نگیر! به گل وجودت قسم، چرخیدن به ضریح قدست تنها پناهی است که میتوانم به امیدش پرهای سوختهام را راهی آنجا کنم.
☆☆☆
متن دلتنگی امام رضا (ع)
☆☆☆
امام من دستان تهی ام را دخیل پنجره فولادتان میبندم. نمیگویم راه نشانم دهید. دستانم گرفته و در راهم آورید.
☆☆☆
ای اختر تابناک لطف خدا بر تارک شرق! از چشمه قدمگاه تو امید و رحمت بر این دیار جاری است. ما را در بال بال زدن کبوتران حرمت، پاک و لایق منتظربودن منجی غربا کن.
☆☆☆
حسرتم چشم به در دلتنگی میماند، به برم بیا امشب، چشمانم تفنگی است در آرزوی آهو. نگاهم که میکنی، کبوتر لرزانی در جغرافیای روحم شعله میکشد. آهویی در سایه سارانم خطوط آبی را تا پلکهای تو جاده میکشد.
☆☆☆
رضا جان! سالهاست که وقتی دلم برای خدا تنگ میشود، کبوتر باران زده و بیپناه نگاهم پر میگیرد به سمت خورشید طلایی گنبدت مولا.
☆☆☆
رضا جان! از پر چین امیدهایت چتری برایم بفرست! من خیس دلتنگیهایت شدهام. ای هشتمین بهانه دور از من! هر جای این گسترهی خاکی بروم، یادت مرا پیدا میکند.
آیا میدانید نحوه خواندن نماز شب تولد امام رضا (ع) چگونه است؟
متن دلتنگی امام رضا (ع) کوتاه
باز هم زائرت نیستم، از دور سلام. السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیه سلام.
☆☆☆
فقیر آمدم و دل شکسته پرسیدم: مگر که شاه خراسان گدا نمیخواهد؟
☆☆☆
و هفتهای است که ظرف نباتمان خالی است و چای میخورم و حسرت خراســـان را.
☆☆☆
دلتنگم و دوست دارم بیایم با کوله بارم تا بگویمت که تمام دار و ندارم همین است.
☆☆☆
یا امام رضا علیه سلام: نظری کن به دلم، حال دلم خوب شود.
☆☆☆
متن دلتنگی امام رضا (ع)
☆☆☆
جز یاد تو در خاطر من نگذردای جان. یا امام رضا (ع)
☆☆☆
دلتنگ زیارتم، گفتم رضا و دلم تا حرم رسید.
☆☆☆
یا امام رضا! عشقی که در گنبد طلای تو گم شده، پیدا شدنی نیست.
☆☆☆
یک روز به زیارتت میآیم و دلم را به پنجرهی فولادیت میبندم و منتظر میمانم تا نگاهم کنی یا امام رضا
☆☆☆
دلم برای تو تنگ است ایها السلطان. السلام و علیک یا علی بن موسی الرضا علیه السلام
☆☆☆
متن دلتنگی امام رضا (ع)
☆☆☆
کاش دلم را بال و پری بود به اندازهی پرواز کبوتر روی حرم طلای عشق
☆☆☆
یا امام رضا دلم هوای تو کرده شه خراسانی
☆☆☆
دلتنگم، دیدار تو درمان من است یا رضا (ع)
تک بیتی دلتنگی امام رضا (ع)
تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی مرا غم ببرد
☆☆☆
خدا چه کرد با مشت خاک وجودت
که جز گلاب نمیآید بویی از این کویت
☆☆☆
من پشت در حرم چنان میمانم
شاید که کبوتری ضمانت بکند
☆☆☆
متن دلتنگی امام رضا (ع)
☆☆☆
سلام! ضامن آهو، دلِ شکسته من
به پای بوس نگاهت، غریب میآید
☆☆☆
میون دستام یه کیسه گندم
همه امیدم به شماست امام هشتم
☆☆☆
گویند زیارت تو حج فقر است
بر گنبد و بارگاهت از دور سلام
☆☆☆
گرچه آهو نیستم، اما پر از دلتنگی ام
ضامن چشمان آهوها، به دادم میرسی؟
☆☆☆
زائری بارانی ام، آقا به دادم میرسی؟
بی پناهم خسته ام تنها، به دادم میرسی؟
دوبیتی دلتنگی امام رضا (ع)
بالاتر از پریدن پرهاست بام تو
ماها نمیرسیم به شان مقام تو
خم میشود تمام دنیا برابرت
ای احترام آل عبا احترام تو
☆☆☆
باید هزار بار نشست و بلند شد
وقتی که میرسند بزرگان به نام تو
دل همیشه غریبم هوایتان کرده است
هواى گریه پایین پایتان کرده است
☆☆☆
شعر دلتنگی امام رضا (ع)
☆☆☆
خورشید به من بتاب و تطهیرم کن
آیینه کن و بشکن و تکثیرم کن
یک بار سر سفره لطف و کرمت
بنشانم و یک عمر نمک گیرم کن
☆☆☆
یا امام رضا دلم هوای تو کرده شه خراسانی…
چه میشود که بیایم حرم به مهمانی؟
دلم زکثرت زشتی بریده آقاجان
عنایتی که بیایم، تویی که درمانی
☆☆☆
بلیط ماندن است مانده روی دستهای من
در این همهی مسافر حرم نبود جای من؟
رفیق عازم سفر، فقط «درود» را ببر
سفارش مریض حضرت امام را ببر
☆☆☆
شوق دیدارم من
تا صبح بیدارم من
طبیب اگر امام رضاست
همیشه بیمارم من
☆☆☆
از حریمت به سفر باید رفت
سیر نادیده سحر باید رفت
عازم شهر و دیارم هســتم
لیک دل را به ضریحت بستم
☆☆☆
باید به پای عکس ضریحت بلند شد
شوخی که نیست صحبت سلطان قلبهاست
از هر طرف که رد بشوم باز خاطرم
در گیر سمت و سوی خراسان قلبهاست
☆☆☆
دل من گم شد، اگر پیدا شد
بسپارید امانات رضا
و اگر از تپش افتاد دلم
ببریدش به ملاقات رضا
☆☆☆
دوبیتی دلتنگی امام رضا (ع)
☆☆☆
دوباره این دل تنگم بهانه میگیرد
زسوز عشق غریبت زبانه میگیرد
کبوتران دلم از کران آبیها
حریم عشق تورا آشیانه میگیرد
حرف آخر
دوستدان امام رضا (ع) از دوری حرم و صحن و سرای ایشان، سفره دل خود را در قالب زمزمههای عاشقانه بیان کرده و با جملاتی زیبا ابراز دلتنگی میکنند. برخی نیز از عکس نوشته ولادت امام رضا برای استفاده به عنوان عکس پروفایل شبکههای اجتماعی در ایام ولادت بهره میبرند. اگر شما نیز شعر، دلنوشته یا متنی کوتاه جهت بیان دلتنگی خود از امام هشتم دارید، لطفاً آن را در قسمت ارسال نظر به اشتراک بگذارید.
بدون نام
چه شود مارا هم بطلبی اقا ما هم دل داریم درد داریم ما هم به خدا اعتقاد داریم مگر نه اینکه شما آمد اید برای خدا مگر نه اینکه شما واسطه انسانها و خوایید اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجه
فاطمه موسوی
نمیدانم از چه بگویم از مهربانی بینهایتت؟ از بخشندگیت؟از مهمان نوازیت؟اگر بخواهم از همه شان بگویم آنقدر زمان میخواهم؛آنقدر صفحه میخواهم برای نوشتنشان.وقتی به ضریحت نگاه میکنم دلم پر میکشد به خراسان به حرمت.دلم میخواهد تا عمر دارم گوشه ای از حرمت بنشینم و به ضریحت چشم بدوزم آنقدر به ضریحت نگاه کنم تا جز به جز ضریحت را در ذهنم حک کنم.وقتی به حرمت می آیم همه چیز را فراموش میکنم غم هایم را؛درد هایم را؛دل نگرانی هایم را؛همه و همه را فراموش میکنم.اصلا مگر میتوان فراموش نکرد؟حال و هوای حرم آنقدر به آدم حال خوب منتقل میکند که خود به خود تمام درد هایت و غم هایت از یادت میروند.کاش می شد کبوتر حرمت شویم و هر روز و هرساعت و هر دقیقه بر فراز حرمت پرواز کنیم و از هوای حرمت نفس بکشیم.اکنون این روز ها حرف جاری بر زبانم یک چیز است : آقا بطلب دلم حرم میخواهد
زینب
عالی