ستاره | سرویس اخبار – مرضیه اوجی شاعر و خواهر وی با تأیید این خبر، گفت: برادرم حدود یک سال پیش دچار شکستگی دنده شد و پس از بهبود نسبی، دچار عارضه کبدی شد.
وی افزود: ماهها بود که با پرستار از این شاعر برجسته ایران نگهداری میکردیم؛ اما متأسفانه دیشب او را از دست دادیم.
منصور اوجی در حالی در هفته شیراز از دنیا رفت، که «شیراز» یکی از بنمایههای اصلی شعری او بود و در سال ۱۳۹۸ نیز مجموعه شعرهای او با عنوان «کجاهای جهانهای شیراز» منتشر شد. آخرین کتاب وی با عنوان «یک عمر شاعری» نیز برنده جایزه کتاب سال استان فارس شده است.
وی از دوستان نزدیک سیمین بهبهانی و سیمین دانشور بود. نامهنگاریهای خاطرهانگیز اوجی با این دو ادیب فقید در کتابی به نام «۱۱۰ نامه به دو سیمین» منتشر شده است. منصور اوجی از تأثیر گذاران شعر نیمایی در ایران بوده و بیش از ۳۰ مجموعه شعر از او راهی بازار نشر شده است.
این شاعر با اشعار کوتاه در فضای ادبی کشور شناخته شده و با مجموعه «کوتاه مثل آه» و «شعرهایی به کوتاهی عمر» در این حوزه مورد توجه است. وی در عرصه رباعی نیز طبعآزمایی کرده و دفتر شعر «حالی است مرا» را به یادگار گذاشته است.
“باغ شب”، “خواب درخت و تنهایی زمین”، “شهر خسته”، “این سوسن است که میخواند”، “مرغ سحر”، “صدای همیشه”، “خوشا تولد” و “پرواز و شعرهای مصری” آثار این شاعر به شمار میرود.
دو شعر از منصور اوجی:
«در شط کیهانی چه رازی است؟
در پشت / پستوهای آن دستی است در کار؟
کین شاهکار یکه را در کار کرده است؟
این پولکان بیشمار
این کهکشان
این بیکران را؟»
***
«با در بسته چه خواهی کار کرد
دست تنها، شب بارانی؟
نه به جیب تو، کلیدی هست
نه به فریاد تو، آوایی
تویی وُ دام چه بایدها.
.
با در بسته چه خواهی کرد
شب باران، شب ویرانی؟»
منابع: ایمنا، ایسنا