ستاره | سرویس مد و پوشاک – لباس محلی مازندرانی مردانه، تن پوش ویژهای برای مردان این خطه است. این لباسهای محلی مردانه بر اساس نوع کار (کشاورزی یا دامداری) و نوع فصل (سرد یا گرم) تغییر میکند و این عوامل، به وجود آورندهی تنوع در لباسهای محلی هستند. لباسهای مردان مازندرانی، طراحی و رنگبندی مردانه و پوشیدهای دارد که همچون لباسهای محلی مازندرانی زنانه نشانی از فرهنگ پر صلابت مازندران است. در این مطلب علاوه بر معرفی قسمتهای مختلف این لباسها، مجموعه تصاویری از آنها را برای شما قرار دادهایم. با ما همراه باشید.
لباس محلی مازندرانی مردانه
۱. کلاه
- کلاه نمدی: کلاهی است که برای فصل زمستان مورد استفاده قرار میگیرد. این کلاه از پشم حلاجی شده تهیه میشود.
- کلاه گوشی: این نوع کلاه در قسمت پشت و دو گوش به حالت بر گشته است. به همین دلیل این اسم را برای آن گذاشته اند.
- پوستین کلاه: این کلاه برای رمه گردانان بیشترین کاربرد را دارد. بهترین نوع این کلاه از پوست بره تازه است.
- شب کلاه: کلاهی از جنس پشم و شبیه به کاسه است. این کلاه برای خانه و هنگام خواب استفاده میشود.
- کلاه سنگسری: کلاهی شبیه به کاسه است که قسمت درونی آن دارای عرقچین بوده و سطح آن روزنه دارد. جنس این کلاه نیز از پشم است.
- مندل: به دستاری گفته میشود که شبیه به عمامه بوده و دنباله آن به قسمت پشت گردن آویزان میشود. جنس مندل نخی است.
۲. تن پوش
- جومه یا جامه: به پیراهن مردانه گفته میشود که برای هر فصلی مناسب است. جنس این پیراهن از کرباس چیت، چلوار یا ابریشم است.
- چوخت، قبا یا کولک: به کت پشمی ساده و تیره رنگ گفته میشود. این کت در فصل زمستان و روی جامه استفاده میشود.
- سرداری یا علیجه: به لباسی گفته میشود که از کت معمولی بلندتر و قد آن تا نزدیک زانو است. این لباس را دامادها و خانوادههای مرفه استفاده میکنند.
- لباده: به تن پوش بلندی گفته میشود که روی کمر آن شالی به نام کمر شال بسته میشود. جنس لباده از فاستونی یا کرباس است و جنس کمر شال از ابریشم یا پشم تهیه میشود.
- شولا: لباسی بلند برای استفاده چوپانها در شب است. جنس شولا پشمی است.
- بوشلوق: از این تن پوش نیز چوپانها استفاده میکنند. بوشلوق از جنس نمد تهیه میشود و آستینهای بلندی دارد.
- پستک: تن پوشی گشاد شبیه به جلیقه ساده که از شولا و بوشلوق کوتاهتر است و از نمد تهیه میشود.
- نیم تنه: جلیقهای با یقه گرد یا هفت است که قسمت جلوی آن دکمه میخورد.
۳. پاپوش
- تمان یا پشمبال: شلواری از جنس کرباس یا چوقاست که الگویی ساده دارد و در کمر آن به جای کش از بند کمر استفاده میشود. رنگ این شلوار آبی یا سیاه است.
- جرب: جورابی است که چوپانها استفاده میکنند.
- کوش: نوعی کفش با کف نازک از چوب افرا یا ملیچ است.
- چوموشک یا چموشک: نوعی کفش است که کفی آن از چرم گاو درست شده و دارای پاشنه نعل آهنی است. این نوع کفش تا مچ پا بوده و برای همه فصول قابل استفاده است.
- چاروق: این نوع کفش چرمی، سنتیترین کفش خطه مازندران به شمار میرود. چاروق بندهای بلندی دارد که دور پا بسته شده و معمولا با پاتوئه استفاده میشود.
مجموعه تصاویر مدلهای لباس محلی مازندرانی مردانه
۷. پاپوش و کفش سنتی مردان مازندرانی
۸. جلیقههای جلوباز، کلاه، پاپوش، شال کمر و جامه سنتی
۹. جلیقه زیپ دار و شلوار و پاپوش و کلاه سنتی