راه های درمان لکنت زبان کودکان در خانه

متخصصان هنوز نمی‌تواند با اطمینان بگویند که علت لکنت زبان در کودکان چه می‌تواند باشد، اما بسیاری باور دارند که اختلال گفتاری به عنوان یک نتیجه از عوامل مختلف رخ می‌دهد. این عوامل ممکن است است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشند:

بیشتر متخصصان معتقدند که ژنتیک یک عامل موثر در ایجاد لکنت زبان است. یکی از اعضای خانواده ۶۰ درصد از مبتلایان به این اختلال گفتاری، از لکنت زبان رنج می‌برند.

بسیاری از کودکان در طول رشد خود، حدود ۱۸ ماهگی تا ۲ سالگی یک دوره از لکنت زبان را سپری می‌کنند، چرا که آن‌ها در این مدت در حال یادگیری مهارت‌های زبانی هستند. این نوع لکنت زبان معمولا موقتی است.

تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به این اختلال، زبان را متفاوت از کسانی که اختلال گفتاری ندارند پردازش می‌کنند. در برخی موارد، به نظر می‌رسد که مشکل به انتقال زبان از مغز برمی گیرد، اما دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چرا این اتفاق رخ می‌دهد.

پیش‌تر تصور بر این بود که علت لکنت زبان طولانی مدت، مسائل روانی هستند، اما خوشبختانه این موضوع دیگر مورد تایید نیست. با این حال، عوامل روانشناختی می‌توانند لکنت زبان را در افرادی که از قبل به آن مبتلا هستند بدتر کند. برای مثال، استرس، خجالت و تنش می‌تواند باعث تشدید لکنت شود، اما این موارد را نمی‌توان لکنت زبان دانست. 

فردی که لکنت دارد، اغلب کلمات یا بخش‌هایی از کلمات را تکرار می‌کند و برخی از آوا‌ها را کش می‌دهد. او برای شروع برخی کلمات دچار مشکل می‌شود. بعضی از افراد ممکن است در شروع صحبت پرتنش عمل کنند، مدام پلک بزنند یا احساس لرزش در لب‌ها و فک داشته باشند.
به گفته انجمن آمریکایی گفتار – زبان – شنوایی، برخی از افرادی مبتلا به لکنت، هنگام صحبت به شدت دچار تنش می‌شوند و ممکن است حتی در طول حرف زدن تنفس نکنند، در نتیجه صحبت آن‌ها کاملا مسدود و متوقف شود.
مسدود شدن صحبت یعنی فرد زبان و لب را برای بیان یک کلمه آماده می‌کند، اما هیچ صدایی از آن خارج نمی‌شود. این ممکن است چند ثانیه طول بکشد و هیچ صدایی شنیده نشود. گاهی اوقات فرد ممکن است برای جلوگیری از تاخیر در شروع یک صحبت از یک تکه کلام یا یک آوای معمول مثل اممم…، مثلا، منظورم اینه که، خب و غیره استفاده کند.
به طور کلی علائم رایج لکنت زبان عبارتند از:

برخی جنبه‌های لکنت زبان برای همه واضح است، اما این مشکل وجوه دیگری نیز دارد که برای بسیاری شناخته شده نیستند. برای تشخیص جامع و مطمئن، بیمار باید توسط یک پاتولوژیست زبان گفتار (SLP) مورد بررسی قرار گیرد.

پاتولوژیست انواع مشکلاتی که فرد هنگام صحبت کرن دارد و دفعاتی که این مشکل رخ می‌دهد را یاداشت می‌کند. همچنین نحوه‌ رویارویی فرد با این مشکلات نیز در طول معاینه مورد بررسی قرار می‌گیرند.
SLP ممکن است با توجه به سن و سابقه پزشکی فرد برخی ارزیابی‌های دیگری مانند اندازه گیری سرعت گفتار و مهارت‌های زبانی را نیز انجام دهد و تمام داده‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کند. در نهایت با اطلاعاتی که به دست آمده است، متخصص تشخیص می‌دهد که آیا اختلالی در سلاست گفتار فرد وجود دارد یاخیر. درصورت تشخیص اختلال پزشک تعیین می‌کند که این مشکل تا چه حد بر توانایی عملکرد فرد و فعالیت‌های روزانه او تاثیرگذار خواهد بود.
تشخیص این موضوع که لکنت زبان کودکان کوتاه مدت است یا بلند مدت، اهمیت بسیاری دارد. با انجام آزمایشات و بعضی مشاهدات، می‌توان با دقت بالایی این موضوع را مشخص کرد. در کودکان در سن‌های بالاتر و بزرگسالان، ارزیابی‌ها با هدف سنجش شدت اختلال و تاثیرات آن بر توانایی فرد برای برقراری ارتباط و عملکرد مناسب در فعالیت‌های روزانه انجام می‌گیرند.

راه های درمان لکنت زبان کودکان در خانه

 

۱. با کودک شمرده صحبت کنید

 

۲. سوالاتی که از کودک می‌پرسید را کاهش دهید

 

۳. از زبان بدن و حرکات صورت کمک بگیرید

 

۴. در طول روز زمانی تنها به کودک اختصاص دهید

 

 

۵. اعضای خانواده را تشویق کنید به کودک گوش دهند

 

۶. شیوه‌ ارتباط با فرزند را تحت نظر بگیرید

 

۷. به کودک انتقال دهید که او را همانطور که هست می‌پذیرید

 

زمان مراجعه به پزشک

 

سخن پایانی

برگرفته از: medicalnewstoday، webmd، stutteringhelp