آیا استفاده از انسولین در بدنسازی مفید است یا خیر؟

 

ستاره | سرویس ورزش – انسولین هورمونی است که به دلیل سطح بالای قند از پانکراس ترشح می‌شود. کاربرد اصلی انسولین، ثابت نگه داشتن سطح قند در بدن است. انسولین در بدنسازی نیز کاربرد دارد. این ماده را تا حدودی می‌توان با استروئید مساوی دانست. در ادامه نگاه نزدیک‌تری به کاربرد و روش استفاده انسولین در بدنسازی می‌اندازیم.

در حقیقت، زمانی که سطح گلوکز بالا است، انسولین با افزایش ظرفیت گلوکز، به بدن نیروی حیات و بقا می‌بخشد. مزیت استفاده از انسولین در حجیم شدن این است که می‌توان انرژی و نیروی بیشتری را برای انجام ورزشی عالی و طولانی به دست آورد. در حالی که این امر می‌تواند به محیط آنابولیک در بدن کمک کند، اما در واقع می‌تواند باعث بروز آسیب بیشتر نیز شود.

افراد دیابتی نمی‌توانند خودشان انسولین تولید کنند. به همین دلیل یا باید از انسولین ساخته شده استفاده کرده یا تولید انسولین را از طریق رژیم غذایی کنترل کنند. در صورتی که شما دیابتی نباشید، استفاده غیر ضروری از انسولین منجر خواهد شد که پانکراس، تولید منظم انسولین را متوقف کند. فکر می‌کنید اثر ثانوی این موضوع چه خواهد بود؟ در جواب باید گفت که شما در اصل تبدیل به یک فرد دیابتی خواهید شد.

متاسفانه، در دنیای بدنسازی، انسولین به راحتی در دسترس است. بدنساز‌ها قبل از مسابقات بدنسازی، از انسولین برای حجیم سازی استفاده کرده و آن را یک بار در روز تزریق می‌کنند.
یکی از اصلی‌ترین کاربردهای انسولین در بدنسازی تغذیه و رشد علات است. انسولین، ماهیچه‌های بدن را به شدت با قند تغذیه می‌کند. افزایش قند باعث افزایش زمان تمرین خواهد شد و در عین حال به ظرفیت انتقال انسولین نیز آسیب خواهد رساند. به هیچ وجه از مواد مصنوعی در برنامه بدنسازی خود استفاده نکنید. در زمان تمرین، تنها به نیروی بدنی خود تکیه کنید. آسیب‌های ناشی از استفاده از موادی مانند انسولین بیش از مزیت‌های آن است.

برای افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند، استفاده از انسولین یک ضرورت بوده و به آن‌ها این امکان را می‌دهد که یک زندگی عادی و نرمال داشته باشند. اما، استفاده نامناسب از انسولین در بدنسازی می‌تواند سلامت شما را مورد تهدید قرار دهد. استفاده از انسولین می‌تواند مشکلاتی از جمله اغما، افزایش ضربان و افزایش میزان تنفس را موجب شود.

انسولین نوعی پروتئین است که هر بار شما غذا‌های حاوی کربوهیدرات و پروتئین را مصرف کنید، توسط پانکراس تولید و آزاد می‌شود. با این حال، بر خلاف پروتئین‌هایی که مانع از ساخت عضله می‌شوند، این پروتئین یک پروتئین کاربردی بوده که بسیار شبیه به هورمون رشد است. انسولین همانند دیگر پروتئین ها، زنجیره‌ای از آمینو اسید‌های به هم پیوسته است. اما این زنجیره به گونه‌ای تا خورده است که همانند یک مکانیزم سیگنال دهی عمل می‌کند تا یک بلوک ساختاری.

انسولین از پانکراس وارد جریان خون شده و به سمت بافت‌های مختلف از جمله بافت عضلانی حرکت می‌کند. فیبر‌های عضلانی (یا سلول ها) همانند یک ایستگاه اتصال با گیرنده‌های انسولین در ارتباط هستند. زمانی که مولکول انسولین به گیرنده متصل می‌شود، به سلول عضله پیام می‌فرستد تا باز شود. در این حالت، گلوکز، آمینو اسید‌ها و کراتین وارد عضلات می‌شوند. به همین دلیل است که انسولین برای ساخت عضلات بسیار مهم است.

علاوه بر این، زمانی که انسولین به سلول‌های عضلانی متصل می‌شود، باعث بروز واکنش‌های بیوشیمیایی در عضلات شده که این امر باعث افزایش سنتز پروتئین می‌شود. همچنین، انسولین تجزیه عضلات را کاهش داده که این امر باعث افزایش رشد ماهیچه خواهد شد.

یکی دیگر از کاربردهای انسولین در بدنسازی کمک به رشد غیرمستقیم عضلات است. بدین صورت که با اتساع رگ‌های خونی، به افزایش جریان خون در عضلات کمک خواهد کرد. با افزایش جریان خون، انسولین می‌تواند مواد مغذی بیشتری مانند گلوکز و اسید آمینه را به عضلات برساند. به همین دلیل است که بدنساز‌ها در روز مسابقه پودر کربوهیدرات مصرف می‌کنند. این کار نه تنها باعث می‌شود که انسولین، کربوهیدرات‌ها را به عضلات رسانده، بلکه باعث افزایش حالت عروقی در بدن نیز می‌شود.

از آنجایی که انسولین به نوعی یک شمشیر دو لبه است، بسیار مهم است که بدانید چگونه از آن برای افزایش عضله بدون افزایش چربی استفاده کنید. بدین منظور، از چهار قانون زیر پیروی کنید.

نوع کربوهیدرات مصرفی می‌تواند بر کنترل انسولین تاثیر گذارد. کربوهیدرات‌ها را می‌توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

شاخص گلوکز مقدار قندی را نشان می‌دهد که پس از مصرف کربوهیدارت‌ها در واحد زمان در بدن آزاد می‌شود. غذا‌هایی با شاخص قندی بالا به سرعت از دستگاه گوارش رد شده و وارد جریان خون می‌شوند. از آنجایی که این نوع کربوهیدرات‌ها به سرعت وارد جریان خون می‌شوند، در نتیجه سطح قند خون را افزایش می‌دهند. این امر سبب افزایش انسولین شده و در نتیجه بدن می‌تواند از گلوکز استفاده کند. غذا‌هایی با شاخص قندی پایین، به کندی از دستگاه گوارش عبور کرده و به تدریج وارد جریان خون شده و در نتیجه سطح انسولین را ثابت و پایدار نگه می‌دارند.

به طور معمول، شاخص قندی در قند‌های ساده مانند ساکارز بالا و در اکثر کربوهیدرات‌های پیچیده مانند سیب زمینی شیرین، پایین است. هرچند، استثنا‌هایی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، میوه ها حاوی فروکتوز (قند میوه) بالا بوده، با این حال، بسیاری از میوه‌ها شاخص قندی پایینی دارند. در ادامه، لیستی از غذا‌ها با شاخص قندی پایین و شاخص قندی بالا را به شما معرفی می‌کنیم.

شاخص قندی پایین

در بیشتر وعده‌های غذایی از کربوهیدرات‌هایی با شاخص قندی پایین استفاده کنید. این امر، سطح انسولین را پایین نگه داشته، در نتیجه به حفظ سطح انرژی در طول روز و همچنین سوزاندن چربی کمک می‌کند.

بهترین زمان برای مصرف کربوهیدرات‌هایی با شاخص قندی پایین، درست قبل از ورزش است. سال ها، بدنسازان قبل از تمرین، از کربوهیدرات‌هایی با شاخص قندی بالا استفاده کرده و این طور استدلال می‌کردند که نیاز سریع به دریافت انرژی دارند. مشکل این موضوع این است که بدنسازان اگرچه، به سرعت انرژی می‌گیرند، اما این انرژی به سرعت از بین رفته و قبل از اتمام تمرین، نیرو و قدرت آن‌ها از بین می‌رود.

علاوه بر این، این نوع کربوهیدرات ها در طول تمرین، باعث توقف چربی سوزی می‌شوند. اگر قصد مصرف کربوهیدرات را دارید، ۳۰ دقیقه قبل از تمرین، ۲۰ تا ۴۰ گرم کربوهیدرات با شاخص قندی پایین به همراه ۲۰ گرم پودر پروتئین را مصرف کنید. برخی تحقیقات بر روی حیوانات نشان داده اند که پایین نگه داشتن سطح انسولین می‌تواند به سلامت و طول عمر سلول‌ها کمک کند.

اگر می‌خواهید توده بدنی خود را افزایش دهید، یکی از بهترین زمان‌ها برای مصرف کربوهیدرات با شاخص قندی بالا، پس از بیدار شدن از خواب است. پس از بیدار شدن از خواب، بدن شما حدود ۶ الی ۸ ساعت در شرایط روزه بوده است. این امر باعث شده است که گلیکوژن عضلات و کبد کاهش یابد. این افت در گلیکوژن باعث می‌شود که بدن برای تامین سوخت به بافت عضلانی حمله کند.

بنابراین، مصرف ۲۰ تا ۴۰ گرم کربوهیدرات زود هضم، بلافاصله پس از بیدار شدن، باعث افزایش انسولین و در نتیجه افزایش سطح گلیکوژن شده و تخریب بافت عضلانی را متوقف خواهد کرد. بهتر است، صبح‌ها میوه بخورید. دلیل اصلی که میوه‌ها شاخص قندی پایینی دارند، وجود فروکتوز است که باید برای فرآوری به کبد برود. اما به محض آنکه به کبد برسد، به بدن، سیگنال توقف تجزیه عضلات را ارسال می‌کند. اطمینان حاصل کنید که کربوهیدرات‌ها را به همراه ۲۰ تا ۴۰ گرم پروتئین زود هضم مانند آب پنیر مصرف کنید. از سوی دیگر، اگر قصد کاهش چربی دارید، بهتر است در صبح، کربوهیدرات مصرف نکنید.

دیگر زمان مناسب برای مصرف کربوهیدرات با شاخص قندی بالا، ۳۰ دقیقه پس از تمرین است (مهم نیست که قصد افزایش توده بدنی یا کاهش چربی دارید). در این شرایط، حدود ۳۰ تا ۸۰ گرم کربوهیدرات به همراه ۴۰ گرم پودر پروتئین مصرف کنید. در این حالت، انسولین افزایش یافته و کربوهیدرات ها، اسید‌های آمینه و همچنین کراتین را به عضلات می‌رساند.

تحقیقات تایید کرده اند زمانی که کربوهیدرات با شاخص قندی بالا به همراه پروتئین زود هضم مانند آب پنیر، پس از ورزش مصرف شود، سطح انسولین نسبت به مصرف فقط کربوهیدرات، بیشتر بالا می‌رود. بنابراین، این سوال مطرح می‌شود که اگر آب پنیر بین وعده‌های غذایی و قبل از تمرین استفاده شود، آیا می‌تواند مانع از کاهش چربی شود؟ در جواب باید گفت خیر. موادی مانند آب پنیر، یا لوسین، در واقع به کاهش چربی کمک می‌کنند. این مواد، همچنین، حساسیت به انسولین را افزایش می‌دهند.

به نظر شما آیا تزریق انسولین در بدنسازی و قبل از مسابقات ورزشی صحیح است؟ دیدگاه‌های خود را در انتهای این صفحه در قسمت “ارسال نظر” با ما به اشتراک بگذارید.

برگرفته از: projectnext.net و bodybuilding.com