درمان عفونت رحم – علت، علائم و راه‌های پیشگیری

ستاره | سرویس سلامت – بیماری عفونت رحم یا همان التهاب لگن یکی از عفونت‌های شایعی است که سالانه هزاران زن به آن مبتلا می‌شوند. این عفونت به علت شیوع زیاد و عوارض خطرناکی که دارد از مهم‌ترین بیماری‌های زنان محسوب می‌شود.

بیماری التهابی لگن PID – (Pelvic Inflammatory Disease) یا همان عفونت رحم، لوله‌های رحمی و یا تخمدان‌ها، باعث از هم گسیختگی و تخریب بافت‌های نزدیک به هم می‌شود. این بیماری مخفی توسط ویروس‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها و اغلب عفونت‌های باکتریایی به وجود می‌آید که از قسمت‌های تحتانی به رحم و لوله‌های رحمی صعود می‌کند. البته راه‌های دیگری نیز برای انتقال بیماری مانند ابتلا به عفونت پس از زایمان یا بعد از سقط جنین، انتقال بیماری از طریق خون و ‎.‎.‎. وجود دارد.

عفونت رحم می‌تواند توسط انواع مختلفی از باکتری‌ها بروز کند، اما اغلب موارد کلامیدیا و گنوره عامل آن است که هر کدام علائم متفاوتی دارند.

کلامیدیا

کلامیدیا یکی از مهم‌ترین عفونت‌های منتقل شده در جهان است و یکی از دلایل عفونت لگنی محسوب می‌شود که در زنان زیر ۲۵ سال بیشتر شایع است. نوع خفیف این عفونت می‌تواند ماه‌ها و سال‌ها بدون این که علائمی داشته باشد در بدن زنان و مردان زندگی کند، اما این بدان معنی نیست که عفونت را می‌توان جدی نگرفت، بلکه علائم آن خفیف است، در حالی که عوارض آن خطرناک است. زیرا ۴۰ درصد از زنان با عفونت کلامیدیایی خفیف در نهایت دچار عوارض خطرناکی می‌شوند. اما کلامیدیا علائم واضحی نیز به وجود می‌آورد که شامل درد یا احساس سوزش هنگام دفع ادرار، ترشح فراوان، خونریزی نامرتب و تهوع و استفراغ است.

گنوره

گنوره نیز اغلب در افراد جوان و زیر ۲۵ سال دیده می‌شود، اما احتمال ابتلا در افراد ۳۵ تا ۴۴ ساله نیز افزایش یافته است و علائم آن شامل ترشحات زرد یا سبز رنگ، درد یا سوزش هنگام دفع ادرار، تب، درد ناگهانی قسمت پائین شکم، تهوع و استفراغ، سرگیجه و احساس فشار یا تورم در قسمت پائین شکم است.

علائم عفونت رحم چیست؟

عوارض عفونت رحم

عفونت رحم یکی از مواردی است که باعث نازایی زنان می‌شود. عفونت‌های لگنی به دلیل ابتلای زنان به سل دستگاه تناسلی باعث چسبندگی رحم و از بین بردن لایه‌های داخلی آن و در نهایت قطع قاعدگی و نازایی می‌شود.

عفونت‌های لگنی می‌تواند عوارض نامطلوبی نیز در دوران حاملگی بر مادر و جنین برجای بگذارد. کلامیدیا عفونت شایعی است که در زنان حامله نیز دیده می‌شود و در صورتی که درمان نشود می‌تواند به بافت‌های دیگر لگن نیز صدمه بزند. اکثر زنان بارداری که به این نوع عفونت دچار هستند علامتی ندارند، اما برخی دیگر دچار علائم سوزش و تکرر ادرار می‌شوند. همچنین عفونت درمان نشده، خطر زایمان زودرس، پارگی زودرس کیسه آمینیون و مرگ جنین را افزایش می‌دهد.

یکی دیگر از پیامدهای ابتلا به کلامیدیا در بارداری، عفونت رحمی بعد از زایمان است که در این صورت زنان دو الی سه هفته پس از زایمان با مشاهده علائمی همچون خونریزی، ترشحات، تب و درد قسمت پائین شکم به پزشک مراجعه می‌کنند.

همچنین در ۳۰ تا ۵۰ درصد از نوزادانی که از زنان آلوده به دنیا می‌آیند، نوزاد دچار عفونت ریه نیز شده است. عفونت‌های چشمی نیز یکی از علل بسیار شایع نابینایی در نوزادان به دلیل ابتلای مادر به عفونت‌های کلامیدیایی است. در این صورت لازم است نوزادانی که از زنان آلوده به دنیا می‌آیند، بستری شوند و تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرند تا از عفونت چشمی پیشگیری شود و در صورتی که هنگام تولد دچار عفونت چشمی باشند، باید از نظر عفونت کل بدن بررسی شوند تا از دیگر عوارض جلوگیری شود.

عفونت گنوکوکی نیز ممکن است در هر یک از دوره‌های سه ماهه حاملگی تأثیر مخربی داشته باشد. سقط عفونی، زایمان زودرس، پارگی پیش از موعد پرده‌های جنینی و عفونت آن و عفونت پس از زایمان در زنانی که هنگام زایمان به گنوره مبتلا هستند، شیوع بیشتری دارد.

سایر عوارض عفونت رحم عبارتند از:

• بالا یا پایین رفتن غیرطبیعی درجه حرارت بدن
• احساس درد هنگام تماس جنسی
• خطر حاملگی خارج رحمی
• احساس گیجی و منگی
• کاهش شدید فشارخون
• رنگ پریدگی غیرعادی
• احساس لرز
• تنگی نفس
• ضعف