ستاره | سرویس سلامت – شالازیون عبارت است از پیدایش انسدادی در مجرای کوچک پلک چشم که میتواند منجر به ایجاد یک برآمدگی کوچک و سوزش پلک میشود. هریک از پلکهای شما دارای غدههایی به نام غدد میبومیوس هستند؛ این غدهها در مجاورت مژهها قرار دارند و تولید یکی از روغنهای چرب کننده چشم را به عهده دارند. وقتی که این غدهها، به دلیل مسدود شدن مجرای خود، قادر به رهاسازی روغن خود نباشند، روغن تولید شده باز میگردد و موجب ایجاد برآمدگی میشود. در ادامه با روشهای درمان این عارضه آشنا میشوید.
هرچند که بیماری شالازیون میتواند باعث ایجاد عفونت در چشم شود، اما علت خود بیماری وجود عفونت نیست. عفونت ناشی از این مجاری کوچک به نام گل مژه شناخته میشود. اگرچه که این عفونت با شالازیون شباهت دارد، اما معمولاً همراه با درد زیاد است، ولی فرد مبتلا به شالازیون درد کمتری را احساس میکند. در موارد شدید، شالازیون میتواند به اندازه یک سنگ کوچک رشد کند.
شالازیون معمولاً خفیف بوده و نیازی به هیچ درمان ویژهای ندارد. اگر به شالازیون مبتلا هستید میتوانید چند بار در روز با استفاده از یک حوله گرم و مرطوب به پلکها فشار آورید تا روغن انباشته شده در مجاری موجود به حرکت درآید. اما اگر شالازیون رشد زیادی داشته باشد یا نتوان آن را با اعمال فشار درمان کرد، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.
در صورتی که برآمدگی روی پلک به مدت یک ماه یا بیشتر باقی مانده، برآمدگی بر قدرت بینایی شما تأثیر گذاشته یا علی رغم اعمال موارد درمانی همچنان به رشد خود ادامه میدهد، باید تحت مداوای پزشکی قرار بگیرید.
روشهای درمان شالازیون
۱. کمپرس گرم
درمان پایهای شالازیون عبارت است از اعمال فشار گرم و مرطوب. این کار را طبق روال زیر انجام دهید:
- برای انجام آن از یک حوله تمیز استفاده کنید.
- روزانه چهار تا شش بار چشم(ها) را مورد فشار گرم و مرطوب قرار دهید.
- باید هر بار انجام آن ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول بکشد.
- همین روال را تا زمان درمان کامل شالازیون تکرار کنید.
گرمای فشار به ناپدید شدن روغن کمک میکند و برآمدگی را از بین میبرد. میتوانید ناحیه آسیب دیده را به آرامی ماساژ دهید و به این صورت به تسکین انسداد کمک کنید. پلکها از لطافت خاصی برخوردارند، پس برخورد لطیف نیز دارای اهمیت است، همچنین به یاد داشته باشید که نباید تلاش کنید تا خودتان شالازیون را خارج کنید. در موارد نادری که درمان شالازیون از این طریق امکان پذیر نیست، باید به پزشک مراجعه کرده و جراحی انجام دهید. معمولاً برداشتن شالازیون از طریق جراحی از قسمت داخلی پلک انجام میشود تا از ایجاد جای زخم بر روی پلک جلوگیری شود.
۲. رعایت بهداشت
درمان شالازیون به شدت و مقاومت بیماری بستگی دارد. در هر صورت، درمانها مختلف میتوانند شامل موارد زیر شوند:
- به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه با استفاده از یک حوله تمیز گرم و مرطوب (این کار را روزانه چهار تا شش مرتبه انجام دهید) به پلک فشار آورید؛ ماساژ آرام را نباید فراموش کنید.
- به صورت منظم پلکها را تمیز کنید تا حجم روغن انباشته شده کاهش یابد.
۳. جراحی
در صورتی که شالازیون بزرگ شده و درمان خانگی در معالجه آن مؤثر نبوده، باید برای جراحی اقدام کنید. در این عمل پس از بی حس کردن پلک به وسیله قطره و یا آمپول، برش کوچکی در قسمت بافت مبتلا به شالازیون از سمت داخل پلک داده میشود و شالازیون را از این نقطه تخلیه میکنند و معمولاً این کار نیازی به بخیه هم ندارد. در خصوص کسانی که به صورت مکرر به شالازیون مبتلا میشوند از ترشحات تخلیه شده نمونهای جهت بررسی بیشتر به آزمایشگاه ارسال میشود تا چشم پزشک بتواند از تجزیه و تحلیل اطلاعات آن برای درمان بهره گیرد.
پیچیدگی بالقوه شالازیون چیست؟
شالازیون معمولاً یک بیماری خفیف است و خود به خود درمان میشود. این بیماری تنها در موارد نادری منجر به ایجاد مشکلات بینایی میشود. برای مثال، فشار شالازیون بزرگ بر سطح چشم میتواند موجب آستیگماتیسم (نقص دید به علت نامساوی بودن تحدب سطوج انکساز در چشم در جهات مختلف به طور که پرتوهای نوری نتوانند در یک نقطه روی شبکه متمرکز شوند) گردد. واضح است که چنین مشکلاتی باید از طریق درمان شالازیون حل شوند. در موارد نادری نیز احتمالاً سرطان پلک را به عنوان شالازیون تشخیص دهند، پس اگر برآمدگی روی پلک به خودی خود یا از طریق اعمال فشار مرطوب و گرم ناپدید نشد، باید تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرید.
به منظور جلوگیری از خطر پیچیدگی جدی بیماری (مانند آستیگماتیسم) میتوانید از برنامه درمان شالازیون خود پیروی کنید. پزشک شما این برنامه را برای شخص شما تدارک دیده است.
علائم شالازیون
علائم شالازیون شامل پیدایش برآمدگی کوچک روی پلکها و در نزدیکی مژههای چشم میشود. احتمال افزایش اندازه برآمدگی وجود دارد و ممکن است کل پلک تحت تأثیر قرار گیرد. سوزش پلک مبتلا به شالازیون هم یک پدیده معمول است. در موارد نادری هم حجم برآمدگی شالازیون بسیار بزرگ شده و باید از طریق جراحی درمان شوید.
شالازیون میتواند به سرعت ایجاد شده و به تدریج توسعه یابد. علائم این بیماری میتوانند موقت و یا دائمی باشند. علائم اطراف یا روی پلک به قرار زیر هستند:
- اگر شالازیون چشم تان را اذیت کند، تولید اشک افزایش مییابد.
- برآمدگی نازکی در زیر حاشیه پلک ایجاد میشود.
- احساس سوزش ایجاد میشود.
با مشاهده علائم فوق درمان شالازیون را در خانه شروع کنید.
علائمی که حاکی از وجود شرایط جدی هستند
در برخی موارد شالازیون میتواند جدی باشد. در این گونه موارد لازم است که به صورت اورژانسی به مشکل خود رسیدگی کنید. اگر شما، یا یکی از نزدیکان تان، هریک از علائم جدی زیر را دارد، باید فوراً تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد:
- دید شخص تار شده است.
- برآمدگی پلک، که در یک یا چند ماه ناپدید نشده است.
- مژههای اطراف شالازیون دچار ریزش شده اند.
عوامل شالازیون
وقتی که روغن تولیدی غدد میبومیوس، که روی پلکها و در نزدیکی مژهها قرار دارند، باعث ایجاد برآمدگی در ناحیه خروج خود شد، باید گفت که به شالازیون مبتلا شده اید. غدد میبومیوس یکی از روغنهای روان کننده چشم را تولید میکنند. اگر غده مسدود شود، روغن رد آن انباشته شده و منجر به پیدایش برآمدگی روی پلک میشود. علت شالازیون عفونت نیست، اما ممکن است موجب ایجاد عفونت هم شود. همچنین، این بیماری واگیردار نیست، اما یکی از روشهای درمان شالازیون را باید انجام دهید.
عوامل مخاطره آمیز شالازیون کدامند؟
چند عامل ریسک بیماری شالازیون را افزایش میدهند. البته باید اشاره کرد که تمام افراد دارای عوامل ریسکی مبتلا به شالازیون نیستند. به هر حال، عوامی مخاطره آمیز شالازیون عبارتند از:
- بلفاریتس (التهاب پلک)
- بهداشت ضعیف چشم (که موجب انسداد دریچههای غدهها میشود).
- آکنه روزاسه (التهاب پوستی که از طریق سرخ شدن پوست بینی و گونهها تشخیص داده میشود).
- دراماتیت سبورئیت (التهاب معمول پوستی که به وسیله لکههای سفید یا مقیاسهای زرد تشخیص داده میشود).
- بیماری سل (عفونتی جدی که ریهها و دیگر قسمتهای بدن را تحت تأثیر قرار میدهد).
- عفونت ویروسی
کاهش مخاطرات شالازیون
اگر سابقه ابتلا به شالازیون یا عوامل مخاطره آمیز فراوان آن را دارید، بهتر است اقدامات زیر را برای کاهش مخاطرات شالازیون انجام دهید. شما میتوانید با انجام اقدامات زیر خطر ابتلای به شالازیون را نیز کاهش دهید:
- پلکهای خود را با آب گرم یا شامپوی بچه به آرامی تمیز کنید.
- صورت خود را به صورت مرتب شستشو دهید.
شما چه روشهای خانگی دیگری برای درمان این عارضه میدانید؟ تجربیات خود را در انتهای این صفحه در قسمت “ارسال نظر” با ما و سایر مخاطبان ستاره به اشتراک بگذارید.