نویسنده: بهاره قاسم پور
بروزرسانی: 19 دی 1400
ستاره | سرویس مادر و کودک – اگر فرزندتان رفتار‌هایی از خود نشان میدهد که مطابق با جنسیت وی نیست، ممکن است از خود بپرسید که آیا کودک من ترنس است یا خیر؟! به این دقت کنید که چطور کودک تان درباره هویت جنسیتی خود صحبت کرده و به گرایش‌هایی که مطابق با جنسیت وی نیستند توجه کنید. اما مراقب باشید که بیش از حد وسواس به خرج ندهید، زیرا بسیاری از هنجار‌های جنسیتی در واقع به نوعی کلیشه هستند. به عنوان مثال، یک پسر بچه که دوست دارد با عروسک بازی کند، لزوما ترنس نیست. در نهایت، به کودک خود کمک کنید تا احساسات و هویت واقعی خود را کشف کرده و اگر ترنس است، به وی عشق بورزید و از او حمایت کنید. در ادامه به روش‌های تشخیص کودک ترنس می‌پردازیم.
آنچه در این مطلب خواهید خواند...
عدم نمایش
چطور یک کودک ترنس را تشخیص دهیم؟
با مشاهده و زیر نظر گرفتن کودک و همچنین بررسی نکات زیر می توانید ترنس بودن کودک را تشخیص دهید.
۱. بررسی گرایش‌های غیرجنسیتی کودک. توجه به گرایش‌های غیر جنسیتی یکی از روش‌های تشخیص کودک ترنس است. ممکن است دیده باشید که دختر شما دوست دارد با اسباب بازی‌های پسرانه مانند کامیون یا تفنگ بازی کند. توجه داشته باشید که این موضوع به این معنا نیست که وی ترنس است. با این حال، اگر کودک تمایل و گرایش شدید به چیز‌هایی دارد که مطابق با جنسیت وی نیستند، بهتر است وی را زیر نظر بگیرید.
- کودکی که نسبت به جنسیت خود، بسیار متفاوت عمل کرده و دوست ندارد کارهایی را انجام دهد که نسبت به جنسیت وی از او انتظار می‌رود، احتمالا ترنس است.
- به یاد داشته باشید که اکثر مفاهیم جنسیتی به نوعی کلیشه هستند. به عنوان مثال، پسران به طور ژنتیکی تمایل به رنگ آبی ندارند.
۲. بررسی علائم. یک کودک ترنس معمولا نشانه‌های بسیاری از جنسیت واقعی خود را نشان میدهد. بازی‌های خیالی، نوع لباس پوشیدن و نحوه آرایش کودک معمولا نشان دهنده جنسیت وی است. اگر کودک بسیاری از علائم زیر را نشان دهد، ممکن است ترنس باشد:
- اصرار به خرید در قسمت دختران/ پسران
- انتخاب یک اسم پسر یا دختر برای خود
- ترجیح دوستی با جنس مخالف
- ایجاد جنجال و الم شنگه در زمان اصلاح و آرایش مو
- جا زدن خود به جای شخصیت‌های یک کتاب یا فیلم که جنسیت مورد دلخواه وی را دارند
- نارضایتی از اندام‌های تناسلی خود
- درخواست برای کتاب یا اسباب بازی‌هایی که مختص دختران یا پسران است
- تمایل به تناسخ و تجسم در جنسیت واقعی خود
- شاد و خوشحال بودن در زمانی که به آن‌ها اجازه می‌دهید کار‌ها و فعالیت‌هایی را انجام دهند که مطابق با جنسیت آن‌ها نیست
۳. بروز علائم نارضایتی در ارتباط با نقش جنسیتی. بررسی رفتار و عکس العمل کودک در برابر ایده‌آل‌های کانون خانواده یا جامعه می‌تواند راه خوبی برای تشخیص کودک ترنس باشد. به عنوان مثال، اگر پسرتان در زمان اصلاح مو هایش داد و فریاد راه انداخته و نمی‌خواهد مو‌های خود را کوتاه کند یا اگر دخترتان گریه می‌کند وقتی به او می‌گویید که نمی‌تواند از قسمت پسرها برای خود لباس انتخاب کند، این علائم ممکن است نشانه‌ای از ترنس بودن باشند. جنسیت مهم است. بنابراین، ممکن است کودک احساس کند دنیا به آخر رسیده اگر وانمود کند کس دیگری است.
- نسبت به بهانه گیری و خشم کودک در زمان کوتاهی مو، خرید لباس، انتخاب رنگ و دیگر موارد زیبایی و آرایشی دقت کنید.
- به بحث و گفتگو‌ها توجه کنید. به عنوان مثال، اگر شما بیان می‌کنید “پسران باید این طور لباس بپوشند” و کودک می‌گوید “اما من یک پسر نیستم! من دخترم! ” پس، ممکن است کودک ترنس باشد.
- به دنبال مشکلات رفتاری، افسردگی و حالت‌های روحی باشید. کودکانی که مجبور هستند خلاف جنسیت واقعی خود رفتار کنند، ممکن است بسیار ناراحت و مضطرب باشند.
۴. توجه به نحوه تشخیص هویت کودک. کودک از کلمات برای تعیین هویت خود استفاده می‌کند. اگر کودک نسبت به جنسیت خود مطمئن باشد، ممکن است بگوید “من میدانم که یک پسر هستم” در حالی که دختر متولد شده است.
۵. تحول و تغییر جنسیت. جنسیت معمولا از سن ۳ سالگی آشکار می‌شود، اما ممکن است از ۲ سالگی یا ۱۸ ماهگی نیز شروع شود.
۶. بررسی ثبات و پیگیری. اگر فرزندتان اصرار داشت که برای مدت کوتاهی، او را مثلا “جان” بنامید، این امر لزوما نشانه ترنس بودن وی نیست. معمولا کودکان دوست دارند در مرحله‌ای از زندگی خود، تظاهر به جنس مخالف کنند. با این حال، اگر فرزند شما اصرار دارد که جنسیتی متفاوت دارد، این امر می‌تواند نشانه ترنس بودن باشد.
- تغییر جنسیت کودک می‌تواند به بهبود روابط اجتماعی، تمرکز در مدرسه و سلامت روحی و روانی وی کمک کرده و مشکلات رفتاری وی را کاهش دهد.
- در برخی از کودکان ممکن است روند تشخیص هویت، مدت زمان بیشتری طول بکشد. این مرحله به طور معمول در سن ۹ یا ۱۰ سالگی به پایان می‌رسد.
۷. برخی کودکان ممکن است تا زمان بلوغ، جنسیت خود را تشخیص ندهند. کودکان در سنین پایین ممکن است درباره هویت جنسیتی خود سوال نکنند. دوره بلوغ زمانی است که بیشتر نوجوانان، هویت جنسیتی خود را مورد سوال قرار می‌دهند. بروز تغییرات در بدن و هورمون‌ها باعث می‌شود که کودک نسبت به بدن خود آگاهی پیدا کند.
- دوره بلوغ و سال‌های پس از آن، زمانی است که کودک شروع به اکتشاف خود می‌کند. اگر کودک بیان و احساس می‌کند که جنسیت دیگری دارد، به او توجه کنید.
۸. در صورت تمایل کودک، یک آزمایش انجام دهید. آزمایش و خطا یکی دیگر از راه‌های تشخیص کودک ترنس است. به کودک اجازه دهید تا آزادانه، هویت جنسیتی خود را مورد بررسی قرار دهد. اگر فرزند شما فکر می‌کند که ترنس است، برای چند روز به او اجازه دهید تا جنس مخالف خود را آزمایش کند. به عنوان مثال، فرزند پسر خود را «جنیفر» نامیده و بگذارید لباس و آرایش دخترانه داشته باشد.
- اجازه دهید، خود کودک این آزمایش را مدیریت کرده و او را تحت فشار قرار ندهید.
- در زمان آزمایش، کودک خود را تحت نظر بگیرید. آیا احساس شادی و اعتماد به نفس بیشتری می‌کند؟
۹. اجازه دهید کودک درباره هویت جنسیتی خود با یک مشاور صحبت کند. ممکن است کودک نتواند با شما درباره احساس و هویت جنسیتی خود صحبت کند. سعی کنید از مشاوری کمک بگیرید که تجربه کار با کودکان ترنس را داشته باشد.
ترنس چیست؟
ترنس به این معنا است که فرد رفتار یا هویتی متفاوت از جنسیت کنونی خود داشته باشد. به یاد داشته باشید که کودکان، خود ترنس بودن را انتخاب نمی‌کنند و این موضوع ارتباطی با شیوه بزرگ کردن آن‌ها ندارد. بچه‌های ترنس این گونه متولد می‌شوند. ترنس بودن موضوعی غیر طبیعی نیست.
برخی کودکان ممکن است در سن ۳ سالگی، جنسیت واقعی خود را نشان دهند. اما، در برخی دیگر ممکن است این روند به دلایل زیر بیشتر زمان ببرد. مانند:
برخی کودکان ممکن است در سن ۳ سالگی، جنسیت واقعی خود را نشان دهند. اما، در برخی دیگر ممکن است این روند به دلایل زیر بیشتر زمان ببرد. مانند:
- عدم آگاهی
- ترس از عدم پذیرش و طرد شدن
- ترس از بدنامی و خفت
- مسخره شدن و مورد سرزنش قرار گرفتن
کمک به کودک ترنس
۱. کودک خود را الگو قرار دهید. اگر به کودک خود، خوب گوش کنید، فرزندتان به شما خواهد گفت که چه چیزی می‌خواهد. این موضوع به شما کمک می‌کند تا تفاوت میان زمانی که کودک می‌گوید “من یک دخترم” و زمانی که یک پسر بچه دوست دارد فقط لباس دخترانه بپوشد را متوجه شوید.
- انتخاب جنسیت باید بر اساس نیاز و احساس فرزند شما باشد، نه بر اساس آنچه شما فکر می‌کنید.
۲. حمایت از کودک ترنس. کودکان ترنسی که مورد حمایت خانواده‌های خود قرار می‌گیرند، کمتر دچار خودکشی، آوارگی یا مشکلات جدی روحی – روانی می‌شوند.
- برخی مطالعات نشان داده اند کودکان ترنسی که عمل تغییر جنسیت را انجام داده اند نسبت به کودکانی که انجام نداده اند، کمتر دچار مشکلات روحی – روانی هستند.
۳. توجه به علائم افسردگی یا اضطراب. یکی از بهترین روش‌های تشخیص کودک ترنس بررسی علائم اضطراب اوست. تمام کودکان ترنس در معرض ابتلا به مشکلات روحی – روانی قرار دارند. اگر علائم زیر را مشاهده کردید، با یک متخصص مشورت کنید. علائمی مانند:
- خواب بیش از حد
- کاهش یا افزایش ناگهانی وزن
- عدم علاقه به فعالیت‌هایی که قبلا از آن‌ها لذت می‌برده است
- تغییرات خلقی قابل توجه
۴. اگر فرزندتان ترنس است، گزینه‌های پزشکی را بررسی کنید. ممکن است کودک بخواهد تغییراتی در بدن خود انجام دهد. گزینه‌های پزشکی به معنای درمان ترنس بودن نیستند، بلکه از فرزندتان حمایت می‌کنند. در مورد این گزینه‌ها با پزشک کودک مشورت کنید.
به نظر شما بهترین روش برای تشخیص کودک ترنس چیست؟ تجربیات خود را در انتهای این صفحه در قسمت “ارسال نظر” با ما و سایر مخاطبان ستاره به اشتراک بگذارید.
برگرفته از: wikihow.com
بهار
سلام من یک دخترهستم.ازلباس های دخترانه نفرت دارم.هیچ حسی نسبت به پسرا ندارم وقتی اسمشون میاد حالت تهوع میگیرم و گاهی هم استفراغ میکنم.زورم از یک دختر معمولی خیلی بیشترهست.هیچ لباس دخترونه این ندارم.گرایشم به سمت دختر هست.وقتی میخوام لباس بخرم مغازه اای میرم ک لباس پسرونه میفروشه.اگ لباس دخترونه بخوان برام بخرن گریه میکنم ونمی تونم لباس دخترونه بپوشم.کارهایی که یک مرد انجام میدهد برام مثل اب خوردنه هیچ حسوسیت دخترانه ای ندارم.احساسی نیستم.اخلاق کاملامردونه دارم
به نظرشما باید چی کارکنم؟؟آزمایشی هست که نشون بده من ترنسم.اگرجواب آزمایش نشون بده ترنس نیستم باید چی کارکنم؟؟؟
بدون نام
سلام من یه دختر ۱۴ ساله هستم و خیلی پسرونه رفنار میکنمو موهامم کوتاه کردم کلن یه مدت بود بخاطر اینکه دختر بودم افسردگی گرفتم و دوس دارم پسر باشم… من تو دوران دبیرستانم عاشق یکی از همکلاسیام شدم که اسمش پریا بود خودمم خیلی برام عجیب بود و هی خودمو سرزنش میکردم که باید رفتارام دخترونه باشه
من از بچگی با پسرا همبازی بودم ولی علان ک به بلوغ رسیدم نمیتونم اونجور ک دلم میخاد بیرون برمو باید حتمن لباسای دخترونه بپوشم
سینا
سلام من سینا هستم من هم ترنس هستم وخودم را دختر میدانم ولی هنوز به کسی نگفتم چون زیادی خجالتی ام میترسم مسخره ام کنن قبلا خیلی زیاد نشون میدادم اسباب بازی های دخترانه و سی دی دخترانه و….. الان من ۱۰ سالمه و نمیدونم چکار کنم و پسر هستم
ناشناس
بدون که تو خوشحالیت مهم ترین چیزه
از هیچ چیزی نترس تو تنها نیستی
تو پذیرفته شده ای
ناشناس
من یک دختر 15 ساله هستم از بچه گی رفتار های پسرونه از خودم نشون میدادم تا حدی که اصلا هیچ دوست دختر نداشتم و با دختر های هم سنم سازگاری نمیکردم همیشه توی جمع پسر ها می رفتم بعد از بلوغ من تازه متوجه شدم باید رفتار هایم دخترانه تر باشد و همیشه خودم رو سرزنش میکردم و اینکه تمایل زیادی به هم جنس خودم داشتم و همیشه احساسم رو سر کوب میکردم و افسرده شدم اما نمیدونم باید دقیقا چیکار کنم و آیا لازمه به کسی این موضوع رو بگم یا نه
بهاره قاسم پور
همراه عزیز حتما به مشاوره مراجعه و این موضوع را مطرح کنید. با آرزوی شادی و سلامتی شما.
شروین آینده به :)
بایه مشاور درمیون بزار و خودت به خانوادت نگو بزار که مشاورت همچین کاری رو انجام بده
زینب
سلام من دختر 18 ساله هستم نمیدونم از امسال دوس درم مث پسرها رفتار کنم اما خانواده ام نمیزارن موهامو پسروونه کنم ولی با سیشرت پسرانه میرم بیرون تازه به درسم کم میل شدم نمیدونم این علائم ترنس یا نه ای چن وقته خییییلی اضطراب دارم آهنگ غمگین زیاد گوش میدم روحم کلا بهم ریخته
Shaaahin
سلام منم یک ترنسم ۱۷ سالمه و از لحاظ بدنی دخترم ولی از وقتی یادم میاد این قضیه دختر بودنو قبول نداشتم و پسر میدونستم خودمو و اسم شاهین رو روی خودم گذاشتم از همون سه چهار سالگی همیشه موهام کوتاه،اسباب بازیام ماشین و تفنگ و از دبستان تا راهنمایی تموم لباسام پسرونه بود همیشه به خونوادم میگفتم که من یه پسرم ولی اونا یا حرفامو به شوخی میگرفتن و محل نمیزاشتن بهم یا با عصبانیت میگفتن این اشتباهه،گناهه،این طوری نباش.. منم که هیچی در این موارد نمیدونستم قبول کردم از همون دوران راهنمایی تا الان ک دبیرستانم به اجبار تیپ دخترونه ک انگار درستشه دارمو موهامو واسه اولین بار بلند کردم! ولی.. الان یه دوره طولانیه ک دچار افسردگی شدم و حس میکنم همه چیز یه اشتباه بزرگه..از طرفی بعد بلوغ بدنم حالتی شده که حتی اگه حداقل لباس پسرونه که خوشحالم میکنه رو بپوشم اونطور که میخوام نمیشه..میترسم اگه اینطور ادامه بدم دووم نیارم زیاد..به مشاور هم دسترسی ندارم..توروخدا بگید راهی هست که بدنم حالت پسرونه و اونطوری که همیشه میخواستم بشه؟ یعنی با عمل تغییر جنسیت میشه حالت بدنم هم تغییر کنه علاوه بر جنسیتم؟ کلی ورزش و بدنسازی هم رفتم ولی اثری نداشت..دیگه نمیتونم به این وضع ادامه بدم و کمک میخوام…کسی هست؟
مایکل
باسلام‌من‌دخترم‌اما‌خییییییییلی‌دوست‌دارمپسربشم‌چون‌من۱۲سالمه‌هیچکی‌من‌و‌درک‌نمیکه‌خانواده‌ام‌اصلا‌نمیدونن‌ترنس‌یعنی‌چی‌من‌دوست‌دارم‌تغییر‌جنسیعت‌بدم‌اما‌چون‌من‌توساوه‌زندگی‌میکنم‌تو‌ساوه‌نه‌روانشناس‌نه‌دکتری‌دراین‌مورد‌هست‌‌اگه‌هم‌هست‌من.نمیدونم‌کجااست.ولی‌من‌به‌خاطر‌ترنس‌بودنم‌خیلی‌عذاب‌میکشم‌همه‌من‌و‌مسخره‌میکنن‌بخاظر‌همین‌من‌همیشه‌تنهام‌وقتی‌ام‌که‌رفتار‌پسرونه‌میکنم‌خانواده‌ام‌رفتار‌منفی‌نشون‌میدن‌لطفا‌کمکم‌کنید‌باید‌چی‌کار‌کنم
x@
سلام من نرگسم ۱۳ سالمه و از بچگی عاشقه لباس و اسباب بازی های پسرونه بودم الانم موهامو کوتاه کردم ولی خانوادم چون که خیلی مذهبی هستن نمیزارن اون طور که میخوام لباس بپوشم فقط برای توی خونه اجازه میدن و من وقتی میرم لباس فروشی فقط سمته لباس های مردونه میرم و وقتی لباس مردونه یا پسرونه میپوشم خیلی اعتماد ب نفس میگیرم و حس میکنم یه پسرم به جای دختر خیلی دوست دارم تغییر جنسیت بدم و خیلی هم در مورد ترنس ها تحقیق کردم و الان فک میکن که نسبت به سنم تحقیقاتم خیلی کامله جوری که خودم بررسی کردم من یک ترنس هستم به خاطره اینکه خانوادم مذهبین میترسم برم باهاشون این موضوع رو در میون بزارم . پدرم شاید در مورد ترنس ها چیزی ندونه ولی مادرم فک کنم یه چیزایی میدونه اخه من طرفداره (شکیب هستم و اون یه بلاگره که به خاطره اینکه جزو خانواده ی ال جی بی تی بوده تغییر جنسیت داده و مامانم از این موضوع خبر داره فک کنم به خاطره اون یه تحقیقاتی کرده باشه ) ولی در مورد ترنس بودنه من چیزی نمیدونه . من با اینکه دخترم ولی از آرایش و لباس های دخترونه خیلی بدم میاد مثلا وقتی همسن و سالای خودمو میبینم که آرایش میکنن خیلی بدم میاد . اما با این همه نشونه و علامت هنوز هم مطمئن نیستم که ترنس باشم نمیدونم چرا خیلی میترسم این موضوع رو به مادر پدرم بگم.چند وقت پیش به مامانم گفتم من خیلی دوست دارم پسر باشم . بهش گفتم من پسرم . گفت به خودت تلقین نکن تو یه دختری فک میکنه من به خاطره شکیب که پسر شده دوست دارم پسر باشم ولی این طور نیست . از مامانم پرسیدم مامان من قبلا هم همیشه موهام کوتاه بود و لباسامم پسرونه بود میگه اره از پیش دبستانی همش لباسه پسرونه انتخاب میکردی و موهات هم همیشه کوتاه بود . پیش دبستانی هم که بودم یادم میاد که همه ی دوستام پسر بودن و من همیشه زنگ های تفریح با اونا بازی میکردم و وقتی که میخواستم عکس بگیرم که بزارم توی دفترچه ی پایان نامه ی پیش دبستانی لباسم پسرونه بود و از رنگه آبی و مشکی و قرمز خیلی خوشم میومد و الان هم خوشم میاد . نمیتونم این موضوع رو به خانوادم بگم اگه راهی هست به منم بگین واقعا خسته شدم
هانا
مایکل منم همین مشکلو دارم از نظر بدنی پسرم ولی مغزم کاملا دختره وبه بقیه توجه نکن منم ۱۵سالمه و خیلی خیلی تنهام وتازه این موضوعو با خانوادم مترح کردم اونا کنار نمیارن نمیخوان قبول کنن ما ترنسیم میدونی ما هم نوعی از جنست هستیم ما یه چیز جدیدیم مال این دنیا نیستیم