نقش آینده نگری در زندگی چیست و چگونه آینده نگر باشیم؟

ستاره | سرویس روانشناسی – «بهترین زمان برای کاشت یک درخت، ۲۰ سال پیش بود. بهترین زمان دوباره برای این کار همین حالاست – ضرب المثل چینی.»
سرعت دیوانه وار زندگی دیجیتال امروزی، گیج کننده است. ما و زمان دائم در حال حرکت هستیم. کار‌های زیادی هست که باید انجام دهیم. می‌خواهیم جا‌های دیدنی زیادی را ببینیم و سفر کنیم و در عین حال می‌خواهیم برای بازنشستگی‌مان هم آماده باشیم. اما اغلب برنامه‌ریزی برای آینده‌مان را عقب می‌اندازیم و از نقش آینده نگری در زندگی غافلیم! جوانان این روز‌ها انقدر سرگم ساختن خط مشی خود هستند که کمتر به زمانی فکر می‌کنند که این شغل و موقعیت اجتماعی را پشت سر می‌گذارند. برای آن‌ها بازنشستگی تنها یک سراب دور است. شاید بهتر باشد به جای استفاده از «برنامه ریزی برای بازنشستگی» از «آینده نگری در زندگی» استفاده کنیم. اما چرا باید برنامه ریزی کرد؟ نقش آینده نگری در زندگی چیست؟

اگر به زندگی افراد موفق نگاه کنیم، می‌بینیم که آن‌ها خیلی زودتر از رسیدن به قله، موقعیتشان را پیش بینی کرده بودند. آن‌ها آینده خود را خلق کردند. اما چگونه؟ این افراد یک چشم انداز کاملا مشخص و واضح از آینده‌ای که می‌خواهند در ذهن داشتند و قدم به قدم به سوی آن پیش رفتند.
براساس مطالعات متخصصان روانشناسی مثبت گرا، آینده نگری یکی از مهم‌ترین توانایی‌هاییست که یک فرد برای رسیدن به اهدافش به آن نیاز دارد. آینده نگری یعنی «یک جهت گیری شناختی برای آینده، یک نوع عقلانیت عملی و خودکنترلی که به طور موثر به دستیابی به اهداف بلندمدت فرد کمک می‌کند». به بیان دیگر اینکه قله‌ پیش رویمان را ببینیم و به سوی آن بر اساس یک نقشه‌ عملی و برنامه ریزی قدم برداریم. 

شناسایی اهداف مناسب، توسعه برنامه نوشته شده برای رسیدن به این اهداف و اجرای گام‌های عملی مورد نیاز بری رسیدن به آن‌ها می‌تواند میان موفقیت و شکست در زندگی تفاوت ایجاد کند. اگر یک برنامه مکتوب (برنامه ریزی صحیح و عملی ) داشته باشید، انگیزه بیشتری برای شروع کار‌ها و سرمایه گذاری در راستای قله‌ی مقصودتان خواهید داشت.

پروسه‌ی تصمیم گیری می‌تواند بسیار سخت باشد اگر بخواهید به آن همه یا هیچ نگاه کنید. به جای اینکه تصمیم بگیرید «هر هفته ۵۰ تومان پس انداز می‌کنم» یا «من هر روز صبح به باشگاه می‌روم» یا «من هر روز ورزش خواهم کرد» با خود قرار بگذارید «هر هفته دو یا سه بار به گردش می‌روم» یا «هر هفته میزان ورزش کردنم را افزایش می‌دهم».

در حالیه که رسیدن به اهداف بزرگ ممکن است دلهره آور به نظر برسد، اهداف کوتاه مدت قابل دستیابی‌تر هستند. برای مثال اگر روزی ۵۰۰۰ تومان پول پس انداز کنید، رسیدن به پس انداز بزرگ راحت‌تر خواهد بود. همچنین ثابت قدم ماندن در مسیر برایتان ساده‌تر خواهد شد. حتما در مسیر خود موفقیت‌های کوچک را جشن بگیرید.

برنامه ریزی و قدم برداشتن در راستای رسیدن به اهداف می‌تواند به انسان حس هدفمندی و جهت گیری بدهد. اما همیشه احتمال برگشت به عادات گذشته و رها کردن تصمیمات وجود دارد. به جای تسلیم شدن در برابر موانع، برنامه‌ خود را اصلاح کنید یا فعالیت‌هایی را در نظر بگیرید که بتوانند جایگزین عادات نامطلوبتان شوند. پس هدف گذاری را فراموش نکنید!

سخن آخر