ترنس و ترنس سکشوال به چه معناست؟

ترنس چیست؟

هویت ترنس

در اینجا باید ذکر شود که ترنس با همجنس گرا متفاوت است. همجنس گرایان از نظر روانی و جسمی تناقضی با یکدیگر ندارند. برای مثال، فردی که به عنوان یک پسر متولد می‌شود، از درون هم ویژگی‌های خاص یک پسر را دارد و از نظر روانی هم کاملاً شبیه پسران است. اما این افراد به همجنس خود گرایش داشته و میل شدیدی نسبت به داشتن رابطه جنسی با آن‌ها دارند. این گونه افراد هم از وضعیت خود احساس خجالت می‌کنند و تمایلی به تغییر جنسیت خویش ندارد. اما ترنس‌ها نه فقط نسبت به وضعیت خود احساس شرم ندارند، بلکه خواهان این هستند که جامعه وضعیت آن‌ها را درک کند. آن‌ها همچنین آروز می‌کنند که بتوانند وضعیت بدنی خود را از طریق هورمون ها، جراحی و دیگر وسایل موجود تغییر دهند تا بدن شان را در حد امکان با هویت جنسی خود منطبق سازند. اخیراً حتی اسم فرآیند تغییر جنسیت از طریق مداخلات پزشکی به “تصدیق جنسیتی” (gender affirmation) تغییر کرده است.

طبقه بندی هویتی ترنس‌ها

 مرد ترنس سکشوال یا ترنس مرد – یک مرد با روان زنانه

اگر فردی در جامعه به عنوان یک مرد شناخته می‌شود اما خود فرد روانی زنانه دارد، به عبارت دیگر شخصیتی زنانه در جسمی مردانه زندانی شده باشد، به این شخص ترنس مرد یا FTM می‌گویند.

زنان ترنس سکشوال یا ترنس زن – یک زن با روان مردانه

عکس تعریف قبلی، اگر فردی در جامعه به عنوان یک زن شناخته می‌شود اما خود فرد روانی مردانه دارد، به عبارت دیگر شخصیتی مردانه در جسمی زنانه زندانی شده باشد، به این فرد ترنس زن یا MTF می‌گویند.

البته افراد ترنس به شیوه دیگری نیز طبقه بندی می‌شوند. در اینجا طبقه بندی دیگری از افراد ترنس را ارائه می‌دهیم:

• ترنس سکشوالیسم اولیه: این وضعیت تنها در سال‌های اولیه زندگی کودکان مشاهده می‌شود و پس از آن بدون تغییر باقی می‌ماند.
• ترنس سکشوالیسم ثانویه: وضعیت ترنس در این افراد به دوران پس از کودکی کشیده می‌شود. یعنی زمانی که فرد کاملاً به شکل مردانه درآمده است.

هیچ توضیح کاملی برای اینکه چرا بعضی از افراد ترنس هستند، وجود ندارد. بسیاری از متخصصان معتقدند که عوامل بیولوژیکی از قبیل: تأثیرات ژنتیکی و سطوح هورمونی پیش زادی، تجارب اوایل زندگی و تجارب دوران نوجوانی و حتی بزرگسالی نیز می‌توانند در رشد هویت ترنس‌ها مشارکت داشته باشند.

زندگی ترنس‌ها از کودکی تا جوانی

این افراد به دلیل تناقض موجود در وضعیت بدنی و روانی خود، زندگی را همانند افراد عادی تجربه نمی‌کنند، بلکه تجارب زندگی آن‌ها مختص به آن هاست:

• این افراد از همان و در دوران کودکی تفاوت‌های خود با همنوعانشان را کشف می‌کنند. شاهد تناقض بین ماهیت درونی و بیرونی خود هستند و به شدت گوشه نشین می‌شوند.
• این افراد فشار زیادی را بر خود تحمل می‌کنند.
• اطرافیان آن‌ها را درک نمی‌کنند، پس همیشه در معرض سرزنش و شماتت قرار می‌گیرند.
• در غالب موارد این افراد در دوران جوانی برای کمک به روان پزشک مراجعه می‌کنند و تلاش می‌کنند خود را ساختار بیولوژیکی بدن خود مطابقت دهند و حتی آن را دوست داشته باشند، اما در غالب موارد با شکست مواجه شده و فقط به تغییر جنسیت فکر می‌کنند.
• این افراد گاهی اوقات به فکر خودکشی نیز می‌افتند، و چه بسا در اوایل جوانی به این افکار جامه عمل بپوشانند.

شرایط تغییر جنسیت

هرچند امروزه تغییر جنسیت گزینه‌ای در دسترس است، اما شرایط خاص خود را دارد. فرد ترنس خواستار تغییر جنسیت باید مراحلی را طی کرده و پس از آن قادر به تغییر جنسیت خود خواهد بود:

• باید روانشناسان تشخیص دهند که فرد به اختلال هویت جنسی مبتلا است.
• پس از تصمیم، بیمار باید به مدت ۲ سال بر تصمیم خود مصمم باشد.
• بیمار باید به مدت یک سال در هیئت جنس مخالف در جامعه ظاهر شود. به این صورت خواهد فهمید که آیا توان تحمل شرایط و رفتار‌ها را دارد یا خیر.
• حمایت خانواده نقش مهمی را ایفا می‌کند.
• فرد نباید اضافه وزن داشته باشد.
• واقع بین باشد و تحقیقات لازم را در مورد عوارض و دستاورد‌های جراحی انجام دهد (برای مثال، ترنسی که قصد تغییر جنسیت به زن را دارد، باید بداند که توانایی باردار شدن نخواهد داشت، و برای این منظور باید از رحم اجاره‌ای استفاده کند).

از سوی دیگر، در جراحی تغییر جنسیت، سن حائز اهمیت است. متخصصان معمولاً سن ۱۸ تا ۲۱ سالگی را برای انجام عمل جراحی مناسب می‌دانند. دلیل انتخاب این سن آن است که در این دوره فرآیند بلوغ فرد خاتمه یافته و احتمالاً جراحی موفقیت آمیزتری انجام خواهد شد.

چه موقع می‌توان از ترنس بودن فرزند خود مطلع شد؟

‌می‌شود گفت که این اختلال دارای زمینه‌های ژنتیکی نیز هست. پس از همان دوران کودکی این زمینه وجود دارد. باید توجه داشت که بروز اختلال ترنس در دوران جنینی شکل می‌گیرد.
بنابراین، اگر والدین کمی به فرزند خود توجه کنند و به موقع به روانشناس مراجعه نمایند، می‌توانند سریعاً مشکل را تشخیص دهند. برای مثال به علائم زیر توجه داشته باشید:

• کودک به بازی با همجنس‌های خود تمایل ندارد.
• در مدرسه از صمیمیت زیاد با همکلاسی هایش سر باز می‌زند.
• در دوران بلوغ با تغییرات جسمی خود سازگاری ندارد و آن‌ها را نمی‌پذیرد.
• به اسباب بازی‌های جنس مخالف خود بیشتر توجه می‌کند.

شما درباره ترنس‌ها چه اطلاعات دیگری دارید؟ آیا می‌توانید با این افراد کنار بیایید؟ دیدگاه‌های خود را در انتهای این مطلب در قسمت “ارسال نظر” با ما و سایر مخاطبان ستاره به اشتراک بگذارید.