نویسنده: زهرا روشنایی
بروزرسانی: 5 دی 1400
ستاره | سرویس گردشگری – در سال ۲۰۰۳ – ۲۰۰۵ یک تحقیق علمی ارزشمند و جالب توسط ناسا انجام گرفت. ماهواره‌ی «آکوا» در این مدت با هدف ترسیم نقشه‌ی دمایی کره زمین، برفراز این سیاره به پرواز درآمد و دمای سطح زمین را ثبت کرد. بر اساس این گزارش گرمترین نقاط کرده زمین صحرای نوادا، کالیفرنیا، لیبی و الجزایر شناخته شده‌اند و در این میان دشت گندم بریان در دشت لوت ایران با حداکثر دمای ۷۱ درجه سانتیگراد به عنوان گرمترین نقطه‌ی زمین معرفی شد.
معرفی دشت گندم بریان
در کویر لوت، محدوده‌ای به مساحت ۴۸۰ کیلومتر مربع وجود دارد، که طبق بررسی‌های انجام شده گرمترین نقطه کره زمین است. این محدوده در قسمت شرقی رودخانه شور و در مرز کویر لوت است. دمای این منطقه به قدری بالاست که حتی مقاوم‌ترین باکتری‌ها نیز امکان زنده ماندن بر روی آن را ندارند؛ بنابراین این منطقه فاقد هرگونه حیات جانوری و گیاهی است.
دشت گندم بریان در نزدیکی شهر شهداد است. در ۸۰ کیلومتری شمال شهداد، با گذر از رود شور، دشت‌های ماسه‌ای رو به شمال وجود دارند که از آن‌ها نیز باید عبور کرد. در اینجا به منطقه‌ای پوشیده از گدازه‌های آتشفشانی می‌رسیم و بعد از آن منطقه‌ی دشت بریان وجود دارد. دشت گندم بریان پوشیده از گدازه‌های سیاهرنگ است که در کنار خاک زرد رنگ کویر زیبایی فوق العاده‌ای ایجاد کرده است.
امکان بازدید از این دشت تنها در زمستان و شروع بهار وجود دارد چرا که در تابستان حتی با تجهیزات نیز حضور در اینجا غیرممکن است. براساس گفته‌ی محلیان و مسئولان منطقه در حقیقت هرگز نمی‌توان دمای واقعی این منطقه را مشخص کرد چرا که در گرمترین زمان امکان حضور در آن وجود ندارد.
علت نامگذاری دشت گندم بریان
براساس بررسی‌ها گفته می‌شود که نامگذاری این دشت به گندم بریان داستان جالبی دارد. این دشت سوزان در مسیر جاده ابریشم قرار دارد و کاروان‌های بسیاری از این منطقه عبور می‌کرده اند. روزی یکی از این کاروان‌ها مجبور می‌شود که بار خود را که گندم بوده است در این منطقه رها کند. چند روز بعد، زمانی که یک کاروان دیگر از این جاده عبور می‌کرده با بار گندم رها شده مواجه می‌شود و با شگفتی می‌بیند که گندم‌ها برشته شده‌اند. به همین خاطر از آن پس نام این نقطه را گندم بریان نامیده‌اند. گندم بریان را با نام گندم برشته و ریگ سوخته نیز می‌شناسند.
همجواری گرما و سرما
نکته‌ی جالب و البته اعجاب انگیز این است که کمی آنطرف تر، یعنی در فاصله ۵۰ کیلومتری گندم بریان، در حدفاصل شهر‌های جیرفت و بم، یک منطقه‌ی ییلاقی وجود دارد به نام «ده بکردی». این ییلاق از معروفترین و مهم‌ترین ییلاق‌های استان و حتی منطقه است و در دامنه کوه‌های بارز و شیر واقع شده است. این دشت سرسبز، دارای درختان میوه ازجمله گردو و بادام است و اقلیم بسیار خنکی داد. این منطقه‌ی گردشگری همه ساله میزبان گردشگران بسیاری از اقصی نقاط جهان است، اما هنوز رازی سربه مهر در آن وجود دارد.
از دیگر زیبایی‌های دشت گندم بریان می‌توان به دیواره‌های خاکی آن که مانند قلعه‌ای اطراف آنرا فراگرفته اند، و همچنین ریخت شناسی زمین این محدوده اشاره کرد. تصاویر این منطقه را در ادامه می‌توانید ببینید:
آیا تا به حال به کویر سفر کرده‌اید؟ فکر می‌کنید بتوانید دمایی بیشتر از آنچه در کویر تجربه کرده‌اید را تحمل کنید؟ اگر تصمیم گرفتید به دشت گندم بریان سفر کنید، نظراتتان را و اگر تا کنون به آن نواحی رفته‌اید تجربیاتتان را با ما در میان بگذارید.
