طرفدار ژانر وحشت‌اید؛ مشکل در ژن‌های شماست!

ستاره | سرویس اخبار – اگر از نشانه‌های تخیلی ترسناک هم می‌ترسید، نگران نباشید؛ زیرا دلیلی در پس واکنش طبیعی شما نهفته است. ترسیدن یک واکنش کاملاً طبیعی است، به‌خصوص وقتی فیلم‌های ترسناک تماشا می‌کنید یا تنها در یک کوچه تاریک قدم می‌زنید. دلیلی وجود دارد که باعث می‌شود شما به‌گونه‌ای ترس را احساس کنید که گویی عاملی فیزیکی است. از نظر ژنتیکی DNA ما به‌گونه‌ای تنظیم شده است که برخی از افراد عاشق چیز‌هایی هستند که دیگران را می‌ترساند یا برخی از مردم به دیدن فیلم‌های ترسناک گرایش دارند، درحالی‌که دیگران حتی از فکر کردن به آن فرار می‌کنند.

به گزارش فرارو، شانافیبل روان‌پزشک می‌گوید: «زمانی که فردی در حال تماشای یک فیلم ترسناک است، اپی نفرین که به نام آدرنالین نیز شناخته می‌شود، در خون ترشح می‌شود. این باعث می‌شود که سیستم عصبی مربوط به ایجاد حس همدردی فعال‌ شود و احساس جنگ یا گریز ایجاد کند که درنتیجه بدن را برای پاسخ به تهدید تشخیص داده شده، آماده می‌کند.»

او همچنین می‌گوید که فیلم‌های ترسناک می‌توانند باعث شوند تنفس‌های شما عمیق‌تر و ضربان قلبتان به‌سرعت افزایش یابد که این مسئله به پا‌های شما انرژی بیشتری می‌بخشد تا در موقعیت‌های جنگ یا گریز واقعی سریع‌تر بدوید. دلیل اصلی اینکه چرا شما ممکن است نسبت به دیگران واکنش وحشت‌زده‌تری داشته باشید، سطح اکسی توسین شماست. ماده هورمونی و انتقال‌دهنده عصبی ترشح‌شده از هیپوتالاموس مغز که شما را آرام می‌کند. سطح بالای اکسی توسین به این معنی است که شما کم‌تر دچار ترس می‌شوید، درحالی‌که سطح پایین‌تر به این معنی است که به‌راحتی خواهید ترسید.

 

چرا برخی از افراد سطح پایین‌تری از اکسی توکسین نسبت به دیگران دارند؟

جو کوهن، بنیان‌گذار و مدیرعامل SelfDecode می‌گوید: «میزان حساسیت گیرنده‌های اکسی‌توسین در افراد مختلف بسیار متغیر است، به این معنی که سطح مشخصی از اکسی‌توسین می‌تواند تأثیرگذاری کم یا زادی داشته باشد.» ژن حاوی گیرنده اکسی توسین OXTR است و هرچه حساسیت کم‌تری داشته باشد، احتمال اضطراب، حملات عصبی و ترس بیشتر می‌شود. او بیان می‌کند: «بخشی از این ژن باعث می‌شود برخی از افراد اضطراب، ترس و واکنش وحشت‌زده کم‌تری داشته باشند. این مسئله مشخص می‌کند که چرا برخی از مردم از چیز‌هایی به اندازه صدای بسته شدن از جا می‌پرند.»

به غیر از اکسی توسین هورمون‌های دیگری در بدن وجود دارند که باعث می‌شوند هنگام ترس مو‌های روی بازو‌ها یا پشت گردن شما سیخ شوند. آدرنالین، نورآدرنالین و کورتیزول سه هورمون اصلی استرس هستند که با اکسی توسین همکاری می‌کنند. جو کوهن می‌گوید وجود این هورمون‌ها در موقعیت‌های خاص می‌تواند وحشتناک باشد و اصولاً همیشه باید تعادل در آن‌ها برقرار باشد. او توضیح می‌دهد: «این هورمون‌ها بدن شما را در شرایط واکنش فرار یا مبارزه قرار می‌دهند. این حالت سیستم عصبی شما را فعال و تمام بدن‌تان را فعال می‌کند. دقیقاً مانند هجوم آدرنالین که در هنگام ترس یا ورزش اتفاق می‌افتد.

او اضافه می‌کند: «افراد خاصی هستند که وجود ژن‌هایی در بدن‌شان سطح کورتیزول آن‌ها را بالا می‌برد یا وقتی میزان آن بالا رفت، به‌راحتی کاهش نمی‌یابد. درنتیجه آن‌ها نمی‌دانند چگونه پس از قرار گرفتن در یک موقعیت استرس‌زا آن را به حالت عادی برگردانند؛ اما اکسی توسین، سروتونین، گابا (میانجی عصبی) و BDNF – هورمونی که هنگام ورزش از مغز ترشح می‌شود و به حافظه شما کمک می‌کند – به کاهش کورتیزول کمک می‌کنند. گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) یک ماده شیمیایی عصبی است که عمدتاً در مغز ترشح می‌شود و مغز از آن برای برقراری ارتباط بین نورون‌ها استفاده می‌کند. درواقع این ماده به مغز می‌گوید آرام شود و به نورون‌ها می‌گوید که شلیک را متوقف کنند.»

مطالعات نشان می‌دهد افرادی که میزان گیرنده‌های گابا در آن‌ها متنوع است، سطوح مختلفی از اضطراب، ترس و استرس را تجربه می‌کنند. اگر بدن شما به میزان کافی گابا تولید نکند، ترس بیشتری خواهید داشت. از طرف دیگر یک راه طبیعی که بدن شما برای ایجاد تعادل به کار می‌برد، تولید کانابینوئید‌های طبیعی است که واکنش ما به استرس را متوقف می‌کند. آنزیمی به نام FAAH به تجزیه این کانابینوئید‌ها کمک می‌کند. هرچه سطح FAAH شما پایین‌تر باشد، احتمال اینکه پس از ترسیدن سریع آرام شوید، بیشتر می‌شود. آن‌ها که سطح بالاتری از این آنزیم در بدن‌شان وجود دارد، پس از ترسیدن همچنان تا مدتی استرس دارند.

برخی افراد کانابینوئید‌های گیاهی (شاهدانه، ماری‌جوانا یا حشیش) را به دلیل اثر آرام بخشی که دارند، مصرف می‌کنند. اکنون علم نشان می‌دهد که چرا این مخدر‌ها شما را آرام‌تر می‌کنند. ماده شیمیایی CBD موجود در ماری‌جوانا گیرنده‌ای را در بدن شما فعال می‌کند که تولید سروتونین را افزایش می‌دهد. این ماده مانع بالا رفتن استرس می‌شود و شما را شادتر می‌کند و درعین‌حال ترس کم‌تری را احساس می‌کنید.

ربکا آبراهام یک پرستار متخصص می‌گوید: «مهار کننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs) مانند Zoloft جذب سروتونین را افزایش می‌دهند و برای درمان افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی استفاده می‌شوند؛ اما اثبات تأثیرگذاری شاهدانه در کنترل اضطراب و ترس به این معنی نیست که عوارض جانبی ندارد. آبراهام می‌گوید مصرف دوز بالای شاهدانه منجر به فعال شدن پاسخ جنگ یا گریز در سیستم عصبی سمپاتیک شما می‌شود و باعث می‌شود که در شرایط غیرضروری احساس ترس کنید.

علاوه بر این‌ها ترس نیز یک ویژگی ارثی است. به این معنی که می‌تواند از والدین به فرزند منتقل شود. حتی دوقلو‌هایی که جدا از یکدیگر بزرگ شده‌اند، ترس‌های یکسانی دارند، زیرا DNA مشابهی دارند که احساس ترس را در آن‌ها به وجود می‌آورد. ادی موزر، یک مددکار اجتماعی و روزنامه‌نگار می‌گوید ترس‌های خاصی را از پدرش به ارث برده است. او می‌گوید: «پدرم در خانواده‌ای کم درآمد بزرگ شد و نگران بود که به اندازه کافی درآمد داشته باشد. درنتیجه ساعات زیادی را برای حمایت از ما کار می‌کرد. من این ترس را به ارث برده‌ام و به یک معتاد به کار تبدیل شدم که همیشه چندین شغل را به‌طور هم‌زمان انجام داده است تا اطمینان حاصل شود که نیاز‌های مالی‌ام برآورده می‌شوند.»

اگرچه دارو‌ها می‌توانند ترس را مدیریت کنند، افراد مختلف روش‌های متفاوتی برای کنترل آن دارند. موزر می‌گوید که با خانواده و دوستانی که از او حمایت می‌کنند، صحبت می‌کند. فیبل روان‌پزشک نیز پیشنهاد می‌کند که افراد می‌توانند از درمان‌ها برای غلبه بر ترس‌های خود استفاده کنند. او می‌گوید: «یکی از بهترین انواع درمان مواجهه درمانی است. این کار می‌تواند به فرد کمک کند تا کم‌کم به چیزی که از آن می‌ترسد، عادت کند و درنتیجه هر بار اضطرابش کاهش یابد.»

 

منبع: فرارو